Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δήλωσε το αυτονόητο, ότι, δηλαδή, το 2023 είναι εκλογική χρονιά, ωστόσο το υπόρρητο μήνυμα αυτής της προφανούς δήλωσης είναι πολύ πιο πυκνό.

Συνήθως οι εκλογικές χρονιές συνοδεύονται από πολιτικές εντάσεις και μπόλικες υποσχέσεις και παροχολογία, με τα κόμματα να μοιάζουν να περπατούν πάνω σε… αυγά, λόγω της προσοχής που δείχνουν στην αποτροπή του λάθους και του απροόπτου, το οποίο και μπορεί να ανατρέψει σχεδιασμούς, πολιτικές, ακόμα και εκλογικά αποτελέσματα.

Για την κυβέρνηση και τα τρία μέρη της προεκλογικής στρατηγικής βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και μήνες, καθώς:

Ο πρωθυπουργός έχει περιγράψει – και συνεχίζει να περιγράφει – τα μέτρα που η κυβέρνηση θα εφαρμόσει εντός του 2023 για την ενίσχυση των εισοδημάτων των πολιτών.

Ταυτόχρονα η Ν.Δ. έχει θέσει εν πολλοίς το εκλογικό δίλημμα / διακύβευμα (το οποίο συμπυκνώνεται στο δίπολο «σταθερότητα ή αναταραχή», ήτοι «αυτοδυναμία ή ρευστότητα»).

Πλέον, μετά και την υπόθεση του βουλευτή Φθιώτιδας Θέμη Χειμάρα, ο οποίος αποκαλύφθηκε ότι έπαιρνε μέσω της επιχείρησής του δουλειές από τον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (κάτι που απαγορεύεται ρητά από το σύνταγμα), η Ν.Δ. ξεσκονίζει μετά μανίας τα βιογραφικά και τη δράση βουλευτών και υποψηφίων, για να αποφύγει άλλες «λαχτάρες» (ήδη διέγραψε τον Ανδρέα Πάτση).

Ο «οδικός χάρτης» των παροχών

Προς το παρόν, η τακτική της Ν.Δ. μπορεί να συμπυκνωθεί στη φράση «δείτε τι κάναμε μέσα σε σχεδόν τριάμισι χρόνια, σκεφθείτε τι μπορούμε να κάνουμε την επόμενη τετραετία και κάντε τις συγκρίσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ», τακτική την οποία ήδη ο Μητσοτάκης και στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος εφαρμόζουν πλήρως στις ανά τη χώρα περιοδείες τους.

Για το αμέσως επόμενο διάστημα, στο πεδίο των παροχών – το οποίο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, λαμβανομένης υπ’ όψιν και της μεγάλης ακρίβειας – ο «οδικός χάρτης» για την κυβέρνηση είναι λίγο – πολύ γνωστός, ήτοι αυξήσεις στις συντάξεις γύρω στο 7,5%, κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, νέες φορολογικές και εισφορολογικές παρεμβάσεις, food pass από τον Φεβρουάριο και αύξηση του κατώτατου μισθού από 1ης Απριλίου του 2023.

Μάλιστα, πρέπει να σημειωθεί ότι η εξαγγελία Μητσοτάκη για την αύξηση του κατώτατου μισθού έναν μήνα νωρίτερα από πέρυσι πυροδότησε έντονες συζητήσεις σχετικά με τον χρόνο των εκλογών, συζητήσεις που κάθε άλλο παρά μειώθηκαν μετά τον διάλογο του πρωθυπουργού με τον γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, όπου ο Μητσοτάκης φέρεται να δήλωσε ότι «μετά τον Απρίλιο όλες οι ημερομηνίες είναι ανοιχτές».

Το «ατού» της οικονομίας

Στα παραπάνω μέτρα δεν πρέπει να παραλειφθεί να αναφερθεί και το 1 δισ. ευρώ «καβάτζα» στον προϋπολογισμό, αλλά και οι δηλώσεις πηγών της κυβέρνησης ότι, όταν δημιουργείται δημοσιονομικός χώρος, τα χρήματα θα κατευθύνονται σε στοχευμένες παρεμβάσεις βοήθειας και ελάφρυνσης των πιο ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων και τάξεων, παρότι Μαξίμου και ΥΠΟΙΚ έχουν ξεκαθαρίσει ότι δημοσιονομικές εκτροπές απαγορεύονται διά… ροπάλου.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επαίρεται (και θα επαίρεται) για τη γενικά καλή πορεία της οικονομίας παρά τις πολλαπλές και επάλληλες κρίσεις, την αύξηση των επενδύσεων και των εξαγωγών, τη μείωση της ανεργίας, τα διάφορα έργα που είτε βρίσκονται σε φάση υλοποίησης είτε έχουν εξαγγελθεί, την καλή πορεία του τουρισμού, αλλά και τη συνολική πολιτική της για την αποσυμπίεση των εισοδημάτων των πολιτών σε περίοδο μακράς ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης.

