Διάβαζα πάντα τις δημοσκοπικές αναλύσεις του Γιάννη Κωνσταντινίδη στις εφημερίδες γιατί πετύχαινε να φτιάξει εικόνες των ψηφοφόρων και έτσι καταλάβαινα καλύτερα το πώς και το γιατί του καθενός.

Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης εισέρχεται στη σύγχρονη λογοτεχνία με τον πλέον φυσικό τρόπο. Χρησιμοποιώντας ως αφορμή –σχεδόν ως δικαιολογία– ένα αντικείμενο που γνωρίζει, την εκλογική ανάλυση. Και αφήνοντας το αντικείμενο αυτό αθόρυβα στην άκρη προκειμένου να καταπιαστεί με προσωπικά διλήμματα όλων μας: τη σχέση με τους γονείς ή τα αδέλφια μας, τον έρωτα που σβήνει, το γάμο που βαλτώνει, τη δουλειά που δε μας γεμίζει, τη σεξουαλικότητα που κρύβουμε.

Το «μόλις αποφάσισα» είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που μόλις το τελειώσεις, σκέφτεσαι ότι πρέπει να το ξαναδιαβάσεις γιατί σίγουρα δε βρήκες όλα όσα ο συγγραφέας του ήθελε να σκεφτείς.