Μια ομάδα γυναικών, μεταξύ των οποίων η ηθοποιός Κατρίν Ντενέβ, δημοσιοποίησε στη Γαλλία άρθρο για να υπερασπιστεί την ελευθερία των ανδρών «να ενοχλούν» και να αντιταχθεί στην «εκστρατεία της κατάδοσης» που έκανε την εμφάνισή της μετά την υπόθεση Γουάινστιν, υιοθετώντας μια στάση αντίθετη ως προς τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί απ’ αυτό το παγκόσμιο σκάνδαλο.

 

«Ο βιασμός είναι ένα έγκλημα. Όμως το επίμονο ή αδέξιο ‘καμάκι’ δεν είναι αδίκημα, ούτε η αβρότητα φαλοκρατική επίθεση», γράφουν στην εφημερίδα Le Monde μια εκατοστή ηθοποιοί, συγγραφείς, ερευνήτριες ή δημοσιογάφοι, απορρίπτοντας τον «πουριτανισμό» που έχει κάνει την εμφάνισή του μετά τις πρώτες κατηγορίες για παρενόχληση και σεξουαλική επίθεση με στόχο τον ισχυρό αμερικανό παραγωγό.

 

Σύμφωνα μ’ αυτές, αν μετά την υπόθεση υπήρξε «μια θεμιτή συνειδητοποίηση των σεξουαλικών βιαιοτήτων που ασκούνται σε βάρος των γυναικών, ιδιαίτερα μέσα στο επαγγελματικό πλαίσιο», «αυτή η απελευθέρωση του λόγου στρέφεται σήμερα στο αντίθετό της: μας διατάσσουν να μιλάμε καθώς πρέπει, να αποσιωπούμε αυτό που προκαλεί θυμό, και αυτές που αρνούνται να υποκύψουν σε τέτοιες εντολές θεωρούνται προδότριες, συνεργοί!».

 

«Εκστρατεία καταδόσεων», «συνοπτική δικαιοσύνη»: άνδρες «τιμωρήθηκαν κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους, υποχρεώθηκαν σε παραίτηση, ενώ το μόνο κακό που έκαναν ήταν να αγγίξουν ένα γόνατο, να αποπειραθούν να κλέψουν ένα φιλί, να μιλήσουν για ‘προσωπικά’ πράγματα σε ένα επαγγελματικό δείπνο ή να στείλουν μηνύματα με σεξουαλικά υπονοούμενα σε μια γυναίκα, η έλξη με την οποία δεν ήταν αμοιβαία», υποστηρίζουν κάνοντας λόγο για ένα «καθαρτήριο κύμα».

 

Για τη συλλογικότητα αυτή, «αυτός ο πυρετός να στείλουμε τα “γουρούνια” στο σφαγείο, αντί να βοηθάει τις γυναίκες να αυτονομηθούν, εξυπηρετεί στην πραγματικότητα τα συμφέροντα των εχθρών της σεξουαλικής ελευθερίας, των θρησκευτικών εξτρεμιστών, των χειρότερων αντιδραστικών και αυτών που θεωρούν (….) ότι οι γυναίκες είναι ξεχωριστά όντα, παιδιά με πρόσωπο ενηλίκου, που ζητούν να προστατεύονται».

 

«Ως γυναίκες, δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας μέσα σ’ αυτόν τον φεμινισμό που, πέρα από την καταγγελία των καταχρήσεων εξουσίας, παίρνει το πρόσωπο ενός μίσους προς τους άνδρες και τη σεξουαλικότητα», συνεχίζουν οι γυναίκες που υπογράφουν το κείμενο αυτό, λέγοντας ότι υπερασπίζονται «μια ελευθερία να ενοχλείς, απαραίτητη για τη σεξουαλική ελευθερία».

 

(πηγή: ΑΠΕ–ΜΠΕ)