Διαρροές που αποδίδονται στο Μαξίμου είδαν το φως της δημοσιότητας το Σαββατοκύριακο και ήρθαν να διανθίσουν την ιλαροτραγική καθημερινότητα που ζούμε.

Σύμφωνα λοιπόν με σενάρια που αποδίδονται σε διαρροές του Μαξίμου, αν οι δεύτερες κάλπες που θα γίνουν με το νέο εκλογικό νόμο, κι ενώ θα έχουν διεξαχθεί οι πρώτες με απλή αναλογική, δεν οδηγήσουν σε αυτοδύναμη κυβέρνηση, τότε είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο για τρίτη κάλπη. Το σκεπτικό με το οποίο ενδύεται αυτό το σενάριο είναι ότι η αυτοδύναμη κυβέρνηση ισούται με την πολιτική σταθερότητα, η οποία από τα μνημόνια και μετά έχει αποκτήσει αυτόνομη αξία, θεωρείται ύψιστη και ανώτερη προτεραιότητα ακόμη κι έναντι της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Σε κάθε περίπτωση, το σενάριο αυτό ερμηνεύεται από την πολιτικοδημοσιογραφική πιάτσα, ως εκλογικός εκβιασμός του Μαξίμου: «Αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες, μπαίνουμε σε εκλογικές περιπέτειες» είναι το ένα μήνυμα που βγαίνει από αυτό το σενάριο. Ένα δεύτερο μήνυμα θα ήταν πως το πρωθυπουργικό επιτελείο είναι αποφασισμένο να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του προκειμένου να εξασφαλίσει μια δεύτερη αυτοδύναμη θητεία, ότι δηλαδή, ας πούμε καθ’ υπερβολήν, είναι διατεθειμένο να κάνει εκλογές μέχρι να πάρει το σωστό αποτέλεσμα. Υποθέτουμε βέβαια ότι δεν είναι αυτή η ανάγνωση που θα ήθελε να προωθήσει το Μαξίμου, για ευνόητους λόγους.

Από την άλλη το σενάριο αυτό δεν έχει μονοσήμαντη ανάγνωση. Αντιθέτως, εκπέμπει ανησυχία για την αδυναμία επίτευξης αυτοδυναμίας. Σημασία έχει και η στιγμή που επιλέγεται για τέτοιες διαρροές: είναι άραγε ασύνδετη από μια εικόνα επιταχυνόμενης φθοράς της κυβέρνησης, λόγω της διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης που έχει εξοργίσει την κοινωνία; Κοινώς, πολλοί θεωρούν, μεταξύ αυτών και η Κουμουνδούρου ασφαλώς, μια παραδοχή αδυναμίας και μεγάλης ανησυχίας στην αρχή μιας χρονιάς που θεωρείται ότι μπορεί να αποδειχθεί εκλογική.

Σε κάθε περίπτωση το σενάριο για τριπλές κάλπες πίσω από το οποίο κρύβεται το κυνήγι της αυτοδυναμίας δείχνει ότι η κυβέρνηση αρχίζει και αναγνωρίζει ότι οι εκλογές σε καμία περίπτωση δε θα είναι περίπατος. Κι ακόμα παραπέρα θα μπορούσαμε να πούμε ενδεχομένως αντιλαμβάνεται ότι τελείωσαν τα αφηγήματα της αποτελεσματικότητας κι «επιτελικότητας», της αριστείας και κατ’ επέκταση της αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας.

Διαβάστε επίσης:

Η τσόντα ως ιδεολόγημα!

Τα «εργοδοτικά πρωτόκολλα»

Γιατί το 2022 θα είναι χρονιά εντάσεων με την Τουρκία