«Αξίζει να καταβάλουμε το κόστος της ελευθερίας» διαβεβαιώνει ο Μπόρις Τζόνσον, αλλά επιστρέφοντας από τη σύνοδο του ΝΑΤΟ βρίσκεται αντιμέτωπος με την εσωτερική σκληρή πραγματικότητα: πληθωρισμός, αμφισβήτηση της ηγεσίας του, πανδημία.

Το ίδιο και ο Τζο Μπάιντεν. Στη σύνοδο είδε τους εταίρους να στοιχίζονται πίσω από τις επιλογές του. Αλλά επιστρέφοντας βρίσκει μπροστά του τις σχεδόν ανυπέρβλητες δυσκολίες ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου, που θα διεξαχθούν σε κλίμα δυσαρέσκειας λόγω της αύξησης των τιμών των καυσίμων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν κι αυτός από τους πρωταγωνιστές στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, αλλά επιστρέφοντας στο Παρίσι ακούστηκε να ομολογεί ότι «όλοι έχουμε κουραστεί».

Τελικά τι ήταν αυτή η σύνοδος κορυφής; Ο θρίαμβος του «ελεύθερου κόσμου» επί του αυταρχισμού της Ρωσίας και της Κίνας; Η επιβεβαίωση της αμερικανικής κυριαρχίας στον δυτικό κόσμο; Η επισφράγιση της ΝΑΤΟποίησης της Ευρώπης; Ή απλώς η αρχή του… «μήνα του μέλιτος» για το ΝΑΤΟ της νέας εποχής;

Τον «μήνα του μέλιτος» απολαμβάνουν σίγουρα οι πολεμικές βιομηχανίες, με παραγγελίες δισεκατομμυρίων για τον εξοπλισμό της Ουκρανίας και των μελών του ΝΑΤΟ, που καλούνται να δαπανήσουν ζωτικής σημασίας κονδύλια από τους εθνικούς προϋπολογισμούς για να αγοράσουν οπλικά συστήματα στο όνομα της υπεράσπισης της δημοκρατίας.

Λεφτά υπάρχουν, αλλά…

Όμως η αμερικανική τακτική του εξοπλισμού της Ουκρανίας δεν αποδίδει τα αναμενόμενα. Οι Ρώσοι εδραιώνουν την κυριαρχία τους στο Ντονμπάς και οι Ευρωπαίοι καλούνται να πληρώσουν το τίμημα των κυρώσεων κατά της Μόσχας βλέποντας τις τιμές των καυσίμων σε ύψη ρεκόρ και τον πληθωρισμό να αφανίζει τα εισοδήματά τους. Ο χειμώνας θα είναι πολύ δύσκολος αν οι Ρώσοι κλείσουν τις κάνουλες του φυσικού αερίου.

Το είπε ξεκάθαρα ο καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς: «Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι αυτή η κατάσταση δεν θα αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Αντιμετωπίζουμε μια ιστορική πρόκληση. Οι Γερμανοί θα βγούμε από αυτή τη φάση μόνο αν ενώσουμε τα χέρια και συμφωνήσουμε σε κοινές λύσεις».

Η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης είναι η πλέον εξαρτημένη από τα ρωσικά ενεργειακά αποθέματα και οι κυρώσεις πλήττουν άμεσα τη γερμανική οικονομία. Ο πρόεδρος της ένωσης των Γερμανών εργοδοτών Ράινερ Ντούλγκερ παραδέχτηκε ότι η ύφεση είναι ένας ορατός κίνδυνος και πρόσθεσε ότι ο πληθωρισμός τροφοδοτείται από το κόστος των καυσίμων.

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού οι επιτελείς του Λευκού Οίκου παρακολουθούν μάλλον με ικανοποίηση την επιβράδυνση της γερμανικής οικονομίας, αφού για τους Αμερικανούς είναι πάντα πολιτικός πονοκέφαλος η ευημερούσα Γερμανία. Ο Σολτς, στην προσπάθεια να καθησυχάσει και τον Αμερικανό φίλο, ανακοίνωσε – με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία – ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα που ικανοποιεί το πάγιο αμερικανικό αίτημα για αμυντικές δαπάνες 2% του προϋπολογισμού.

«Υπάρχει κόπωση με τον πόλεμο» παραδέχθηκε η Εσθονή πρωθυπουργός Κάγια Κάλας υπενθυμίζοντας πως οι Ευρωπαίοι έχουν να παλέψουν με την ακρίβεια και την πανδημία. «Υπάρχει υψηλός πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση. Η πανδημία είναι εδώ. Άρα η κατάσταση γίνεται πιο προβληματική, αλλά δεν μπορούμε να κουραστούμε» είπε.

Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς θα πειστούν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί ότι πρέπει να πληρώνουν τον πόλεμο στην Ουκρανία θυσιάζοντας την ευημερία και τη σταθερότητα μετά τις θυσίες που έκαναν εξαιτίας της πανδημίας. Μέχρι τώρα οι πολιτικές ηγεσίες δεν φαίνονται ικανές να σταματήσουν τον παραλογισμό του πολέμου. Το αντίθετο, τον τροφοδοτούν. Είναι πολιτική επιλογή. Οι επικριτές της νέας ΝΑΤΟϊκής αρχιτεκτονικής επισημαίνουν ότι η διεύρυνση προς τα βόρεια και ανατολικά σχεδιάζεται ερήμην των πραγματικών αναγκών των λαών.

