Τους πολιτικούς πολλοί εμίσησαν, την πολιτική όμως – και την παρεπόμενη εξου­σία – ουδείς! Και ο Γιάννης Στουρνάρας δεν θα μπορούσε να απο­τελεί την εξαίρεση στον κανόνα.

Τους πολιτικούς πολλοί εμίσησαν, την πολιτική όμως – και την παρεπόμενη εξου­σία – ουδείς! Και ο Γιάννης Στουρνάρας δεν θα μπορούσε να απο­τελεί την εξαίρεση στον κανόνα. Έτσι ο υπουργός Οικονομικών μέσα σε τέσσερις μήνες έχει υποστεί την… από­λυτη μετάλλαξη και τα μέχρι σήμερα ευκόλως αναγνωρίσιμα, τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά του αρχίζουν να με­ταλλάσσονται σε πολιτικά και, κατά τους άσπονδους φίλους του, πολιτικάντικα.
Όπως λένε άνθρωποι που γνωρί­ζουν πρόσωπα και πράγματα, «ο Γι­άννης ξετσούμισε και έχει αρχίσει να παίζει στο παιχνίδι με τους όρους των Ελλήνων πολιτικών».
Για πολλούς η μετάλλαξη ήταν πε­ρισσότερο από αναμενόμενη, αφού η εξουσία είναι γλυκιά και, όπως και να το κάνουμε, άλλη χάρη έχει να είσαι στον προθάλαμο της εξουσίας και να κάνεις στράκες στη στενή πιάτσα των συμβούλων και άλλη να κάθεσαι στην, πλήρους και διεθνούς δημοσιότητας, καρέκλα του υπουργού στα Γιούρογκρουπ και τα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Άλλο να συνομιλείς κατ’ ιδίαν με εγ­χώριους πρωθυπουργούς (βλέπε Σημίτη, Γιώργο Παπανδρέου) και άλλο να σε βλέπει όλη η Ψωροκώσταινα να ανταλλάσσεις φιλάκια με τη Μέρκελ, τη Λαγκάρντ και τον… Σόιμπλε.
Το παιχνίδι των διαρροών
Ο Στουρνάρας, όπως λένε όσοι εντόπισαν πρώτοι τη μετάλλαξή του, έμαθε αμέσως και καλά το παιχνί­δι των διαρροών. Κατάλαβε, δηλαδή, ότι δεν πρέπει να κρατά το στόμα του κλειστό, αλλά να διοχετεύει καταλλή­λως πικάντικες πληροφορίες και ζουμερούς διαλόγους.
Έφαγε στην αρχή μερικά «επικοι­νωνιακά χαστούκια» από μάστορες του είδους, όπως ο Ευάγγελος Βενι­ζέλος, αλλά πήρε γρήγορα χαμπάρι ότι, εξωκοινοβουλευτικός καθώς εί­ναι, όσοι νεοδημοκράτες δεν θέλουν να χτυπήσουν το γαϊδούρι (τον πρωθυπουργό, ντε), θα χτυπάνε το σαμά­ρι (τον ίδιο, δηλαδή, ως υπουργό Οικονομικών) και αποφάσισε να πάρει το όπλο του…
Προφανώς απέκτησε προσωπικό γραφείο Τύπου, προκειμένου να φύγει από την ψυχρή απαρίθμηση ενεργει­ών στο υπουργικό πλαίσιο, αλλά και πολιτικές παρεμβάσεις και διαρροές, φιλοτεχνώντας πολιτικό προφίλ.
Η πρώτη αλλαγή της στάσης του δρομολογήθηκε όταν στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ άρχισαν να εκ­φράζουν με δηλώσεις τους την αντίθε­σή τους σε ορισμένους χειρισμούς του υπουργού  Οικονομικών. Τότε, λένε όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγμα­τα, «ο Γιάννης αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση».
Προφίλ
Έτσι, λίγες ημέρες μετά, κυριάρ­χησαν στον κυριακάτικο Τύπο και τα κανάλια πανομοιότυπες διαρροές για τη «σφοδρή σύγκρουσή» του με την τρόικα. Διάλογοι που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν την εικόνα ενός τεχνοκράτη – πολιτικού που «τα πήρε στο κρανίο» με τους τροϊκανούς και μάλιστα απείλησε να παραιτηθεί… στον Τόμσεν!
♦ Το πρώτο δείγμα της νέας γραφής του τεχνοκράτη Στουρνάρα φαίνεται ότι του έφτιαξε την όρεξη και κάπως έτσι, όπως λένε, αποφάσισε να χτίσει ένα, πρωτόλειο έστω, πολιτικό προ­φίλ. Και μέσα από «τρομερούς διαλόγους» να αποτινάξει από πάνω του την υποψία ότι ήταν ένας από τους καταδότες μέτρων στην τρόικα, ως επικεφαλής του ΙΟΒΕ και σύμβουλος του προέδρου του ΣΕΒ.
