Ο τίτλος αφορά όλους τους διεθνείς αλλά και εγχώριους πολιτικούς, αναλυτές, αυτόκλητους σωτήρες της πολιτικής ορθότητας, που θεωρούν ότι μπορούν να συμπεριφέρονται όπως «γουστάρουν» και όλοι να πληρώνουμε κάθε «τρέλα» τους.

Ο Χαφτάρ, που σχημάτισε την οικογενειακή του κυβέρνηση, αποφάσισε να χαρακτηρίσει «ανεπιθύμητα πρόσωπα» την αντιπροσωπεία των τριών Ευρωπαίων υπουργών (Ελλάδας, Ιταλίας, Μάλτας) και δύο στελεχών της Ε.Ε. (του αρμόδιου για τη Μετανάστευση επιτρόπου και του ειδικού απεσταλμένου για τη Λιβύη).

Χρησιμοποίησε και τη διεθνή ορολογία «persona non grata» θεωρώντας ότι δικαιούται να υφαρπάζει εξουσία με την ισχύ των όπλων για να ορίσει εξελίξεις στη χώρα του και στη διεθνή κοινότητα, επιλέγοντας τον ρόλο ενός ακόμη διεθνούς εκβιαστή. Απαράδεκτες οι εξηγήσεις του, που διαφοροποιούν θετικά την Ελλάδα από την Ε.Ε. και τα άλλα κράτη – μέλη. Ποιος φαντάζεται ότι είναι ο Χαφτάρ και κάθε κοντινός του «χάφτας» στη χώρα μας;

Η Ε.Ε. με μία απλή ανακοίνωση επισήμανε το γεγονός συνεχίζοντας με ορθολογισμό τις τεχνικές συνομιλίες, έχοντας φροντίσει προηγουμένως να υπενθυμίσει στη διεθνή κοινότητα ότι ο ΟΗΕ και η Ε.Ε. αναγνωρίζουν και διατηρούν πλήρως νόμιμη σχέση με την κυβέρνηση της Λιβύης (de jure).

Αναγκαστικά συνομιλητές…

Ηγεσίες και πολέμαρχοι κάθε ακραίου και παράνομου αναθεωρητισμού αναγκαστικά παραμένουν συνομιλητές της διεθνούς κοινότητας, μήπως και καταφέρουμε να διατηρηθεί στο ελάχιστο κοινή αποδεκτή συμπεριφορά για να μην γίνει ο κόσμος «αρένα μονομάχων και θηρίων».

Στην καμπή της εξέλιξης του κόσμου, παρά τη διεθνή ένταση, δεν επιτρέπεται γενικολογώντας να παραβλέπουμε και να μην αξιοποιούμε πολιτικά τις σταθερές συμπεριφορές της διεθνούς κοινότητας, της Ε.Ε. και των ΗΠΑ απέναντι

● στον Ερντογάν, που φαντασιώνεται ότι μπορεί να επανέλθει στο πρόγραμμα των F-35, χωρίς να υποστεί ό,τι του αναλογεί πολιτικά για την εκβιαστική έναντι των ΗΠΑ επιλογή των S-400,

● στον Χαφτάρ, που νομίζει ότι με αυθαιρεσία και εκβιασμούς θα εξασφαλίσει διεθνή αναγνώριση και ροή ευρωπαϊκών κονδυλίων για να εξοπλίζεται από τη Ρωσία, να συνομιλεί με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και να «κόβει» λογαριασμούς για να ρυθμίζει τις μεταναστευτικές / προσφυγικές ροές.

Η Ε.Ε. με συντεταγμένη πολιτική συνομιλεί με όλες τις πλευρές της Λιβύης στο επίπεδο που αρμόζει σε κάθε συνομιλητή. Ακόμη και με τον Χαφτάρ, ως μία παράμετρο αντιμετώπισης του προβλήματος που δημιουργείται εις βάρος προσφύγων.

Διασχίζουν απέραντες ερήμους, άγονται και φέρονται από σωματέμπορους και διακινητές ανθρώπων πληρώνοντας υπέρογκα ποσά για να βρεθούν σε ασφαλές περιβάλλον και ορισμένοι φθάνουν κάποτε στην Ευρώπη, ενώ άλλοι χάνονται για πάντα στον βυθό της Μεσογείου, που εξερευνούμε για την ενεργειακή μας ασφάλεια.

Δεν χρειάζεται να είσαι ναύαρχος ή στρατηγός για να αντιληφθείς ότι μόνο συντονισμένες επιχειρήσεις μπορούν να περιορίσουν τις μεθοδευμένες μετακινήσεις ανθρώπων που καταντούν κοινωνικά ερείπια.

