«Ο καλύτερος σύμμαχος του Ερντογάν»

– Στέλνει μήνυμα στην κυβέρνηση να μην κάνει πολιτικό παιχνίδι με τα σύνορα: «Η αναγκαία φύλαξη των συνόρων στον Έβρο δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να νομιμοποιούνται ακροδεξιές φωνές και δράσεις, ανοικτές και συγκαλυμμένες, για να προμοτάρονται από υπουργούς ρατσιστικές κραυγές, για να μένουν τελικά στο απυρόβλητο οι θύτες αυτής της πολιτικής». Αυτές οι κραυγές, «που επιδιώκουν να στρέψουν τον ελληνικό λαό κατά των θυμάτων, προσφύγων και μεταναστών», γίνονται τελικά «ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης Ερντογάν, που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον κόσμο για τους δικούς του σκοπούς» υπογραμμίζει η ανακοίνωση.

«Όχι» στα ανοιχτά σύνορα

– Σε ό,τι αφορά το θέμα των συνόρων ειδικότερα, επισημαίνει, όπως προαναφέρθηκε, ότι είναι «αναγκαία η φύλαξη των συνόρων στον Έβρο». Ταυτόχρονα θέτει όρια και από τα αριστερά και από τα δεξιά καλώντας το ευρύτερο ακροατήριο που παρακολουθεί το ΚΚΕ να απομονώσει «τόσο τον αντιδραστικό εθνικισμό και την καταστολή όσο και τον επικίνδυνο κοσμοπολιτισμό της θεωρίας των “ανοιχτών συνόρων”». Διαχωρίζεται έτσι ενώπιον ψηφοφόρων, φίλων κ.λπ. τόσο από «υπερπατριώτες», ακροδεξιούς και ξενοφοβικούς όσο και από τις αντιλήψεις που υιοθετεί ο ευρύτερος χώρος του ΣΥΡΙΖΑ. 
Ο στόχος είναι κυρίως οι δεύτερες, υπό την έννοια ότι το κοινό στο οποίο σταθερά και κατά προτεραιότητα απευθύνεται το ΚΚΕ και το οποίο επιχειρεί να επηρεάσει κινείται στα αριστερά του πολιτικού φάσματος, όπου σε μεγάλο βαθμό καλλιεργείται η άποψη ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ανοιχτά σύνορα στο πλαίσιο του ανθρωπισμού (εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και βάση του ΣΥΡΙΖΑ). Σαφώς, ο Περισσός απευθύνεται και σε ένα ευρύτερο κοινωνικό ακροατήριο με δημοκρατικοπατριωτικά χαρακτηριστικά. 

Διαδικασίες ασύλου στην Τουρκία

– Γενικότερα το μήνυμα στην κοινωνία είναι πως στον Έβρο και το Αιγαίο εχθρός του ελληνικού λαού δεν είναι οι «ξεριζωμένοι», αλλά «η πολιτική που απ’ τη μια στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους αυξάνοντας τα κύματα των προσφύγων και απ’ την άλλη μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα – φυλακή για να προστατεύεται το “φρούριο” της Ε.Ε.». 
– Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη Συνθήκη της Λωζάννης. Πιο συγκεκριμένα επισημαίνει ότι αν στη Σύνοδο των πρέσβεων του ΝΑΤΟ, όπου η Τουρκία ζήτησε στήριξη στην κατοχή και προσάρτηση των συριακών εδαφών στα οποία παρανόμως έχει εισβάλει, το μόνο αίτημα που υπέβαλε η κυβέρνηση ήταν ο σεβασμός της Τουρκίας στην Κοινή Δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας, τότε πρόκειται για μια επικίνδυνη εξέλιξη. Κι αυτό διότι «ουσιαστικά κάνει αποδεκτή την επιθετική στάση της τουρκικής αστικής τάξης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών και την καταπάτηση των συμφωνιών που καθορίζουν τα σύνορα, όπως είναι η Συμφωνία της Λωζάννης». 
– Τέλος, πέρα από τα όσα είναι ήδη γνωστά (κατάργηση Δουβλίνου και Συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας, όχι νέες δομές, αποσυμφόρηση των νησιών και γρήγορες διαδικασίες για μετεγκατάσταση προσφύγων στις χώρες προορισμού τους, καμία στήριξη σε πολέμους κ.λπ.) προτείνει «η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ να οργανώσουν διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και απευθείας μετακίνηση στις χώρες προορισμού τους». Αυτό το μέτρο μπορεί να στηρίξει το δικαίωμα των προσφύγων σε προστασία, με βάση τις διεθνείς συμβάσεις.