Αφετηρία ένα δημοσίευμα
Στις 7 Οκτωβρίου οι «FT» κυκλοφόρησαν ένα δημοσίευμα της Ιζαμπέλα Καμίνσκα με τίτλο «Η κοινοβουλευτική έρευνα δεν βρήκε στοιχεία ότι η Cambridge Analytica παραποίησε στοιχεία για να επηρεάσει το Brexit». 
Πηγή του δημοσιεύματος, σύμφωνα με τη συντάκτη του, αποτελούσε η αναφορά του επιτρόπου Πληροφοριών της βρετανικής Βουλής των Αντιπροσώπων αναφορικά με τα ευρήματα που (δεν) βρέθηκαν στους servers της εταιρείας.
Η δημοσιογράφος των «FT» με το συμπέρασμα του άρθρου της φαίνεται να αθώωνε και όσους πολιτικούς – ανάμεσά τους και ο σημερινός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον – για την όποια «ειδική σχέση» με τα ρωσικά συμφέροντα.
Όμως, σύμφωνα με τους αναλυτές, το γράμμα του επιτρόπου αναφέρει ξεκάθαρα ότι «υπήρξαν συστημικές αδυναμίες του δημοκρατικού μας συστήματος» δίδοντας έτσι έμφαση στον ρόλο και της Cambridge Analytica, άρα και στην ειδική ευθύνη όσων επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν αλλότρια συμφέροντα εις βάρος της Βρετανίας με στόχο την επίτευξη των δικών τους μικροπολιτικών συμφερόντων διά της δολίου μόχλευσης των δεδομένων από τα κοινωνικά δίκτυα.

Τι φοβήθηκαν;
Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι οι «FT» ανήκαν στο ευρύ πελατολόγιο της Cambridge Analytica. Συγκεκριμένα, το συμβόλαιο μεταξύ των δύο εταιρειών υπεγράφη στις 24 Νοεμβρίου 2016 και είχε διάρκεια ενός έτους. Σημαντική «απόδειξη της χρησιμότητας» της εταιρείας για τους «FT» ήταν η επιτυχής συνεργασία της με τον Ντόναλντ Τραμπ. 
Αντικείμενο του συμβολαίου ήταν να επεξεργαστεί τα στοιχεία των εν Αμερική συνδρομητών των «FT». Το συμβόλαιο από μόνο του δεν είναι παράνομο. Κάθε άλλο. Το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς ένα διεθνές ΜΜΕ, όπως οι «FT», δέχτηκαν να συνεργαστούν με μία εταιρεία για την οποία ήδη υπήρχαν κατηγορίες για «μη σύννομες πρακτικές και επαφές με ξένες κυβερνήσεις». 
Σύμφωνα με τον τότε διευθυντή της εφημερίδας στις ΗΠΑ, «οι “FΤ” απλώς χρησιμοποίησαν ψηφιακά εργαλεία που θα μεγιστοποιούσαν τη διεύρυνση της συνδρομητικής βάσης της εφημερίδας». Όμως το διακύβευμα, και άρα το επίμαχο στοιχείο, είναι ότι η εφημερίδα χρησιμοποιούσε όλα τα εργαλεία και πόρους της Cambridge Analytica.

Η συνεισφορά της εταιρείας
H Cambridge Analytica ήταν μια ευφυής εταιρεία με πρωτοποριακά εργαλεία. Όμως, αυτό που την οδήγησε στο κλείσιμο είναι το γεγονός ότι ήταν ένα πολιτικό ενεργούμενο κύκλων που υποστήριζαν μια κρυφή, αντιδυτική, ακροδεξιά ατζέντα που προωθούσε και προωθεί ακόμα το Κρεμλίνο.
Επίσης, τοξικοποιώντας τα ατομικά δικαιώματα και δεδομένα από το Facebook, κατέδειξαν ότι η τεχνολογία δεν είναι μόνο ελευθερία, αλλά μπορεί να παίξει και τον ουσιαστικό ρόλο καθυπόταξης της δημοκρατίας, επικαλούμενη ακριβώς το αντίθετο.

Κρίσιμα ερωτήματα
Η εφημερίδα φοβόταν, και φοβάται ακόμα, ότι η συνεργασία αυτή μπορεί να αποτελέσει τον απόλυτο καταστροφέα της φήμης της και σημαντικότερου περιουσιακού στοιχείου που έχει: της έξωθεν καλής μαρτυρίας για την αξιοπιστία της.
Αυτό διαφαίνεται από την αλληλογραφία που έχει διαρρεύσει και αφορά στην επικοινωνία ανάμεσα στο νομικό τμήμα της εφημερίδας και την Cambridge Analytica. Μάλιστα, ο νομικός σύμβουλος απαίτησε το όνομα της εφημερίδας να «σβηστεί» από το πελατολόγιο της εταιρείας στον ιστότοπό της.
Συγχρόνως, από εκείνη την εποχή, από το 2018 και μετά, η εφημερίδα συνεχίζει να καλύπτει το σκάνδαλο της Cambridge Analytica «με το γάντι». Αυτό, κατά πολλούς, παράγει μια σειρά ερωτήματα:
● Πρόκειται για λάθος ή για προστασία; 
● Μήπως το συμβόλαιο ανάμεσα στους «FT» και την εταιρεία περιλάμβανε, πέραν του δημοσιευθέντος, και άλλες «υπηρεσίες»;
● Υπάρχει κάποια ειδική σχέση των «FT» με τη Ρωσία; 

Απαντήσεις;
Οι απαντήσεις θα δοθούν, ελπίζουμε, στο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι το σκάνδαλο της Cambridge Analytica αναδεικνύει τη σκοτεινή πλευρά της Silicon Valley αλλά και των σκοτεινών συμφερόντων που μπορούν να δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό και τοξικό μείγμα από «μικρές ατομικές ελευθερίες», το οποίο καταλήγει να γίνεται το μεγαλύτερο διαβρωτικό εργαλείο εναντίον της δημοκρατίας.
Γι’ αυτό κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών: ούτε οι αδύναμοι και υποταγμένοι πολιτικοί και πολιτικοί φορείς, ούτε οι πολίτες, που προσποιούνται ότι δεν φταίνε, ούτε οι κοινωνίες, που έχουν αναδείξει τον οικονομικό ντετερμινισμό και τον φανατισμό ως απόλυτο οδηγό επιλογών.
(Περισσότερα για τις αποκαλύψεις της δρος Έμμα Μπράιαντ μπορείτε να βρείτε εδώ: https://bylinetimes.com/2020/10/23/dark-ironies-the-financial-times-and-cambridge-analytica/).