Ο θυμός εκδηλώνεται στις κάλπες

Βεβαίως δεν θα πρέπει κάποιος να περιμένει ότι θα αρχίσουν μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Η δεκαετία του 1960 πέρασε και όσοι την έζησαν έχουν κουραστεί. Ο θυμός και ο κυνισμός χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά των πολιτών. Κι αυτό το έδειξαν οι Γάλλοι στις κάλπες: δεν γοητεύτηκαν από τον μεγαλοϊδεατισμό του Μακρόν, αλλά ψήφισαν με το χέρι στην τσέπη. Ο κόσμος, λοιπόν, πηγαίνει στις κάλπες για να διαμαρτυρηθεί και… όποιον πάρει ο χάρος.

Οι ηγέτες, όταν ερωτώνται «τις πταίει» για τη βόμβα του πληθωρισμού και της ενεργειακής κρίσης, δείχνουν τον Πούτιν, διαβεβαιώνουν ότι «το κόστος της ελευθερίας αξίζει να καταβληθεί» και προσθέτουν – όπως ο Τζόνσον – ότι «αν δεν έχουμε το σωστό αποτέλεσμα στην Ουκρανία, ο Πούτιν θα είναι σε θέση για νέες επιθετικές ενέργειες εναντίον άλλων τμημάτων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, λίγο – πολύ με ατιμωρησία, πράγμα που θα οδηγήσει σε περαιτέρω αστάθεια, νέα ενεργειακά σοκ και οικονομική πίεση για όλο τον κόσμο».

Οι τιμές καυσίμων και τροφίμων αυξάνονται λόγω «της Ρωσίας, της Ρωσίας, της Ρωσίας», δήλωσε ο Μπάιντεν, με μία προσέγγιση που χαρακτηρίζει τον αμερικανικό τρόπο σκέψης.

Όμως οι αναλυτές στις ΗΠΑ αμφιβάλλουν αν το Κογκρέσο, με τις ισορροπίες που θα προκύψουν τον Νοέμβριο, θα μπορέσει να εγκρίνει το ύψους 40 δισ. δολαρίων πακέτο βοήθειας προς την Ουκρανία. Αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, το στρατόπεδο του Ντόναλντ Τραμπ θα βγει κερδισμένο από τις εκλογές του Νοεμβρίου και θα επικρατήσουν πολιτικοί που υιοθετούν το δόγμα του απομονωτισμού έναντι της πολεμικής εμπλοκής. Κι αυτό θα είναι χαστούκι για τον Μπάιντεν και κακό μαντάτο για τον Ζελένσκι.

«Πρέπει να απευθυνθείς στον λαό με όρους όχι μόνο εθνικών αξιών, αλλά και Ιστορίας» σημειώνει ο γερουσιαστής Γουίπ Ντικ Ντάρμπιν: «Η καλύτερη εικόνα που έχουμε για το στυλ του Βλαντίμιρ Πούτιν είναι εκείνη του Αδόλφου Χίτλερ». Μόνο που είναι αμφίβολο αν ο μέσος Αμερικανός θα πάει στην κάλπη έχοντας κατά νου τον Χίτλερ. Θα ψηφίσει με το χέρι στην τσέπη, όπως οι Γάλλοι.

Η πρόκληση για τους Αμερικανούς βουλευτές είναι να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι η κρίση στην Ουκρανία τους αφορά και απαιτεί διεθνή και συντονισμένη απάντηση υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό «επιστρατεύονται» όλοι οι πρόθυμοι και κυρίως από το στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών, όπως ο γερουσιαστής Τομ Τίλις: «Θα πω στον αμερικανικό λαό ότι, αν επιτρέψουμε στον Πούτιν να επιτύχει, τα κόστη θα αυξηθούν δραματικά. Όχι μόνο ο κίνδυνος για τη δημοκρατία, αλλά τα θέματα που αφορούν στο πορτοφόλι, για τα οποία σήμερα είναι εν μέρει υπεύθυνος ο Πούτιν».

Η αλήθεια είναι ότι το ΝΑΤΟ δείχνει να αποκτά και πάλι λόγο ύπαρξης. Ο πόλεμος είναι ακριβώς αυτό που περίμεναν πολλοί. Μόνο που οι συνέπειές του τείνουν να γίνουν μη διαχειρίσιμες σε πολιτικό επίπεδο.

Διαβάστε επίσης:

Σίνζο Άμπε: Νεκρός ο πρώην πρωθυπουργός της Ιαπωνίας μετά την πισώπλατη δολοφονική επίθεση (Photos/Video)

Τζορτζ Φλόιντ: Νέα καταδίκη – 21 χρόνια – στον αστυνομικό που τον πάτησε με το γόνατο (Video)

Βρετανία: Ο βουλευτής Τομ Τούγκενχατ ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία