Η Ρωσία και η Κίνα, δύο υπερδυνάμεις και μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, μπορούν να στέκονται αδιάφορες στην πρόκληση των Χούθι, που ανακοινώνουν σε παγκόσμια εμβέλεια ότι εξασφαλίζουν ανεμπόδιστους πλόες για τα καράβια των δύο χωρών;

Ανέχεται το Συμβούλιο Ασφαλείας να εμφανίζεται διχασμένο και με προτιμησιακή υποστήριξη μελών του από τους Χούθι;

Αποδέχεται η διεθνής κοινότητα έλεγχο διεθνών στενών ελεύθερης ναυσιπλοΐας από αντάρτες και πειρατές επειδή μονομερώς αποφασίζουν να υποστηρίξουν με τρομοκρατία τον αγώνα των Παλαιστινίων και της Παλαιστινιακής Αρχής;

Πόσο ακόμη θα καθυστερούν να υλοποιηθούν συντονισμένες κοινές πολιτικές θεσμικών οργάνων με τα οποία εκφράζεται η διεθνής κοινότητα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της διεθνούς τρομοκρατίας;

Οι επιθέσεις σε εμπορικά καράβια που διακινούν αγαθά και προϊόντα εξασφαλίζοντας την ανάπτυξη και τη διατροφή του κόσμου δεν αποτελούν τοπικό πρόβλημα, αλλά μία διεθνή πρόκληση που όλοι έχουμε δεσμευθεί να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά οποτεδήποτε, οπουδήποτε και από οποιονδήποτε και αν προέρχεται.

Θλιβερή εικόνα

Η θλιβερή εικόνα απόγνωσης και αμήχανης συμπεριφοράς που επιδεικνύεται από τον ΟΗΕ, την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, τον ΟΑΣΕ, τον Αραβικό Σύνδεσμο, την Αφρικανική Ένωση, αποδυναμώνει καθημερινά το θεσμικό πλαίσιο που για ογδόντα χρόνια προστάτεψε τον κόσμο από έναν γενικευμένο πόλεμο και συνέβαλε στην ανάπτυξη των λαών με αυξημένη ευαισθησία στα θέματα της ανοχής, στον σεβασμό της διαφορετικότητας, στην προστασία των Ανθρωπίνων και Μειονοτικών Δικαιωμάτων και βεβαίως στην αντιμετώπιση των σημαντικών και ανησυχητικών εξελίξεων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή.

Οι ηγέτες των κρατών συναντώνται συχνότατα με πολλές ευκαιρίες θεσμοθετημένων συναντήσεων στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε., στον ΟΑΣΕ, στον ΟΟΣΑ, στο πλαίσιο της συνεργασίας Βορρά – Νότου, σε διαθρησκειακές διασκέψεις, στις συναντήσεις για τον πολιτισμό και βεβαίως σε όλες τις ευκαιρίες πολιτικού και γεωστρατηγικού διαλόγου της Ε.Ε. με τον αραβικό κόσμο, τις χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και βεβαίως της Ασίας. Προφανώς όλες αυτές οι συναντήσεις πραγματοποιούνται για να αντιμετωπισθούν διάφορα θέματα που αποστασιοποιούν τα κράτη ή και συμβάλλουν στη σύγκλισή τους.

Οι διακηρύξεις που δημοσιοποιούνται απαίτησαν μακρά και συνεπή συνεργασία για να αποφασισθεί η κοινή θέση τόσο πολλών συμμετεχόντων με χαρακτηριστική διαφορά στην πολιτική, πολιτιστική, οικονομική και θρησκευτική αντίληψη. Αποσυνθετική αποδεικνύεται για τη διεθνή πραγματικότητα κάθε αδυναμία εφαρμογής αποφάσεων, κυρίως επειδή αναδεικνύεται πολιτική συμπεριφορά αδιαφορίας και αναποτελεσματικότητας με συνέπειες στην εμπιστοσύνη και στη σοβαρότητα με την οποία οφείλουν οι πολίτες όλου του κόσμου, και κυρίως οι ηγέτες, να αποδέχονται και να σέβονται το διεθνές πλαίσιο.

Αναποτελεσματική διπλωματία

Η διπλωματία προηγείται της ένοπλης σύγκρουσης ακόμη και στην περίπτωση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας στα Στενά Μπάμπ αλ-Μαντέμπ που οδηγούν στην Ερυθρά Θάλασσα και στο Σουέζ.