Άγνοια της διεθνούς πολιτικής;

Πλημμύρισε… η Κρήτη των 650.000 κατοίκων από πρόσφυγες (1.500 που αναζητούν καλύτερη ζωή) και οι Κρητικοί απαιτούν την άμεση μετακίνησή τους σε δομές στην ενδοχώρα. Η κοινωνική πίεση των πολιτών αυξάνεται κατακόρυφα. Η κυβέρνηση αποφασίζει να «πεταχτεί» ο υπουργός των Εξωτερικών στην Ανατολική Λιβύη και να επιστρέψει χωρίς αποτελέσματα, επειδή την επόμενη ημέρα ο Χαφτάρ και η φαμίλια του, που συναντήθηκε με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, θεώρησε ανεπιθύμητους τους υπουργούς των κρατών – μελών της Ε.Ε. και τον επίτροπο.

Στην Αθήνα, μέσα στην παραζάλη του καλοκαιρινού καύσωνα, τα ΜΜΕ επέλεξαν ενημέρωση υιοθετώντας το λεκτικό κάποιου «πρωθυπουργού της κυβέρνησης της Λιβύης». Μα τόση άγνοια της διεθνούς πολιτικής;

Ορισμένοι ειδικοί «συμπατριώτες» διατηρούν επιμόνως στον δημόσιο διάλογο «το πόσο λάθος κινήθηκε η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία» επειδή αρνήθηκε να αποδεχθεί το τσίρκο του Χαφτάρ.

Η άγνοια για την αποτελεσματική άσκηση της διπλωματίας προβληματίζει ιδιαίτερα, επειδή η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, περίπλοκη και δύσκολη, προφανώς δεν γίνεται κατανοητή από εραστές των διεθνών σχέσεων και ερασιτέχνες της εξωτερικής πολιτικής.

Όμως, τη στιγμή της έντασης και των παρανοήσεων, όλα αποσαφηνίζονται μόνο με μία στιβαρή και καλά δομημένη κυβερνητική δήλωση, που πολύ μας έλειψε, για τους ορθούς χειρισμούς της ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας, των Ευρωπαίων υπουργών, των Βρυξελλών και των πρωτευουσών από τις οποίες προέρχονταν οι τρεις υπουργοί.

Η κοινή απόφαση Μητσοτάκη, Μελόνι και Βρυξελλών να επαναληφθεί η αποστολή επιβεβαιώνει τη σημασία ενεργειών που αποκαθιστούν την πραγματικότητα σε ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Στην Αθήνα εκκρεμούν ακόμη κάποιες απαραίτητες διορθώσεις, που αφορούν στην ισχυροποίηση πολιτικών και διπλωματικών χειρισμών συντονισμένων με τις ευρωπαϊκές επιλογές για τη Λιβύη.

Να μην παραμερίζεται η υπηρεσιακή εμπειρία

Ουδείς «άσφαλτος», έστω και αν η κυβέρνηση επιλέγει βοήθειες από το ευρύτερο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Όμως ποτέ δεν γνωρίζεις το αποτέλεσμα των επιλογών, κυρίως όταν η αλληλοενημέρωση και ο συντονισμός των πολιτικών χειριστών παραμερίζει την υπηρεσιακή εμπειρία και διαχρονική γνώση.

Στη Λιβύη, κάθε φορά που δεν συμπεριλήφθηκε η υπηρεσιακή εισήγηση στον διπλωματικό σχεδιασμό, τα αποτελέσματα ήταν υποδεέστερα των προσδοκιών.

Δυστυχώς στην αποτυχημένη ενημέρωση, που δεν κατασκευάζεται μόνο από τα ΜΜΕ, επελέγη να αναδειχθεί και η κοινωνική, ανθρώπινη, με καθυστέρηση επίσκεψη του υιού Χαφτάρ στον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας στη Βεγγάζη, ο οποίος θρηνεί και πενθεί τα δύο παιδιά του, που εθελοντικά συμμετείχαν στην ανθρωπιστική αποστολή, η οποία, κατά την ενημέρωσή μας και πάλι, είχε οργανωθεί με τις δυνάμεις της Ανατολικής Λιβύης (call me Haftar).

Από πολύ νωρίς, πριν ακόμη απελαθεί ο πρεσβευτής της Λιβύης από την Ελλάδα, υπηρεσιακοί παράγοντες στο υπουργείο Εξωτερικών εισηγήθηκαν συγκεκριμένες πολιτικές για την αντιμετώπιση του προβλήματος της Λιβύης.

