Δύο είναι οι «ηλεκτρικές» καρέκλες στη νέα Βουλή.

Και η άλλη, του προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων.

Βλέπετε, με δηλωμένη πλέον την πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει την ατζέντα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αναζητώντας δρόμο για το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η Επιτροπή αυτή αναμένεται να γίνει «θέατρο μαχών» για τα εθνικά θέματα.

Και το κυρίως πρόβλημα που θα κληθεί να χειριστεί η Ντόρα Μπακογιάννη – ναι, η έμπειρη πολιτικός αναμένεται να αναλάβει πρόεδρος – δεν θα είναι από την κεντροαριστερή ή αριστερή αντιπολίτευση.

Θα τολμήσω να πω, ούτε καν από την ακροδεξιά αντιπολίτευση, υπό την έννοια ότι είναι γνωστές οι θέσεις των κομμάτων αυτών και αναμενόμενο – ουχί αποδεκτό βεβαίως – να πλειοδοτήσουν σε πατριδοκαπηλία και σε ένα παιχνίδι φτηνών εντυπώσεων. Καταδικαστέο φυσικά από κάθε εχέφρονα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι από τους κόλπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Διότι στην Επιτροπή θα συμμετέχουν γνωστά «σαμαρικά» στελέχη (Χρυσομάλλης, Κατσανιώτης κ.α), αλλά και βουλευτές που δυνητικά μπορεί να εξελιχθούν σε πονοκέφαλο για την Ντόρα. Στέκομαι σε δύο παράγοντες.

Ο ένας είναι ο Νικήτας Κακλαμάνης, γνωστός για τη σοβαρή και τεκμηριωμένη ανησυχία του γύρω από τα ελληνοτουρκικά ζητήματα.

Απελευθερωμένος πια από θεσμικές ιδιότητες, που επιβάλλουν καταναγκασμούς και περιορισμούς στην έκφραση προσωπικών απόψεων, ο Νικήτας δεν θα χαριστεί αν διαφωνεί με κάτι.

Ένας άλλος είναι ο Τάκης Θεοδωρικάκος, που έμεινε εκτός κυβερνητικού νυμφώνος και αναζητά ρόλο, που θα τον διατηρήσει στο προσκήνιο.

Το ότι στη μάχη του σταυρού στο Νότιο Τομέα της Β’ Αθήνας κόντρα στον Νίκο Δένδια τον βοήθησε ο Αντώνης Σαμαράς, μάλλον τροφή για προβληματισμό δίνει στο Μαξίμου, παρά για ηρεμία.

Τρικυμίες στο ποτήρι στον ΣΥΡΙΖΑ

Στο μεταξύ στον ΣΥΡΙΖΑ το παρασκήνιο δεν σταματά ποτέ.

Έμαθα ότι όλο το σαββατοκύριακο γίνονταν προσπάθειες να μεταπειστεί ο Στέφανος Τζουμάκας και να αποσύρει την υποψηφιότητά του. Διακριτικά, προσεκτικά και χωρίς να φέρουν σε όρια έκρηξης τον Στέφανο, διάφοροι παράγοντες του επισήμαιναν με τρόπο ότι δεν έχει κάποια τύχη στη μάχη που ξεκίνησε για την ηγεσία.

Ο Στέφανος δεν φαίνεται να συμμερίζεται αυτή την άποψη και πάντως «θέλει να τα πει».

Από κει και πέρα βέβαια, έχει όλο το χρόνο μπροστά του να αλλάξει άποψη. Οι υποψηφιότητες θα οριστικοποιηθούν τυπικά στο Διαρκές συνέδριο στις 3 Σεπτεμβρίου. Και σε κάθε περίπτωση ποτέ δεν είναι αργά για υπαναχώρηση από κάτι τέτοιο.

Από την άλλη, πληροφορούμαι ότι οι αιχμές που άφησαν οι «Ομπρελίτες» (ή «Ομπρελίνοι») για τον Αλέξη Τσίπρα σχετικά με την πολιτική της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει… κυματισμό ανοιχτά του Σουνίου.

Τι να κατηγορεί τον πρώην πρωθυπουργό η αριστερή πτέρυγα ότι δεν διεύρυνε τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να ισχυρίζεται η Μιμή Ντενίση ότι ο Αλέξης Μινωτής ήταν μέτριος ηθοποιός, σαν να λέει αυτός που έγραψε το «τα διαμάντια στο κορμί της είναι όλα τα λεφτά» ότι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος δεν είναι ποιοτικός στιχουργός, ή να πιστεύει ο Πέτρος Μάνταλος που δεν ντριπλάρει ούτε σταματημένο τρένο ότι ο Μέσι δεν ξέρει μπάλα…

Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσει ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά οι δικοί του δύσκολα θα συγκρατηθούν…

Διαβάστε επίσης:

Η συνεννόηση Παππά – Πολάκη για τη μάχη της ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ και οι βουτιές του Αλέξη Τσίπρα

Η δεξιά πίεση στον Σαμαρά να σηκώσει παντιέρα στα ελληνοτουρκικά, και η… ολιστική οπτική του πρώην πρωθυπουργού

Η κυβέρνηση σκέφτεται την επιστολική ψήφο μετά το μήνυμα Ανδρουλάκη ότι… τζάμπα συναίνεση δεν έχει