Μια αθέατη όσο αναπάντεχη πτυχή της μόλυνσης των θαλασσών φέρνει στην επιφάνεια μελέτη Σουηδών επιστημόνων που αποκαλύπτει ότι τα ψάρια εθίζονται στο να τρώνε πλαστικό, με ολέθριες συνέπειες για την υγεία τους και τις δυνατότητες αναπαραγωγής τους. 

 

Μια αθέατη όσο αναπάντεχη πτυχή της μόλυνσης των θαλασσών φέρνει στην επιφάνεια μελέτη Σουηδών επιστημόνων που αποκαλύπτει ότι τα ψάρια εθίζονται στο να τρώνε πλαστικό, με ολέθριες συνέπειες για την υγεία τους και τις δυνατότητες αναπαραγωγής τους.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Science», αναφέρει ότι τα νεαρά ψάρια τείνουν να προτιμούν μικροπλαστικά όπως η πολυστερίνη από τη φυσική τους τροφή. Ως αποτέλεσμα αυτής της διατροφής τα ψάρια γίνονται μικρότερα, βραδύτερα και πιο ευάλωτα στους θηρευτές τους.

Σημειώνεται ότι μια άλλη περιβαλλοντική μελέτη που δόθηκε πέρσι στη δημοσιότητα σημείωνε ότι περίπου 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών καταλήγουν κάθε χρόνο στους ωκεανούς. Εκτεθειμένα στην ηλιακή ακτινοβολία, τη χημική αποσύνθεση και την κίνηση των κυμάτων, τα κομμάτια πλαστικού στη συνέχεια διασπώνται σε σωματίδια που είναι ευρύτερα γνωστά στην επιστημονική κοινότητα ως μικροπλαστικά όταν δεν ξεπερνούν σε μέγεθος τα 5mm.

Με πολυστερίνη στα ενυδρεία

Για να εξετάσουν τις συνέπειες της έκθεσης των νεαρών ψαριών στα μικροπλαστικά, οι Σουηδοί ερευνητές πειραματίστηκαν με διαφορετικές συγκεντρώσεις πολυστερίνης σε ενυδρεία. Στα αραιά διαλύματα των 96% των αυγών εκκολάπτονταν, ενώ το ποσοστό έπεφτε απότομα στο 81% όταν το νερό εμπλουτιζόταν με πολυστερίνη.

Τα ψάρια που τελικά μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον με υψηλές συγκεντρώσεις μικροπλαστικού ήταν «μικρότερα, πιο αργά και πιο ανόητα» από εκείνα που γεννήθηκαν σε καθαρά νερά, σημειώνει η υπεύθυνη της μελέτης δρ Ούνα Λόνστεντ του Πανεπιστημίου της Ουψάλα. Τι σημαίνει «πιο ανόητα»; Όταν εκτέθηκαν σε θηρευτές, περίπου τα μισά ψάρια που γεννήθηκαν σε καθαρά νερά κατόρθωσαν να επιβιώσουν για ένα 24ωρο. Αντιθέτως, εκείνα που μεγάλωσαν μέσα στο πλαστικό φαγώθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της μελέτης παραμένει πάντως ο τρόπος με τον οποίο το πλαστικό αλλάζει τις διατροφικές συνήθειες των ψαριών. «Όλα τους είχαν πρόσβαση σε πλαγκτόν και παρόλα αυτά εκείνα προτιμούν να τρώνε πλαστικό. Φαίνεται να υπάρχει μια χημική ή φυσική ιδιότητα που προκαλεί στα ψάρια την αντίδραση αυτή» σημειώνει η Λόνστεντ στο βρετανικό δίκτυο BBC. Όπως εξηγεί, τα ψάρια ξεγελιούνται στο να πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποια τροφή υψηλής ενέργειας που πρέπει να τρώνε όσο περισσότερο γίνεται. Είναι όπως το ανθυγιεινό φαστ φουντ για τους εφήβους» τονίζει.

Η μελέτη εξετάζει τη μείωση που έχει καταγραφεί στις πέρκες και τα λαβράκια της Βαλτικής τις τελευταίες δεκαετίες σε συσχέτιση με τη ρύπανση των θαλασσών. Καταλήγουν τελικά στο συμπέρασμα ότι η πλαστική ρύπανση επηρεάζει όλα τα είδη ψαριών, κάτι που, όπως τονίζεται, θα μπορούσε να έχει «βαρύτατες συνέπειες» για τα οικοσυστήματα.

Οι ΗΠΑ έχουν ήδη απαγορεύσει τη χρήση πλαστικών μικροσωματιδίων στα καλλυντικά και τα είδη προσωπικής υγιεινής ενώ πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν τα τελευταία χρόνια την ΕΕ να κάνει το ίδιο. «Πρόκειται για μια σιωπηλή απειλή που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ μέχρι τώρα. Πρέπει να απαγορεύσουμε όλα τα προϊόντα με μικροπλαστικά» σημειώνει η Λόνστεντ.

Πηγή: Η Αυγή