Όλοι συμφωνούν ότι η συμμετοχή στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ ήταν συντριπτική και ότι ξεπέρασε κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη.

Η συμμέτοχη ήταν συντριπτική, αυτό είναι ένα ξεκάθαρο λαϊκό μήνυμα προθέσεων. Εδώ να θυμίσουμε σε όσους έχουν ασθενή μνήμη ότι και στις εσωκομματικές εκλογές της 18ης Μαρτίου του 2012, μέσα στο χαρούμενο εορταστικό αντιμνημονιακό περιβάλλον της εποχής με τους γνωστούς τραμπουκισμούς , απειλές και κατασυκοφαντήσεις όπου η λέξη ΠΑΣΟΚ ήταν απαγορευμένη από τους μελανοχίτωνες των πλατειών και των πεζοδρομίων, η υποψηφιότητα του Βενιζέλου προφανώς δίχως την συμμέτοχη ΓΑΠικών ψηφοφόρων (αυτό συνάγεται από το ότι δεν υπήρχαν λευκά ή άκυρα ψηφοδέλτια) συγκέντρωσε 237 χιλιάδες ψήφους. Είναι ένα στοιχείο για προβληματισμό.

Μια επίσης σοβαρή παρακαταθήκη αυτής της εκλογικής διαδικασίας είναι ότι και οι έξι υποψήφιοι την διαφύλαξαν και την προστάτευαν από ακρότητες, λαϊκισμούς, διαξιφισμούς και κυρίως τις γνωστές γραφικότητες. Το ΠΑΣΟΚ και σε αυτή τη εκλογική διαδικασία παρέδωσε δημοκρατικά μαθήματα. Η κάθοδος του Παπανδρέου παρόλο που για τον ίδιο ήταν φθοροποιός, δημιούργησε μιαν ένταση και μια κινητοποίηση θέτοντας σε λειτουργία τα κομματικά αντανακλαστικά ποικιλοτρόπως.

Όλα αυτά ωστόσο είναι παροδικά και πρέπει να εκτιμηθούν με ψυχραιμία. Βέβαια, όπως φαίνεται, άλλαξε τα δεδομένα υπέρ της υποψηφιότητας του Ανδρουλάκη, κάτι που πιθανόν δεν θα αφήσει αναπάντητο ο Λοβέρδος στον δεύτερο γύρο. Η δράση δημιουργεί αντίδραση, κάτι που εκτός πολλών άλλων, έπρεπε να γνωρίζει ο πρώην πρωθυπουργός. Επίσης ο πρόσφατος θάνατος της αείμνηστου Γεννηματάς δημιούργησε μια συναισθηματική φόρτιση που βοήθησε στην συμμέτοχη και στη δημιουργία κλίματος.

Ο Λοβέρδος φαίνεται ότι ηττώμενος κέρδισε θέτοντας το ζήτημα της επαναφοράς του ιστορικού ονόματος της παράταξης που είναι ΠΑΣΟΚ. Αυτό κινεί, αυτό συναρπάζει. Το κατά πόσο ο νέος αρχηγός θα το υιοθετήσει, είναι ένα θέμα δικό του που θα το μάθουμε σύντομα. Ο Λοβέρδος ξεκαθάρισε ότι εντός λίγων ωρών θα δηλώσει την απόφασή του να υποστηρίξει στον δεύτερο γύρο έναν εκ των δυο υποψήφιων λαμβάνοντας εκ νέου ξεκάθαρη θέση.

Σε περίπτωση νίκης του Ανδρουλάκη, παραμένει ως ερώτημα το πώς θα κινηθεί το ΚΙΝΑΛ με τον ίδιο στο εξωτερικό. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο, ωστόσο, οι ψηφοφόροι της περιφέρειας δεν το εκτίμησαν, όπως έγινε φανερό, αλλά θα παίξει ρόλο στο κατά πόσο θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ (ή του ΠΑΣΟΚ) την τελευταία ευκαιρία που δίνει ο λαός του ΠΑΣΟΚ (όχι του ΚΙΝΑΛ!) στην παράταξη να επανέλθει σταδιακά -ή εντυπωσιακά!- ως πρωταγωνιστής των εξελίξεων, πράγμα που είναι και το ζητούμενο. Ο Ανδρουλάκης θα κληθεί να αντιμετωπίσει αντίπαλους με κοινοβουλευτική παρουσία και εμπειρία που ο ίδιος δεν διαθέτει. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα είναι αρκετή η κομματική οργανωτική του ικανότητα και πιθανόν να υπάρξει έντονο πρόβλημα ως προς αυτό. Από την άλλη μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτός δεν έχει παρελθόν κοινοβουλευτικό άρα δεν έχει κάτι για να κριθεί. Αυτό ωστόσο είναι δίκοπο μαχαίρι και δεν ξέρεις από πια μεριά θα κοπείς.

Ο λαός έκανε την δουλειά του. Τώρα την απόλυτη ευθύνη επωμίζονται οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί του. Και μην ξεχνάμε: το αποτέλεσμα αφορά και τους έξι υποψηφίους για το πώς θα διαχειριστούν την λαϊκή εμπιστοσύνη και την διαφαινόμενη δυναμική του κόμματος. Όπως συνηθίζουμε να λέμε: όλοι κρινόμαστε!

Διαβάστε επίσης:

«Το ελληνικό τελεσίγραφο στον κ. Ράμα…»

Κυριακή με ΠΑΣΟΚ

Ευρωπαϊκή «γραμμή» για υποχρεωτικό εμβολιασμό