Ο Τιζλ και τα αφεντικά του έζησαν μια περιπέτεια τις προηγούμενες ημέρες που θα την θυμούνται για πάντα. Έλυσαν το λουρί του σκύλου για να τρέξει μέσα στο δάσος. Όμως εκείνος συνάντησε κάποια σκιουράκια τα οποία άρχισε να κυνηγά και να μην ακούει καθόλου τις φωνές του αφεντικού που τον καλούσε να γυρίσει γιατί βράδιαζε. 

Πράγματι ο Τιζλ είχε απομακρυνθεί πολύ και όσο και εάν έψαξαν τα αφεντικά του μέχρι να βραδιάσει δεν τον βρήκαν. Το αγαπημένο τους σκυλί είχε χαθεί. Για την ακρίβεια είχε παγιδευτεί σε μια στενή κουφάλα στις ρίζες ενός δέντρου βαθιά μέσα στο δάσος. 

Αξημέρωτα την επόμενη μέρα οι ιδιοκτήτες του βγήκαν πάλι και άρχισαν να τον ψάχνουν. Εκεί που είχαν μπει βαθιά στο δάσος και είχαν απογοητευτεί ξαφνικά η κόρη του ιδιοκτήτη είδε δυο μεγάλα μάτια να την κοιτούν με αγωνία μέσα από την κουφάλα ενός δέντρου. Ήταν ο Τιζλ.

Δεν μπορούσαν όμως με τίποτε να τον βγάλουν έξω. Το σκυλί είχε εγκλωβιστεί. Χρειάστηκε να φέρουν από το σπίτι ένα πριόνι και να πριονίσουν επί μια ώρα τις χοντρές ρίζες του δέντρου για να τον βγάλουν έξω.