Με τη φράση «δεν πρόκειται να γίνει οποιαδήποτε κίνηση – το ξεκαθαρίζω αυτό για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση – που θα διακινδυνεύσει, έστω και κατ’ ελάχιστον, την αποτρεπτική ικανότητα ή την αεράμυνα της χώρας μας», ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης επιχείρησε να «σβήσει τη φωτιά» που άναψε δημοσίευμα των Financial Times σχετικά με τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία.

Grosso modo, το ρεπορτάζ της έγκυρης οικονομικής (και όχι μόνο…) έγραφε ότι κατά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ οι Ευρωπαίοι ηγέτες πίεσαν την Ισπανία και την Ελλάδα να παραδώσουν στην Ουκρανία συστήματα αεράμυνας που διαθέτουν, όπως το Patriot (Ισπανία και Ελλάδα) και το S-300 (Ελλάδα), ισχυριζόμενοι, μάλιστα, ότι οι δύο χώρες στην παρούσα φάση δεν τα έχουν… ανάγκη, σε αντίθεση με το Κίεβο που δέχεται διαρκείς ρωσικούς βομβαρδισμούς, κυρίως, δε, σε πολιτικές υποδομές.

Το ζήτημα της παράδοσης στην Ουκρανία της συστοιχίας του αντιαεροπορικού/αντιπυραυλικού συστήματος S-300 που βρίσκεται στην Κρήτη δεν είναι νέο: σχεδόν από την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Ρωσίας στην Ουκρανία και παράδοσης στρατιωτικού υλικού από τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ στο Κίεβο, το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα έχει… συζητηθεί αρκετές φορές, καθώς οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις είναι εξοικειωμένες με όπλα προερχόμενα από την πρώην ΕΣΣΔ, όπως αυτό.

Σύμφωνα, δε, με ορισμένες πηγές, το συγκεκριμένο σύστημα θεωρείται πλέον αρκετά παλιό, αλλά και ασύμβατο με τα οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ. Επίσης, επισημαίνεται ότι η Ελλάδα ήδη διαθέτει έξι πυροβολαρχίες του αμερικανικού συστήματος Patriot (η μία, βέβαια, έχει σταλεί στη Σαουδική Αραβία…), που θεωρούνται επαρκείς για να παράσχουν ικανή αντιαεροπορική/αντιπυραυλική κάλυψη στη χώρα, αν – ο μη γένοιτο – παραστεί ανάγκη για κάτι τέτοιο.

Ωστόσο, παρότι η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αρνούνται ότι υπάρχει έστω ενδεχόμενο αποστολής του συστήματος S-300 στην Ουκρανία, το θέμα μοιάζει διαρκώς να… επιστρέφει μέσω διαφόρων τρόπων. Για παράδειγμα, στην επιστολή του προς τον πρωθυπουργό, για την έγκριση της αγοραπωλησίας των μαχητικών F-35, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Άντονι Μπλίνκεν, είχε σημειώσει ότι «συνεχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τις αμυντικές δυνατότητες που η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταβιβάσει ή να πουλήσει στην Ουκρανία. Εάν αυτές οι δυνατότητες ενδιαφέρουν την Ουκρανία, […] μπορούμε να διερευνήσουμε ευκαιρίες για πιθανή πρόσθετη Χρηματοδότηση Ξένων Ενόπλων Δυνάμεων ύψους μέχρι 200 εκατ. δολαρίων για την Ελλάδα».

Ακόμα περισσότερο, προβληματισμό προκαλούν τα όσα έχει αναφέρει κατά καιρούς ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, σχετικά με τις συνεννοήσεις Αθήνας και Κιέβου για την ενίσχυση της Ουκρανικής αεράμυνας: στα τέλη Μαρτίου και μετά την περιπετειώδη επίσκεψη Μητσοτάκη στην Οδησσό, ο Ζελένσκι είχε γράψει στο X/Twitter ότι «μίλησα με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για την εφαρμογή των συμφωνιών μας που επιτεύχθηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουκρανία, καθώς και για τη συνεχιζόμενη αμυντική μας συνεργασία, ιδιαίτερα όσον αφορά την ενίσχυση της αεράμυνας μας. Στις 6 Μαρτίου στην Οδησσό, ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης είδε από πρώτο χέρι τη σημασία της αξιόπιστης προστασίας του ουρανού μας».

Η αντιπολίτευση ζήτησε εξηγήσεις σχετικά με το τι εννοεί ο Ουκρανός πρόεδρος όταν μιλά για «συνεχιζόμενη αμυντική μας συνεργασία, ιδιαίτερα όσον αφορά την ενίσχυση της αεράμυνας μας», ωστόσο, η κυβέρνηση περιορίστηκε να διαψεύσει ότι υπάρχει συζήτηση για παραχώρηση στην Ουκρανία του συστήματος S-300, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις, ενώ πηγές του ΥΠΕΞ είχαν διαψεύσει και δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού Newsweek, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα εξέταζε το ενδεχόμενο χορήγησης στην Ουκρανία παλιότερων εκδόσεων των μαχητικών F-16.

Σύμφωνα με πληροφορίες, αν υπήρχε δυνατότητα μιας τριγωνικής συναλλαγής, δηλαδή, της παραχώρησης του συστήματος S-300 στην Ουκρανία και της αντικατάστασής του με (ενδεχομένως) Patriot, η Αθήνα δεν θα έλεγε όχι. Άλλωστε, το ίδιο συνέβη και με τη Γερμανία: η Ελλάδα έδωσε στην Ουκρανία τα σοβιετικές εποχής θωρακισμένα οχήματα BMP-2 και πήρε τα γερμανικά Marder, αν και όπως επισημαίνεται, η όλη διαδικασία ήταν μάλλον χρονοβόρα και περίπλοκη. Ωστόσο, οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι, παρά κάποιες κουβέντες της Αθήνας με την Ουάσινγκτον, προς το παρόν και για το ορατό μέλλον δεν διαφαίνεται να είναι εφικτή μια τέτοια ανταλλαγή.

Αυτό, πάντως, που φαίνεται ότι περιπλέκει τα πράγματα είναι ότι η κυβέρνηση μέχρι στιγμής περιορίζεται σε διαψεύσεις δημοσιευμάτων (μάλιστα, ο Π. Μαρινάκης απάντησε χαρακτηριστικά ότι «δεν γνωρίζει για οποιαδήποτε πίεση» προς τον Κ. Μητσοτάκη στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο), χωρίς να προχωρεί στην ενημέρωση (έστω και υπό δέσμευση εμπιστευτικότητας) της αντιπολίτευσης για πιθανές συμφωνίες παροχής στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, είτε απευθείας με το Κίεβο είτε μέσω δεσμεύσεων προς εταίρους και συμμάχους της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Με αποτέλεσμα, κάθε φορά που ο Ζελένσκι κάνει μια ανάρτηση στα social media σχετικά με τη βοήθεια που παρέχει η Ελλάδα, να προκαλείται νέα αναταραχή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Διαβάστε επίσης:

Ολοκληρώθηκε ο διάλογος Ελλάδας-Τουρκίας για τα ΜΟΕ – Eπόμενο ραντεβού στην Άγκυρα

ΣΥΡΙΖΑ για πληθωρισμό τροφίμων: «Στη 2η θέση στην ΕΕ η Ελλάδα – Το 68% των Ελλήνων τα βγάζει πέρα πολύ δύσκολα»

Μενδώνη για Νίσυρο: Διαψεύδει την ύπαρξη καταγγελιών για τον αρχαιοφύλακα από το 2021