Mε ανακοίνωσή της, η Ένωση Συντακτών Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου κάνει λόγο για «δικαστική νίκη έναντι του Πάνου Ψυχάρη» και ηθική δικαίωση για τους εργαζόμενους της «ΔΟΛ DIGITAL», οι οποίοι 2,5 χρόνια μετά την εξαγορά του ομίλου «ΔΟΛ» από την «ALTER EGO» του Βαγγέλη Μαρινάκη, εξακολουθούν να παραμένουν υπό καθεστώς «ομηρίας».

Συγκεκριμένα στα τέλη Νοεμβρίου του 2019 και έπειτα από μία αναβολή που ήδη είχε προηγηθεί, το δικαστήριο καταδίκασε τον νόμιμο εκπρόσωπο της «ΔΟΛ DIGITAL» σε 44 μήνες φυλάκισης με τριετή αναστολή, κρίνοντας πως η τότε διοίκηση συνεχίζει να αδιαφορεί για την αποπληρωμή δεδουλευμένων, που αντιστοιχούν σε διάστημα σχεδόν 10 μηνών που αναφέρεται στην περίοδο προ της μεταβίβασης της επιχείρησης «in.gr» στην «ALTER EGO».

Είναι χαρακτηριστικό πως η γραμμή υπεράσπισης του κ. Ψυχάρη έπεφτε σε συνεχείς αντιφάσεις στην προσπάθειά της να δημιουργήσει σύγχυση ως προς το καθεστώς της θυγατρικής «ΔΟΛ DIGITAL» με εκείνο της υπό ειδική διαχείριση μητρικής «ΔΟΛ», μάταια όμως, αφού τα γεγονότα ήταν ξεκάθαρα.

Αρχικά υπήρξε από την πλευρά του κατηγορουμένου αίτημα για νέα αναβολή, το οποίο η έδρα απέρριψε, όπως και εκείνο για να κληθεί ως, κατά την άποψή του, μάρτυρας «κλειδί» ο Ειδικός Διαχειριστής της ΔΟΛ ΑΕ, κ. A. Αγγελίδης.

Το σκεπτικό του δικαστηρίου παρέμεινε από την αρχή μέχρι το τέλος αμετακίνητο πως ουδεμία σχέση είχε η υπό ειδική διαχείριση και πλέον κηρυχθείσα σε πτώχευση «ΔΟΛ ΑΕ» με την «ΔΟΛ DIGITAL», καθώς πρόκειται για διαφορετικά νομικά πρόσωπα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάμεσα στις καταθέσεις των μαρτύρων αναφέρθηκαν λεπτομέρειες του «φιάσκου», όπως η περιβόητη δήλωση καθησυχασμού από τον Σταύρο Ψυχάρη για τα «γεμάτα αμπάρια» που θα ξεχρέωναν τους απλήρωτους υπαλλήλους σε περίπτωση που οι τράπεζες αρνούνταν να του χορηγήσουν μια ακόμη δανειακή «χρηματική ένεση».

Όπως σημειώνει η ΕΣΠΗΤ, «η διοίκηση της εταιρείας είχε ενημερώσει τους εργαζόμενους πριν την πώληση πως «θα ήταν οι μόνοι που θα σωθούν καθώς ανήκαν σε ξεχωριστή εταιρία και οι ευθύνες θα περνούσαν αυτούσιες στον επόμενο διαχειριστή της». Επίσης τους έριχναν στο φιλότιμο και ζητούσαν να κάνουν κουράγιο και να δουλέψουν απλήρωτοι «για να μην υποβαθμιστεί το προϊόν και να πιάσει ακριβότερο τίμημα στην πώληση».