Ο φόβος για μια παταγώδη αποτυχία στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλι ματική αλλαγή, που ολοκλη ρώνεται αύριο, αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο για όλους τους συμμετέχοντες προκειμένου να καταλήξουν έστω και σε μία συμφωνία κατώτερη των προσδοκιών, η οποία όμως να επιτρέπει μια ακόμη πιο ουσιαστική παγκόσμια δέσμευση σε εύθετο χρόνο!

Ο φόβος για μια παταγώδη αποτυχία στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλι ματική αλλαγή, που ολοκλη ρώνεται αύριο, αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο για όλους τους συμμετέχοντες προκειμένου να καταλήξουν έστω και σε μία συμφωνία κατώτερη των προσδοκιών, η οποία όμως να επιτρέπει μια ακόμη πιο ουσιαστική παγκόσμια δέσμευση σε εύθετο χρόνο!

Καθώς συγκεντρώνονται πάνω από 110 αρχηγοί κρατών – μερικοί αναμένονται την τελευταία στιγμή – από το σύνολο των 193 αντιπροσωπειών που βρίσκονται εκεί, το φάσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη σκιάζει τις παρασκηνιακές συναλλαγές, αλλά και τις προσπάθειες συμψηφισμού, στις οποίες επιδίδονται με μανία, κυρίως οι μεγάλες αναπτυγμένες χώρες που είναι και οι σημαντικότεροι ρυπαντές.

Κεντρικός στόχος όλων είναι να περιο ριστεί η υπερθέρμανση της Γης το πολύ στους 2 επιπλέον βαθμούς Κελσίου σε σχέση με το επίπεδο που επικρατεί σήμερα, ώστε να αποφευχθεί το κλιματικό χάος. Διότι ο στόχος του 1,5 βαθμού Κελσίου, τον οποίο προβάλλουν εδώ και καιρό οι οικολο γικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, αλλά και εκατοντάδες επιστήμονες σε όλη τη Γη, θεωρείται πλέον ξεπερασμένος, αφού οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα έχουν φτάσει σε επίπεδα από τα οποία δεν υπάρχει πλέον επιστροφή…

Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες προει δοποιούσαν ότι οποιαδήποτε τιμή του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα πάνω από 350 μέρη ανά εκατομμύριο είναι ασυμβίβαστη με τον πλανήτη στον οποίο αναπτύχθηκε ο πολιτισμός και έχει προ σαρμοστεί η ζωή. Αν ξεπεράσουμε αυτόν τον «μαγικό» αριθμό, δηλαδή 350 μέρη ανά εκατομμύριο, θα δούμε αργά ή γρήγορα τους πάγους να λιώνουν, τη στάθμη των θαλασσών να ανεβαίνει και τους φυσικούς κύκλους να ανατρέπονται.

Ξεπεράστηκαν τα όρια

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τα όρια του πλανήτη μας δεν είναι μόνο ποσοτικά: είναι και χρονικά. Κάθε χρόνος που περνάει χωρίς να παίρνουμε μέτρα καθιστά το πρό βλημα σχεδόν άλυτο και την αποκατάσταση του κλίματος, που επικρατούσε παλαιότε ρα, όνειρο θερινής νυκτός.

Οι επιστήμονες συγκλίνουν στην άποψη ότι τα σημερινά επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα είναι ήδη 380390 μέρη ανά εκατομμύριο, δηλαδή έχουμε ξεπεράσει το όριο ασφαλείας και δεν μπορούμε να απο τρέψουμε την υπερθέρμανση. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εμποδίσουμε το άμεσο τέλος της ανθρώπινης παρουσίας πάνω στη Γη…

Αναμφίβολα η Σύνοδος της Κοπεγχάγης θα οδηγηθεί σε συμβιβασμό, το πιθανό τερο σε χαμηλό επίπεδο και όχι κοντά στις προσδοκίες των πιο ευαισθητοποιημένων πολιτών. Θα χρειαστούν όμως άπειρες δια βουλεύσεις για να διατυπωθούν τα δεσμευ τικά κείμενα τα οποία θα αντικαταστήσουν το Πρωτόκολλο του Κιότο και εκεί πραγμα τικά αναδεικνύεται το μεγάλο χάσμα που χωρίζει τις αναπτυγμένες βιομηχανικές από τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Οι πρώτες δεν θέλουν να επωμιστούν το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης, το οποίο μεταφράζεται σε αρκετά δισεκατομμύρια που απαιτούνται για να βοηθηθούν οι φτωχές και υπανάπτυκτες χώρες ώστε να περιορίσουν τις εκπομπές των αερίων θερ μοκηπίου, όπως ονομάζονται.

Θα χρειαστούν διεθνείς μηχανισμοί επα λήθευσης των δεσμεύσεων, που θα επι βλέπουν πλούσιες και φτωχές χώρες, αλλά κυρίως θα χρειαστούν μέτρα που πλήττουν κατεστημένα συμφέροντα, ιδιαίτερα των μεγάλων βιομηχανιών, που αρνούνται να δουν πέρα από τη βραχυπρόθεσμη προοπτι κή αύξησης των κερδών τους.

Στο πλαίσιο των συνεχών συνεδριά σεων και διαβουλεύσεων οι αφρικανικές χώρες, υποστηριζόμενες από την ευρύτερη «Ομάδα των 77», στην οποία συσπειρώνο νται οι 133 αναπτυσσόμενες χώρες Αφρικής, Ασίας και Λατινικής Αμερικής, αποχώρη σαν από τις ομάδες εργασίας των διαπραγ ματεύσεων, θέλοντας να αναδείξουν την ανάγκη της ανανέωσης των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει οι βιομηχανικές χώρες στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Κιότο.

Σύμφωνα με νεότερες μελέτες, η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης θα καταλήξει – στην καλύτερη περίπτωση – σε δεσμεύσεις που θα οδηγήσουν στο να περιλαμβάνει η ατμόσφαιρα 650 μέρη ανά εκατομμύριο και η θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί σχεδόν κατά 3 βαθμούς Κελσίου.

Αυτό είναι πολύ πάνω από το όριο του 350 ή ακόμη και του 450, το οποίο εκτιμούν οι αισιόδοξοι επιστήμονες ότι θα είναι μία
συμβιβαστική μέση λύση…