Το Ποντίκι

Μια κομβική φάση έχει ξε­κινήσει για τη ΔΗΜΑΡ με επίκεντρο την επερχόμενη ψήφιση των μέτρων. Η γραμμή που έχει χαραχθεί από την ηγεσία υπέρ της ψήφισης των μέτρων στο όνομα της κυβερνητικής σταθερότητας και της παραμονής στο ευρώ, παραμέ­νει σταθερή, παρά τις αυξανόμενες εσωκομματικές διαφωνίες, οι οποί­ες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο εκ­φράζονται μέχρι στιγμής από τρεις βουλευτές: τον Οδυσσέα Βουδούρη, τον Γιάννη Μιχελογιαννάκη και τον Πάρι Μουτσινά.

Το Ποντίκι

Μια κομβική φάση έχει ξε­κινήσει για τη ΔΗΜΑΡ με επίκεντρο την επερχόμενη ψήφιση των μέτρων. Η γραμμή που έχει χαραχθεί από την ηγεσία υπέρ της ψήφισης των μέτρων στο όνομα της κυβερνητικής σταθερότητας και της παραμονής στο ευρώ, παραμέ­νει σταθερή, παρά τις αυξανόμενες εσωκομματικές διαφωνίες, οι οποί­ες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο εκ­φράζονται μέχρι στιγμής από τρεις βουλευτές: τον Οδυσσέα Βουδούρη, τον Γιάννη Μιχελογιαννάκη και τον Πάρι Μουτσινά.

Διαφωνίες

Απέναντι στους διαφωνούντες βουλευτές, η ηγεσία τις τελευταί­ες μέρες έχει σκληρύνει τη στάση της. Ενδεικτικό είναι ότι, μέσω του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ Νίκου Τσούκαλη, διαμηνύ­θηκε ότι, μπορεί το κόμμα να μην έχει διαδικασίες διαγραφής, ωστό­σο, αν οι παραπάνω βουλευτές επι­μείνουν στην καταψήφιση των μέ­τρων, θα τους δείξει με εύσχημο τρόπο την πόρτα της… οικειοθε­λούς εξόδου.

Όπως σημείωσε ο Ν. Τσούκαλης (Βήμα FM 99,5): «Εμείς επιλέγουμε τον δύσκολο δρόμο που είναι και ο μοναδικός δρόμος και προτιμούμε να μην κάνουμε μαγκιές με τα άλ­λα κόμματα αλλά με την τρόικα». Οπότε, αν οι συγκεκριμένοι βου­λευτές δεν ψηφί­σουν τα μέτρα, «δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε στο ίδιο κόμμα».

Αντιπολίτευση

Όμως η υπόθεση των εσω­κομματικών αντιδράσεων δεν φαίνεται να περιορί­ζεται στο θέμα της ψήφι­σης των μέτρων, αλλά έχει μεγαλύτερο βάθος που  θα επηρεάσει τη συνέχεια της ΔΗΜΑΡ.

Η μέχρι σήμερα συμμετοχή στην κυβέρ­νηση, παρά (σύμφωνα και με τις εσωκομματικές επικρίσεις) την κατα­στρατήγηση της «προγραμματικής συμφωνίας», και οι κινήσεις της ηγεσίας το τελευταίο διάστημα όσον αφορά τη διεύρυνση τόσο προς την πλευρά του βενιζελικού ΠΑΣΟΚ όσο και προς την πλευρά πρώην σημιτι­κών στελεχών, έχουν προκαλέσει την ομαδοποίηση των αντιδράσεων, με αποτέλεσμα το κόμμα να βρίσκε­ται ενώπιον της συγκρότησης εσω­κομματικής τάσης.

Αν οι σχετικές διεργασίες αποκρυ­σταλλωθούν, με σημαντική τη συμ­βολή στελεχών που προέρχονται από τον ΣΥΝ ή εν πάση περιπτώσει μετέχουν στη ΔΗΜΑΡ από την ίδρυ­σή της, η ηγεσία θα έχει έναν πρό­σθετο πονοκέφαλο: αυτόν μιας πιο συγκροτημένης εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

Το ερώτημα βέβαια για τα στελέχη εκείνα που οργανώνονται στη βάση μιας κριτικής στάσης απέναντι στην ηγεσία και καλούν σε επανεξέταση της κυβερνητικής συμμετοχής, ενώ ταυτόχρονα διαπιστώνουν στροφή του κόμματος «προς τα δεξιά», είναι αυτό της προοπτικής σε συνθήκες διεύρυνσης προς μια κατεύθυνση με την οποία διαφωνούν.

Πάντως, από την ηγεσία διεκδι­κείται πίστωση χρόνου. Ενδεικτικά, ο Θόδωρος Μαργαρίτης σημειώνει ότι «ο χρόνος θα κρίνει αν η πολιτι­κή που δεσμευτήκαμε θα υλοποιη­θεί» («Εποχή», 23.9). Ο ίδι­ος, υπενθυμίζοντας την επίσημη ρητορική του κόμματος, σημειώνει: «Πα­ραμένουμε στα­θερά προσηλωμέ­νοι και στην επα­ναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και στην παραμονή της χώρας στο ευρώ. Δίνουμε καθημερινά σκληρές μάχες. Έχουμε κέρδη, έχουμε  και  υποχωρήσεις».

Σε κάθε περίπτωση, η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ θα συνεχίσει να ζη­τά, όπως φαίνεται, ώς την τελευταία στιγμή, τη ρήτρα ισο­δύναμων μέτρων, «που σημαίνει μη εφαρμο­γή κάποιων μέτρων, εφόσον η χώρα μας διασφαλίσει έσοδα π.χ. από τη φοροδιαφυγή, την παραοικονομία και τις διαρθρω­τικές αλλαγές».

Το ανησυχητικό για τη ΔΗΜΑΡ, όμως, είναι ότι η τρόικα φαίνεται να κινείται σε εντελώς αντίθετη κα­τεύθυνση, δηλαδή την εισαγωγή της «ρήτρας απόκλισης». Η τρόικα, η οποία μέχρι στιγμής έχει κατά κα­νόνα εγκρίνει μέτρα άμεσης εισπρα­κτικής απόδοσης, δηλαδή περικοπή δαπανών (μισθοί, συντάξεις, κοι­νωνικές δαπάνες), δεν προεξοφλεί έσοδα στο μέλλον, αλλά το αντίθε­το. Λαμβάνοντας υπόψη την ύφεση, λοιπόν, η τρόικα επιβάλλει τη ρήτρα απόκλισης σύμφωνα με την οποία αν τα μέτρα δεν αποδίδουν, κυβέρνηση και τρόικα θα καταφεύγουν στη «σί­γουρη» πηγή, αυτή των μισθών και των συντάξεων, όπου θα πέφτει αυ­τόματα νέο μαχαίρι…