Αποτελεί απορία για πολλούς η αδυναμία ελέγχου της κατάστασης στην περιοχή από μία καλά συντονισμένη και οργανωμένη διπλωματική και ναυτική δύναμη, που θα αποτρέψει τις πειρατικές και τρομοκρατικές δράσεις.

Η διεθνής κοινότητα, την ώρα που οι Χούθι συμπεριφέρονται με ακραία προκλητικότητα και τρομοκρατία, αναγνωρίζει στο πρόσωπο του ηγέτη τους έναν αποτελεσματικό πολέμαρχο, προερχόμενο από σημαντική οικογένεια – το επίθετό του το επιβεβαιώνει – και έναν επιτυχημένο επιχειρηματία.

Κάθε πολίτης, λοιπόν, δικαιούται να διερωτάται γιατί κυριαρχεί η πειρατεία και η τρομοκρατία αντί της κάθε μορφής διπλωματίας και βεβαίως απορεί πώς συμβιβάζεται ο πολιτικός παραλογισμός που εισάγουν οι Χούθι όταν ο ηγέτης τους παρουσιάζεται από τα διεθνή ΜΜΕ ως μία περίπου χαρισματική ηγετική προσωπικότητα. Μπορεί η κοινή γνώμη μέσα στον κυκεώνα της πολιτικής και της διπλωματίας να αισθάνεται ασφαλής, να εμπιστεύεται το υπάρχον συμβατικό πλαίσιο και να ελπίζει σε αναπτυξιακό και σταθεροποιημένο κόσμο;

Την αβεβαιότητα της διεθνούς κοινότητας αυξάνουν και πολλά γεγονότα, που εσφαλμένα θεωρούνται δευτερευούσης σημασίας, όπως:

• Ταύτιση κυβερνήσεων με κάθε έκφραση τρομοκρατίας.
• Διεθνείς προβλέψεις για πιθανή επέκταση του πολέμου επειδή οι Χούθι ασκούν τρομοκρατία σαν να πρόκειται για περιφερειακή δύναμη.
• Απροθυμία ανάδειξης της σοβαρής προσπάθειας που καταβάλλουν ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο ώστε συντεταγμένα το σύνολο της διεθνούς κοινότητας να απαντήσει σε κάθε πρόκληση.
• Διστακτική ερμηνεία με τάση απαξίωσης της διεθνούς συμπεριφοράς της Κίνας, που μάλλον δείχνει ότι θίγεται από την τρομοκρατία των Χούθι.
• Εκτιμήσεις, σε σαθρή βάση, ότι η Ρωσία έχει δυνατότητες να αναπτύσσεται σε πολλά μέτωπα αποκομίζοντας πολιτικά πλεονεκτήματα, παρ’ όλο που εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται πολιτικά και στρατιωτικά αποδυναμωμένη εξ αιτίας του πολέμου που κίνησε και διατηρεί κατά της Ουκρανίας.
• Τοποθετήσεις στο εσωτερικό χωρών, τη στιγμή που στο Νταβός ηγέτες, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας πρωθυπουργός, αγωνίζονται να διαβεβαιώσουν τη διεθνή κοινή γνώμη για την ανθεκτικότητα του πολιτικού συστήματος όχι μόνο για να εξασφαλίσουν επενδύσεις, αλλά για να αναδείξουν ότι ο κόσμος συνεχίζει να αντέχει και αντιμετωπίζει τις προκλήσεις, επειδή εγκαίρως έχει διαγνώσει το μέγεθος των δυσκολιών.

Κοιτάζοντας τη συμπεριφορά των κρατών της περιοχής μας διαπιστώνεται ότι τα μηνύματα που ευαισθητοποιούν τους ηγέτες, έστω και με κάποια καθυστέρηση, γίνονται αντιληπτά.

Η Τουρκία επιταχύνει τις εσωτερικές της διαδικασίες για να ενταχθεί η Σουηδία στο ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα βεβαίως επιμόνως επαναλαμβάνει ότι αποτελεί περιφερειακή δύναμη που διαθέτει στρατιωτική και πολιτική ισχύ ώστε να διαδραματίσει ρόλο στην περιοχή τόσο για εξελίξεις στο Παλαιστινιακό, όσο και στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Αξίζει όμως να μελετήσουμε πολύ προσεκτικά την υποδοχή που επιφυλάσσουν η διεθνής κοινότητα, η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, το Ισραήλ, αλλά και αραβικές χώρες, στην τουρκική κινητικότητα.