Και, βέβαια, στην όλη εικόνα θα πρέπει να προστεθεί και ο παράγοντας «ελληνοτουρκικά», με το Μαξίμου να θυμίζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί το εξοπλιστικό του πρόγραμμα (Rafale, Belharra κ.λπ.), τις προσωπικές επιθέσεις του Ερντογάν κατά του Μητσοτάκη, αλλά και τις διπλωματικές κινήσεις της χώρας που έχουν στόχο την ενίσχυση του προφίλ της και την αποκάλυψη των αναθεωρητικών τάσεων της Άγκυρας.

Πίσω στο… 2015

Παράλληλα θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν τα πυρά εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, για μηδενιστική αντιπολίτευση, λαϊκισμό, άρνηση στήριξης της αμυντικής θωράκισης της χώρας, απουσία ρεαλιστικών εναλλακτικών προτάσεων, αλλά και υπενθύμιση της περιόδου διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης.

Δεν είναι τυχαίες, άλλωστε, οι σχεδόν διαρκείς αναφορές στελεχών της κυβέρνησης και της Ν.Δ. στο πρώτο εξάμηνο του 2015, τα capital controls, τις ουρές στα ΑΤΜ, το δημοψήφισμα, αλλά και, εν συνεχεία, στο νέο μνημόνιο και τις μεγάλες φορολογικές επιβαρύνσεις σε σημαντικά κομμάτια του πληθυσμού που η κυβέρνηση εντάσσει στη «μεσαία τάξη» (αν και ο ορισμός της στη χώρα έχει μετατραπεί σε… λάστιχο, ανάλογα με την περίσταση και τη συγκυρία).

Από την άλλη, πάντως, οι αβεβαιότητες και οι κίνδυνοι για τη Ν.Δ. καθώς θα προχωρούμε προς την κάλπη παραμένουν μεγάλοι και ουκ ολίγοι, προκαλώντας διαρκώς «πονοκεφάλους» στο Μαξίμου, το οποίο βλέπει ότι, παρά τις προσπάθειές του να φιλοτεχνήσει μια θετική εικόνα για τα επιτεύγματα της κυβέρνησης, η πραγματικότητα έρχεται και δημιουργεί μεγάλες ρωγμές, απειλώντας ακόμα και τη δημοσκοπική σταθερότητα που επιδεικνύει το κυβερνών κόμμα.

Το «φάσμα» της ακρίβειας

Στην κορυφή των κινδύνων, φυσικά, παραμένει το ζήτημα της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης, το οποίο, αν και σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενο, συνεχίζει να ροκανίζει την αντίληψη των πολιτών σχετικά με την ικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά κρίσεις και να αποτρέπει τη μετατροπή τους σε κάτι μεγαλύτερο και βαθύτερο για την κοινωνία και την οικονομία.

Η ακρίβεια παραμένει η νούμερο ένα αγωνία των πολιτών σε όλες τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες, ταυτόχρονα, αποτυπώνουν διογκούμενη δυσφορία για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να την τιθασεύσει, καθώς η μεγάλη πλειονότητα δεν δείχνει να πείθεται από μέτρα όπως το «καλάθι του νοικοκυριού» ή το food pass (το τελευταίο, μάλιστα, πριν καν εφαρμοστεί και κριθεί εν τοις πράγμασι).

Παρότι μέχρι στιγμής ο χειμώνας δεν έχει δείξει τα δόντια του, πάντα υπάρχει το άγχος για έναν κρύο Φεβρουάριο ή Μάρτιο, οπότε και η κυβέρνηση θα κληθεί να αποδείξει ότι είναι προετοιμασμένη και ότι η χώρα δεν θα βρεθεί μπροστά στον κίνδυνο, για παράδειγμα, διακοπών ρεύματος ή ραγδαίας αύξησης της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης (ήδη η τιμή του έχει πάρει τον ανήφορο…).

Επίσης, οι καταναλωτές διαπιστώνουν διαρκείς αυξήσεις στις τιμές διαφόρων προϊόντων – πολλά από τα οποία θεωρούνται βασικά –, παρά τα μέτρα όπως το «καλάθι του νοικοκυριού», αλλά και τις δηλώσεις των αρμοδίων για ελέγχους στην αγορά, ώστε να αποτραπούν φαινόμενα κερδοσκοπίας και αισχροκέρδειας. Η εικόνα αυτή μάλλον δεν βοηθά το αφήγημα της επιτυχημένης κυβέρνησης.

