Ο Θάνος Τζήμερος στην –ούτε πρώτη, πιθανότατα ούτε και τελευταία- προκλητική παρέμβασή του μέσω του λογαριασμού του στο facebook, εξανίσταται για την μετονομασία της οδού Παναγή Τσαλδάρη στο Κερατσίνι σε «Παύλου Φύσσα», εξισώνοντας παράλληλα θύτες και θύμα.

 

Ο Θάνος Τζήμερος στην –ούτε πρώτη, πιθανότατα ούτε και τελευταία- προκλητική παρέμβασή του μέσω του λογαριασμού του στο facebook, εξανίσταται για την μετονομασία της οδού Παναγή Τσαλδάρη στο Κερατσίνι σε «Παύλου Φύσσα», εξισώνοντας παράλληλα θύτες και θύμα.

Συγκεκριμένα στην ανάρτησή του, σημειώνει:

“ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΥΣΣΑΣ ΕΙΠΑΜΕ;

Αφού του έστησαν άγαλμα, το επόμενο βήμα είναι να ονομαστεί και δρόμος προς τιμήν του. Γιατί; Διότι τον δολοφόνησαν οι φασίστες. Και τι είσαι όταν σε δολοφονούν οι φασίστες; Είσαι θύμα των φασιστών. Είσαι αυτομάτως και αντιφασίστας; Όχι βέβαια. Η ιδιότητα του θύματος δεν συνεπάγεται αυτόματα καμία άλλη. Για όσους δεν έχουν καταλάβει τι ήταν ο αυτοαποκαλούμενος Killah P (δηλαδή δολοφόνος, στην αργκό) και μέλος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Φύσσας, οι επόμενοι στίχοι του μπορούν να τους διαφωτίσουν.

Αυτοί αναφέρονται στην εσωτερική του πολιτική:

“Πουτάνας γέννα, καλά κατάλαβες αυτό είναι για σένα. Διάλεξε θέλεις κρεμάλα ή τρεχάλα; Γαμιέται κάθε είδους φασίστας, μαλάκα και πάμε γι’ άλλα. Γάμα τους, πάτα τους, γάμα τους, κατούρα τους τα μούτρα και γάμα τους τη φάρα τους.”

Κι αυτοί στην εξωτερική:

“Άγκελα θάθελα, μία μέρα σε ένα ρετιρέ, να σε γαμήσω, ναι πάνω στα κάγκελα να σε κρατάω απ’ τα μαλλιά και ξαφνικά, στην κορύφωση επάνω να σου χώσω μια κλωτσιά. Άγκελα, μάθε το, πως από τα ψηλά εδώ είσαι μια οπτασία χυμένη έτσι στο κράσπεδο, θέλω να κατουρήσω πάνω στον κιμά σου και να παίξω ρέγκε μπάσο με τα άντερα σου, να πάρω τα μυαλά σου και να ζωγραφίσω πάνω στον τοίχο…”
(Σε όσους αρέσει να ακούτε ποιοτική μουσική το βράδυ μπορείτε να το κάνετε από δω: https://www.youtube.com/watch?v=fHGuvefMloQ)

Θα ήθελα όσοι τον χαρακτηρίζουν “τροβαδούρο της ειρήνης” να μπουν στον κόπο να κάνουν μια ανάλυση της ποιητικής του, όπως κάναμε στο σχολείο, για να δούμε πώς την εννοούσε την ειρήνη ο ποιητής εν μέσω κατουρημένου ανθρώπινου πτώματος, εντέρων και χυμένων μυαλών.

Προτείνω στον Δήμαρχο Κερατσινίου να σκαλίσει τους στίχους σε μάρμαρο και να τους βάλει σε κάποια περίοπτη θέση στον ομώνυμο από μεθαύριο δρόμο κοντά στο άγαλμα ώστε οι επόμενες γενιές να μπορούν να θαυμάσουν την πνευματική παρακαταθήκη του Φύσσα. Και γιατί όχι, ο Φίλης φαντάζομαι δεν θα είχε αντίρρηση να ενταχθούν στην διδακτέα ύλη των σχολείων.

Ο Φύσσας ήταν ένας φασίστας, ίδιος κι απαράλλαχτος με τους δολοφόνους του. Η μόνη διαφορά ήταν ότι αυτοί κρατούσαν το μαχαίρι.”