Εύθραυστη περιοχή

Για να αντιληφθούμε τη σημασία που δίδεται στην ευρύτατη περιοχή μας θεωρείται σκόπιμο να αξιολογηθεί η εμπιστοσύνη των εταίρων, των συμμάχων, αλλά και πολλών κρατών του ΟΗΕ, που αποδίδεται στη συμπεριφορά των Αθηνών σε πολιτικές, διπλωματικές, επενδυτικές και αναπτυξιακές επιλογές, χωρίς να παραβλέπεται ότι οι ευαισθησίες και το εύθραυστο της περιοχής παραμένει, γεγονός το οποίο επιβάλλει υπουργοί της ελληνικής κυβέρνησης να επιδεικνύουν μεγάλη προσοχή όταν αναφέρονται στην ελληνική διπλωματία, την εθνική άμυνα, δημοσιοποιώντας επιχειρησιακές ανάγκες, πρωτίστως όταν την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός, συμμετέχοντας σε διεθνείς διασκέψεις και ευρωπαϊκές συναντήσεις, διαβεβαιώνει τους συνομιλητές του για τη σταθερότητα στη χώρα μας, τη συμμαχική της συνέπεια, την αμυντική αποτελεσματικότητα, τη δυνατότητα άμεσης συμμετοχής σε επιχειρήσεις κατά της διεθνούς τρομοκρατίας και της πειρατείας.

Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ που απλοϊκά και με συχνότητα αναφέρεται στα καθηλωμένα μεταγωγικά και ταυτοχρόνως βρίσκεται μπροστά στο πρωτοφανές φαινόμενο ομαδικών παραιτήσεων πριν από την ανάληψη επιχειρήσεων, σίγουρα δεν δημιουργεί βεβαιότητα στον ελληνικό λαό και ανοίγει μία περίεργη συζήτηση, τη στιγμή που το ΝΑΤΟ δεν έχει επισημάνει, στις συμμαχικές αξιολογήσεις, επιχειρησιακές αδυναμίες.

Το έργο που υπηρετούν οι σύγχρονες κυβερνήσεις εξελίσσεται σε «ναρκοθετημένη» περιοχή, με συνέπεια οι απαιτήσεις για συντονισμένες συμπεριφορές στο διεθνές αλλά και εσωτερικό περιβάλλον να βρίσκονται στο ανώτατο σημείο ευαισθησίας χειρισμών και πολιτικών δηλώσεων.

Κατορθώσαμε ως χώρα να πορευτούμε μέσα από πολύ μεγάλες δυσκολίες που προκαλούνται από διεθνή γεγονότα. Ό,τι δημιουργήθηκε με πολύ προσοχή κυρίως μετά το 1990 συνεχίζει να αποτελεί «οικοδόμημα σε εξέλιξη», που συνεχίζει να δοκιμάζεται εξ αιτίας των κυρίαρχων διεθνών συγκρούσεων.

Αποτελεί τραγική απλοποίηση και διαβρωτική τακτική η υποστήριξη απόψεων διά των οποίων διακινούνται εντυπώσεις φοβικής αντίληψης, όταν η Ελλάδα στρατηγικά και γεωπολιτικά συντονίζεται με τα κοινά συμφέροντα της διεθνούς κοινότητας προκειμένου να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, να τερματισθεί το Παλαιστινιακό, σύμφωνα με όσα προβλέπονται από τον ΟΗΕ για λύση δύο κρατών στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, για ασφάλεια των πλοών σε όλους τους διεθνείς διαδρόμους εμπορικής ναυτιλίας (στο Σουέζ, στα Στενά, στην Ερυθρά Θάλασσα, στον Κόλπο, στην Ασία, στη Βόρεια και Λατινική Αμερική) για εξασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας, για λύση του Κυπριακού στο πλαίσιο της Ε.Ε. σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ.

Διαβάστε επίσης:

Αλαμπάμα: Ο μαρτυρικός θάνατος του πρώτου κρατούμενου στον κόσμο που εκτελέστηκε με άζωτο – Τα τελευταία, συγκλονιστικά του λόγια – «Σας αγαπώ όλους» (photos/videos)

Η απίστευτη ιστορία δίδυμων κοριτσιών, που «έδειξε» παράνομες υιοθεσίες και εμπόριο βρεφών επί δεκαετίες (Photos / Video)

Σουέζ: Στο μισό η κίνηση των εμπορικών πλοίων λόγω των επιθέσεων των Χούθι