♦ Το δεύτερο δείγμα γραφής δόθηκε με μια ακόμη διαρροή, αυτήν τη φορά μετά τη συνάντηση με τον Βαγγέλη Βενιζέλο στην Ιπποκράτους. Σαν κα­λός μαθητής, όπως λένε, έσπευσε να διοχετεύσει και πάλι γαργαλιστικούς διαλόγους, όπως ότι «την έπεσε» στον Βενιζέλο λέγοντας… «με ξέσκισες τό­σο καιρό» κι εκείνος να απαντά «δεν είναι προσωπικό, εγώ σε αγαπάω». Τι είπε ο «ποιητής» με τη διαρροή αυ­τήν; Ότι όχι μόνο τα χώνει στον πολύ Βενιζέλο, αλλά τον αναγκάζει και σε «όρκους φιλίας και πίστης».
♦ Το τρίτο δείγμα γραφής είναι ακόμη πιο ζουμερό, αφού επιχειρείται προ­σπάθεια να αποσυνδεθεί ο Στουρνά­ρας από τις σχέσεις στοργής που είχε ανέκαθεν με το ΠΑΣΟΚ και να εμφανι­στεί ως ένας τεχνοκράτης που, αν και «εφεύρημα» της εκσυγχρονιστικής πτέρυγας, δεν είχε καμιά σχέση με το «σύστημα» Παπανδρέου. Επιχειρείται ακόμα να φανεί ως ένας οικονομο­λόγος που διαφωνούσε με το δίδυμο Παπακωνσταντίνου – Σαχινίδη για τον τρόπο που πολιτεύτηκαν στην αρχή της κρίσης.
Σύμφωνα, λοιπόν, με πρόσφατα δη­μοσιεύματα, όταν, στα μέσα του 2010, η κρίση άρχισε να δείχνει τα δόντια της και οι σκέψεις για προσφυγή στο ΔΝΤ πύκνωναν, ο Στουρνάρας κλήθηκε να πει τη γνώμη του στο τότε δίδυμο του υπουργείου Οικονομικών και, με αυτά που άκουσε, και πάλι ξέσπασε και τους τα είπε χύμα και τσουβαλάτα…
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, μά­λιστα, τους ειρωνεύτηκε λέγοντας ότι μπορούν να προσφύγουν και στο Paris Club, όπου καταφεύγουν οι τριτοκο­σμικές χώρες.
 
«Kαλή χημεία» με την παρέα του Μαξίμου
Το άγχος του Γιάννη Στουρνάρα να κάνει… αόρατο το παρελθόν του στο ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλο, καθώς αντιλαμβάνεται ότι η συμπά­θεια που του έχει ο Αντώνης Σαμαράς είναι το καλύτερο «διαβα­τήριο» για τη μετάβασή  του στην πολιτική σκηνή μονίμως και όχι με υποσχετική.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός έχει καλή «χημεία» με τον υπουργό Οικονομικών και ο πρώην «πράσινος» –  σημιτικής από­χρωσης –  τεχνοκράτης έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Αντώνη Σαμαρά. Όπως λένε, το Μέγαρο Μαξίμου είχε ανάγκη να ενι­σχύσει το οικονομικό επιτελείο με έναν καλύτερο «παίκτη», για να μην πάει στη «μάχη» μόνο με τα τσικό της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή Σταϊκούρα, Μηταράκη και Βρούτση.
Η απότομη άνοδος του Στουρνάρα στο κυβερνητικό χρηματι­στήριο έχει ενοχλήσει, πάντως, τη λεγόμενη «λαϊκή πτέρυγα» του κόμματος, αφού θεωρούν ότι ο πρώην «πράσινος» τεχνοκράτης… «ξελόγιασε» τον Σαμαρά και τον έπεισε ότι δεν είναι ώρα για να τεθεί θέμα επαναδιαπραγμάτευσης, αλλά πρέπει πρώτα η κυβέρ­νηση να κάνει το καλό παιδί και να πάρει τα μέτρα των 11,5 δισε­κατομμυρίων και μετά να αρχίσει να ζητάει χαρτζιλίκι για επιβρά­βευση.
Εμείς πάντως αισθανόμαστε την υποχρέωση να θυμίσουμε στον υπουργό Οικονομικών μια ακόμη βασική αρχή: Η πολιτική κατά την άνοδο στην εξουσία είναι το πιο γλυκό νέκταρ. Για την εποχή της πτώσης ας ρωτήσει τους τέως φίλους και… συντρόφους του.
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.