Την Πέμπτη στη Βουλή κατά την συζήτηση για την αμυντική Συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας, απαντώντας στην κριτική της αντιπολίτευσης περί «κούρσας εξοπλισμών» σε βάρος των κοινωνικών αναγκών, o Kυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε ότι «το προπολεμικό δίλημμα ‘’ψωμί ή κανόνια’’ δεν ισχύει πια στις μέρες μας».

Αντιθέτως, διαβεβαίωσε, ότι η «χώρα μας σε αυτή την συγκυρία χρειάζεται, και μπορεί, και θα έχει και τα δυο».

Βέβαια, δεν ξέρουμε αν το ότι χρησιμοποίησε τη λέξη «ψωμί» αντί για «βούτυρο» ήταν τυχαίο ή έχει κάποια σημειολογική σημασία, αν δηλαδή παραπέμπει σε μια πρόθεση της κυβέρνησης να εξασφαλίσει για την κοινωνία τα απολύτως στοιχειώδη, το μίνιμουμ που χρειάζεται για την αναπαραγωγή της και όχι το καλύτερο δυνατό (που θα μπορούσε στη δεδομένη συγκυρία) για να εξασφαλίσει και μια κάποια πρόοδο και ευημερία.

Μία μέρα μετά οι συνταξιούχοι πραγματοποίησαν μεγάλη διαδήλωση και πορεία στο κέντρο της Αθήνας με την χορήγηση των αναδρομικών στην κορυφή των αιτημάτων τους.

Η πορεία των συνταξιούχων κατέληξε στο Μαξίμου. Πενταμελής αντιπροσωπεία του Συντονιστικού των Συνταξιούχων επιδίωξε να δει τον πρωθυπουργό αλλά ενημερώθηκε από τον Υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη ότι λόγω φορτωμένου προγράμματος δεν θα μπορούσε να τους δει.

Σύμφωνα με ραδιοφωνικές δηλώσεις εκπροσώπου των συνταξιούχων (και συγκεκριμένα του προέδρου της Ένωσης Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης, Α. Κάντα)  στη συνομιλία που είχαν με τον υπουργό τα μέλη της αντιπροσωπείας τούς ειπώθηκε ότι το κόστος των αναδρομικών είναι τεράστιο, αγγίζει τα 4 δις και εκεί ο κ. Γεραπετρίτης έθεσε το ερώτημα «τι θέλετε να πάρουμε φρεγάτες ή να πάρετε τα αναδρομικά;» για να πάρει την απάντηση «πάρτε και τις φρεγάτες αλλά δώστε μας και τα αναδρομικά».

Χθες, ο υπουργός Επικρατείας διέψευσε ότι υπήρξε τέτοια αναφορά εκ μέρους του και μίλησε για φαιδρότητα, με διάφορους καχύποπτους να επισημαίνουν ότι του πήρε δυο μέρες να προχωρήσει σε δημόσια διάψευση.

Είτε το είπε, είτε άφησε κάποιο υπαινιγμό που εκλήφθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο, είτε δεν το είπε τελικώς, δεν είναι αχρείαστη μια υπογράμμιση – έτσι να βρίσκεται – ότι εκβιασμοί με την Άμυνα προς τους πολίτες της χώρας και με επίδικο το ψωμί τους, υπονομεύουν και την Άμυνα και όποιον τους χρησιμοποιεί.

Διαβάστε επίσης

Οι Belharra, τα Rafale και η περιφερειακή σταθερότητα

Όχι στις γαλλικές φρεγάτες, ναι στα μπρόκολα Βενεζουέλας!

Χωρίς άλλοθι το στοίχημα για την κεντροαριστερά