Ο λαϊκός τραγουδιστής αναφέρθηκε στο ξεκίνημά του και στις δύσκολες στιγμές που βίωσε φεύγοντας από το χωριό για να έρθει στην Αθήνα να κυνηγήσει το όνειρο του.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ζούσε «από πλυσταριό σε πλυσταριό και από παράγκα σε παράγκα».

Επίσης μίλησε για τον ήρωά του, όπως αποκαλεί τον πατέρα του, ο οποίος δεν κατάφερε να δει πόσο «ψηλά» είχε φτάσει ο γιος του αφού πέθανε από καρκίνο, ενώ θυμήθηκε ένα περιστατικό που του έδωσε λεφτά και νόμιζε ότι κάποιος θα τα «έκλαιγε» καθώς πίστευε ότι ήταν χρήματα που είχε κερδίσει στα ζάρια.

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον εθισμό του στον τζόγο αλλά και στις «καβάτζες» του, στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.

«Έφτασε μέχρι εκεί η αρρώστια μου, που είχα κάποιες πέτρες, η μία ήταν στις αρχές Βουλιαγμένης, η άλλη πιο κάτω στην Αλίμου, κι όταν έφερνα μια καλή ζαριά έβαζα από κάτω κάνα 20άρικο, να έχω όταν θα το χρειαζόμουν».