Ωστόσο, προϊόντος του χρόνου και με την έλευση της μεγάλης οικονομικής κρίσης διέλαθε της προσοχής των διοικήσεων και το μόνο που έφθασε να το συνδέει στις μέρες μας με την Εθνική Τράπεζα ήταν η επιχορήγηση των περίπου 2,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Μέχρι που την περασμένη εβδομάδα έσκασε η βόμβα. Όπως γράφει ο Βηματοδότης τα μέλη του εννεαμελούς διοικητικού συμβουλίου, μεταξύ των οποίων οι κ.κ. Γιαννίτσης και Διαμαντούρος, άρχισαν να παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλον, φέρνοντας το Ιδρυμα προ μοναδικού αδιεξόδου.

Και αυτό γιατί εκ του καταστατικού δεν μπορούσαν να υπάρξουν αντικαταστάσεις. Εν τω μεταξύ, ουδείς εκ των παραιτηθέντων ήταν διατεθειμένος να μιλήσει για τις απρόσμενες εξελίξεις, αφήνοντας πίσω τους αχλή μυστηρίου. Ψάξαμε, ρωτήσαμε και εν τέλει διαπιστώσαμε ότι το τελευταίο διάστημα δεν υπήρχαν καν σχέσεις μεταξύ της Διοίκησης της Εθνικής και των υπευθύνων του Ιδρύματος. Και εντός αυτού επίσης οι διχογνωμίες ήταν διαρκείς, σχεδόν ανυπέρβλητες.

Στελέχη της Εθνικής Τράπεζας αποδίδουν την τρέχουσα κρίση στον επί 22 έτη διευθυντή του ΜΙΕΤ κ. Διονύση Καψάλη, ο οποίος, κατά την εκδοχή τους, δεν συνεργάζεται με τον «χορηγό» του ιδρύματος και αρνείται την απαιτούμενη αναδιάρθρωσή του, επικαλούμενος το καταστατικό και τους κανόνες λειτουργίας του. Ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας κ. Π. Μυλωνάς θεωρεί ότι το ίδρυμα πρέπει να ανασυγκροτηθεί, να αποκτήσει κι άλλες πηγές εσόδων, να προσαρμοστεί υποτυπωδώς στις τρέχουσες συνθήκες και βεβαίως να αναγεννηθεί.

Από την πλευρά του κ. Καψάλη η επέμβαση της Τράπεζας θίγει τον χαρακτήρα του ιδρύματος, οδηγεί σε ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις επί των εκδόσεων αυτών καθεαυτών και γενικώς θεωρεί ότι δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης. Κάπως έτσι φθάσαμε στο παρόν αδιέξοδο. Κατά τα φαινόμενα, η λύση θα δοθεί μέσω των δικαστηρίων. Οπως πληροφορούμαστε, η Τράπεζα θα ζητήσει διορισμό προσωρινής διοίκησης προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο και να επανασυνδεθεί το Ιδρυμα μαζί της. Παραμένει άγνωστο πάντως γιατί παραιτήθηκαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και αν με τη στάση τους θέλησαν να στηρίξουν τη μία ή την άλλη πλευρά ή απλώς να αποστασιοποιηθούν και από τα δύο μέρη. Οπως και να έχει, το ΜΙΕΤ επιβάλλεται να μακροημερεύσει και να αναγεννηθεί… Το οφείλει στην Ιστορία του.