Ο «εφιάλτης» των παρακολουθήσεων

Σε δεύτερο επίπεδο, το ζήτημα των υποκλοπών συνεχίζει να «βράζει» στο παρασκήνιο, πλήττοντας ακόμα και τη διεθνή εικόνα της χώρας (μέχρι και ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ έκανε αναφορά σε αυτό, επιχειρώντας να στοιχειοθετήσει τους ισχυρισμούς της Άγκυρας ότι η Ελλάδα προσπαθεί να… εξάγει μια εσωτερική της κρίση με προκλήσεις σε βάρος της Τουρκίας).

Η κυβέρνηση, αν και κατήγγειλε με βαριές εκφράσεις την αποκάλυψη της παρακολούθησης του Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου από την ΕΥΠ, για τον οποίο εξέφρασε την πλήρη εμπιστοσύνη της, εν τούτοις δεν διέψευσε την παρακολούθηση ούτε εξήγησε τους λόγους για τους οποίους η Υπηρεσία παρακολουθούσε τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, παραπέμποντας για άλλη μια φορά στην έρευνα της Δικαιοσύνης.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), ως εκ του συνταγματικά κατοχυρωμένου ρόλου της, ερευνά διάφορες υποθέσεις πιθανών υποκλοπών, ενώ υπάρχουν και ορισμένα ΜΜΕ που συνεχίζουν να κρατούν ψηλά το θέμα και να αφήνουν να εννοηθεί ότι έρχονται κι άλλες αποκαλύψεις, οι οποίες θα φέρουν την κυβέρνηση σε εξαιρετικά αμήχανη – αν όχι δύσκολη – θέση.

Τα φαινόμενα φαβοριτισμού

Τέλος, ένα πρόβλημα που παραμένει άλυτο για την κυβέρνηση και τη Ν.Δ., και απειλεί έντονα την προεκλογική της στρατηγική, αφορά στα φαινόμενα διαφθοράς, φαβοριτισμού και αδιαφανούς διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, δίνοντας αίσθηση «εισβολής» του κυβερνώντος κόμματος και «πλιάτσικου» στο κράτος, σε μια στιγμή που οι πολίτες διέρχονται στενωπό.

Η αποκάλυψη ότι ο βουλευτής Φθιώτιδας της Ν.Δ. Θέμης Χειμάρας εισέπραξε μέσω της επιχείρησής του ποσό περίπου 400.000 ευρώ από προμήθειες του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, παρότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητώς από το σύνταγμα, ήλθε να προστεθεί στην υπόθεση Πάτση, αλλά και στις κατηγορίες για απευθείας αναθέσεις που ξεπερνούν τα 7 δισ. ευρώ στο διάστημα από το 2019 ώς σήμερα.

Η Ν.Δ. παρείχε κάλυψη στον Θ. Χειμάρα – ο οποίος επί της ουσίας παραδέχθηκε ότι έκανε δουλειές με το Δημόσιο –, ωστόσο η συμπεριφορά του φαίνεται ότι ήταν γνωστή ήδη από το 2020, κάτι που κάνει την υπόθεση ακόμα πιο δύσκολη, ως προς τη διαχείρισή της από την κυβέρνηση, καθώς φαίνεται ότι η πρακτική αυτή είχε συνέχεια μέσα στον χρόνο και – κυρίως – δεν ήταν άγνωστη.

Ο μεγάλος φόβος που υπάρχει στην κυβέρνηση είναι ότι, καθώς θα πλησιάζουμε στις εκλογές, η αντιπολίτευση (όπως έχει αφήσει να εννοηθεί) θα δημοσιοποιεί κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις βουλευτών και στελεχών της Ν.Δ. που είχαν δραστηριότητες οι οποίες δεν συνάδουν με το αξίωμά τους, με στόχο να εδραιώσει την αίσθηση ότι ο χαρακτηρισμός «Ν.Δ. Α.Ε.» δεν είναι απλώς ένα λεκτικό σχήμα, αλλά μια πραγματικότητα.

Διαβάστε επίσης

Επιταχύνει ο ΣΥΡΙΖΑ για ψηφοδέλτια – προεκλογική εκστρατεία

Αφιέρωμα: «Αβέρωφ», ο θρύλος του Αιγαίου! – «Η Ελλάς δεν θα παραμείνει μικρά. Θα γίνει μεγάλη»

«Πόλεμος» με τους «φιλελεύθερους πολυτελείας»