Η διατήρηση των διπλωματικών σχέσεων με την Τρίπολη δεν εμπόδισε τις διευθύνσεις να αναδείξουν δυνατότητες συνομιλιών και στην Ανατολική Λιβύη, στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ και της Ε.Ε., προκειμένου να περιορίζονται οι προσφυγικές μετακινήσεις, όπως και επιτεύχθηκε, με τη συνεργασία Ε.Ε., Ελλάδος, Αιγύπτου και Λιβύης (των δύο πλευρών) με κύριους συνομιλητές το Τομπρούκ (Λιβυκό Κοινοβούλιο), την Τρίπολη, τον Χαφτάρ, που εκείνη την εποχή όχι μόνο δεν τολμούσε να θεωρήσει ανεπιθύμητους τους Ευρωπαίους συνομιλητές, αλλά εκλιπαρούσε για την ελληνική συνδρομή.

Τα κράτη συνομιλούν με κράτη. Οι ιδιώτες, όσα όπλα και αν διαθέτουν, συνομιλούν με όσους ορίζουν οι κυβερνήσεις ή οι διεθνείς οργανισμοί ότι δικαιούνται να συνομιλούν.

Ας μάθουμε και στη χώρα μας ότι οι κανόνες της διπλωματίας είναι σκληροί και δεν τους ορίζει ο κάθε Χαφτάρ, αλλά τα κυρίαρχα κράτη που διαμορφώνουν τη διεθνή κοινότητα.

● Αλίμονο αν πολέμαρχοι, διεθνείς εκβιαστές και τρομοκράτες κατορθώσουν να ρυθμίζουν το διεθνές παιγνίδι.

● Δύο φορές αλίμονο αν η Ευρώπη θεωρεί ότι απειλείται από λίγα εκατομμύρια κατατρεγμένων και αναξιοπαθούντων.

Η ευρωπαϊκή μας ενοποίηση, το σύστημα του ΟΗΕ, η Αφρικανική Ένωση, ο Αραβικός Σύνδεσμος και ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας (ΟΙΣ) αδυνατούν τον 21ο αιώνα να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τον διάλογο Βορρά – Νότου;

Τέτοια κατάπτωση δεν μπορεί κανένας να την ανεχθεί, όσος λαϊκισμός και αν κυριαρχεί στις κοινωνίες μας της ευημερίας και της ευδαιμονίας.

Δυο λόγια για το προσφυγικό

Κλείνοντας, για να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο η υποχρέωση όλων να ασχοληθούμε πολύ σοβαρά με το προσφυγικό, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε στις Γραμματείες των Διεθνών Οργανισμών και κυρίως της UNHCR να μην ξεπερνούν τα όρια της εντολής τους στην επικοινωνία τους με τις κυβερνήσεις, όταν αναφέρονται σε τόσο σοβαρά θέματα. Δεν ικανοποιεί τις σοβαρότατες υποχρεώσεις όλων μας η υπενθύμιση του αυτονόητου, δηλαδή ότι τα ανεξάρτητα κράτη δικαιούνται να προστατεύουν το απαραβίαστο των συνόρων τους.

Απαιτείται να συνηθίσουν οι διεθνείς Οργανισμοί να αποδέχονται συνεισφορές για συγκεκριμένο έργο (earmarked donations) και όχι να αποζητούν ελεύθερες χορηγίες, τις οποίες διαχειρίζεται με αποκλειστική επιλογή τους ο Οργανισμός, να εντατικοποιήσουν το διεθνές έργο τους στο πεδίο και βεβαίως να δημιουργούν προγράμματα που αναστέλλουν τις προσφυγικές μετακινήσεις διευκολύνοντας την ασφαλή επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους.

Τα κυρίαρχα κράτη, δημιουργοί του συστήματος του ΟΗΕ, προσαρμοσμένα στις προβλέψεις που περιλαμβάνονται στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού για την εξασφάλιση της ειρήνης και της ανάπτυξης του κόσμου, υποχρεούνται να ασφαλίζουν τα εθνικά σύνορά τους με όλα τα μέσα που διαθέτουν και να διώκουν ποινικά, όπως με συνέπεια πράττει η Κυπριακή Δημοκρατία, οποιαδήποτε διαπιστωμένη παρανομία, επιβουλή που εκδηλώνεται εις βάρος της εθνικής τους κυριαρχίας και της εδαφικής τους συνοχής.

* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ.

Διαβάστε επίσης:

Απίστευτο περιστατικό στις ΗΠΑ: Μαγνητικός τομογράφος «ρούφηξε» άνδρα που φορούσε χοντρή αλυσίδα στον λαιμό του

Μαινόμενος Τραμπ κατά WSJ και Μέρντοχ: «Η κατάθεσή του θα είναι ενδιαφέρουσα εμπειρία» – Λάβρος και κατά Δημοκρατικών για τον Επστάιν

Κοινή επίσκεψη χριστιανών Πατριαρχών στην εκκλησία που δέχτηκε επίθεση στη Γάζα (Video)