Έφυγε πλήρης ημερών και ο Αλέξης Σολομός, ο αρχοντάνθρωπος του θεάτρου μας.

Έφυγε πλήρης ημερών και ο Αλέξης Σολομός, ο αρχοντάνθρωπος του θεάτρου μας.

Κεφαλλονίτης από καταγωγή ο Σολομός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1918 και αρματώθηκε με καλές σπουδές. Ανήκε στη δυναστεία των παλιών θεατρίνων που δεν έκαναν διάκριση μεταξύ φιλολογικής θεωρίας και θεατρικής πράξης. Ακαταπόνητος καθώς ήταν, δούλευε εξίσου καλά στο σανίδι και στο γραφείο του, στην Αμερική και στην Ελλάδα.
Στο Εθνικό Θέατρο μόνο (του οποίου ήταν μόνιμος σκηνοθέτης επί δεκαπέντε χρόνια και διετέλεσε και διευθυντής του δυο φορές) ανέβασε πάνω από εκατό έργα.

Στο Προσκήνιο που ίδρυσε και διηύθυνε μόνος του επί μια δεκαετία καθώς και σε διάφορα θέατρα, άλλα εξήντα πέντε… Μα η παραγωγικότητα του Σολομού, αυτή η πληθωρική διάσταση ενός σκληρά εργαζόμενου ταλέντου, δεν περιοριζόταν στη σκηνοθετική του εργασία. Θεατρικός συγγραφέας ο ίδιος, με πλήρη αντίληψη της σκηνικής πραγματικότητας, μια που χρημάτισε επίσης ηθοποιός, μεταφραστής και ενδυματολόγος, άφησε πίσω του σπουδαίο θεωρητικό έργο.

Τα σαιξπηρικά του δοκίμια σπαρταρούν από νεανικό σφρίγος, ενώ η μελέτη του για τον «Ζωντανό Αριστοφάνη», μεταφρασμένη ευτυχώς και σε άλλες γλώσσες, αποτελεί υπόδειγμα οξυδερκούς ανάλυσης και διεισδυτικής κρίσης – σπουδαίο βοήθημα για κάθε σκηνοθέτη που θ’ αναμετρηθεί με τον αρχαίο κωμωδό. Με το αρχείο και το ανέκδοτο έργο του (μεταξύ άλλων και πολύτιμες μεταφράσεις) ελπίζουμε πως θα ασχοληθούν οι αρμόδιοι πολιτειακοί φορείς και φυσικά το άμεσα ενδιαφερόμενο Θεατρικό Μουσείο.