Εάν ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση του μνημονίου νιώθουν ότι ζορίζονται στο εσωτερικό μέτωπο από τις πιέσεις της τρόικας για απολύσεις «εδώ και τώρα» στο Δημόσιο, σύντομα θα έλθουν αντιμέτωποι με μια πολύ πιο ουσιαστική εξέλιξη…

Εάν ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση του μνημονίου νιώθουν ότι ζορίζονται στο εσωτερικό μέτωπο από τις πιέσεις της τρόικας για απολύσεις «εδώ και τώρα» στο Δημόσιο, σύντομα θα έλθουν αντιμέτωποι με μια πολύ πιο ουσιαστική εξέλιξη: την αντίδραση των δανειστών στην παταγώδη αποτυχία της πιο εύκολης από τις υποσχέσεις που μοίρασαν οι τελευταίες κυβερνήσεις στους ξένους, τις αποκρατικοποιήσεις και το χρήμα που θα προερχόταν από αυτές. Και είναι πολύ πιθανό η κρίση γύρω από την αποτυχία ακόμη και του… ξεπουλήματος να κρίνει και την ίδια την υπόσταση και συνοχή του ηγετικού σχήματος της Ελλάδας, μια και οι δανειστές έχουν προειδοποιήσει με απόλυτη σαφήνεια ότι αν ο Αθανασόπουλος και η παρέα του δεν τα καταφέρουν, θα φέρουν τη δική τους ομάδα να κάνει τη δουλειά. Και τότε ακόμη και μια κυβέρνηση «πρόθυμων και συνεργάσιμων» δεν θα έχει κανέναν λόγο ύπαρξης…

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι όλα τα στοιχεία του ρεπορτάζ που είχε αναδείξει το «Π» επαληθεύτηκαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, και έδειξαν ότι μάλλον τα επιχειρήματα που προσπαθεί μέσω ενός ευρύτατου δικτύου να «περάσει» το κυβερνητικό στρατόπεδο είναι αίολα και προϊόν αισιόδοξης φαντασίας. Την ίδια ώρα νέες πληροφορίες από τον επιχειρηματικό κόσμο (και όχι τα πολιτικά γραφεία) διαμορφώνουν ένα περιβάλλον που δείχνει μια ολοκληρωτική εμπλοκή στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων. Μια εμπλοκή που μπορεί να φέρει τους δανειστές ακόμη πιο «βαθιά» στα ελληνικά πράγματα. Ας ξεκινήσουμε με τα γνωστά…

Στο τζάμπα

Από τους διαγωνισμούς που προκήρυξε το ΤΑΙΠΕΔ έχουν προχωρήσει μόνο η πώληση του IBC, τα Κρατικά Λαχεία και η παραχώρηση της Κασσιόπης στην Κέρκυρα. Το αστείο είναι βέβαια ότι και αυτά προχώρησαν με τραγικές συνθήκες και προϋποθέσεις.

1 Η παραχώρηση των 500 στρεμμάτων της Κασσιόπης στην Κέρκυρα με τη μορφή της μακροχρόνιας μίσθωσης για 99 χρόνια εγκρίθηκε αντί 23 εκατ. ευρώ από τον μοναδικό υποψήφιο που εμφανίστηκε, την αμερικανική NCH Capital. Το ΤΑΙΠΕΔ… πανηγύρισε μάλιστα ότι το σύνολο της επένδυσης των Αμερικανών στην περιοχή θα φτάσει τα 75 εκατ. ευρώ, που βέβαια δεν είναι τίποτα περισσότερο από χτισίματα για τουριστικά καταλύματα και βίλες που θα αξιοποιήσουν οι ξένοι.

2 Αντίστοιχοι πανηγυρισμοί είχαν γίνει και για την παραχώρηση του IBC προς τον όμιλο Λάτση. Η Lamda Development κατάφερε να πάρει αντίστοιχα για 90 χρόνια το σύνολο του ακινήτου στο Μαρούσι για 81 εκατ. ευρώ, δηλαδή για ένα πολύ μικρότερο τίμημα από αυτό με το οποίο νοίκιαζε ένα τμήμα του (το Golden Hall). Δηλαδή, ενώ κάθε χρόνο έδιναν περί τα 8 εκατ. ευρώ για το Golden Hall, και θα έπρεπε να δώσουν στο κράτος συνολικά 720 εκατ. ευρώ, πήραν προίκα άλλα 15.000 τ.μ. για μαγαζιά που θα τους δώσουν ενοίκια και δίνουν συνολικά, μόλις 81 εκατ. ευρώ

3 Στα Κρατικά Λαχεία η μοναδική κοινοπραξία (επίσης) που διεκδικούσε το έργο (δηλαδή το σχήμα ΟΠΑΠ [34%], Lottomatica [33%], Scientific Games και Intralot [από 16,5%]) υπέβαλε προσφορά για 190 εκατ. ευρώ εφάπαξ και εγγυημένη πληρωμή 580 εκατ. ευρώ στο βάθος της 12ετούς σύμβασης. Ωστόσο η προκαταβολή συνοδεύθηκε από την αποχώρηση της Lottomatica. Και τώρα ο ΟΠΑΠ με 67% στην κοινοπραξία των Λαχείων καλείται να καταβάλει άμεσα στο… κράτος 125 εκατ. ευρώ από το δικό του ταμείο. Δηλαδή 65 εκατ. ευρώ περισσότερα από όσα είχε προϋπολογίσει στην αρχική προσφορά του. Μια εξέλιξη που με δεδομένα τα ταμειακά διαθέσιμα είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε νέο δανεισμό.
Με αυτές τις «επιτυχίες» στο τσεπάκι, το ΤΑΙΠΕΔ προχωράει στο επόμενο… σιγουράκι, που είναι το ακίνητο στην Αφάντου της Ρόδου. Μόνο που και εδώ προέκυψαν προβλήματα, αφού η εκδίκαση της προσφυγής των παλαιών οικοπεδούχων κατά του Δημοσίου στο ΣτΕ πήρε αναβολή για τις 26 Μαρτίου. Στην κούρσα θα παραμείνουν ο όμιλος Νικολαΐδη με την TUI (Atlantica Hotels), η NCH που πήρε την Κασσιόπη και η Lamda Development.

Τα δύσκολα

Εάν έτσι τα καταφέρνουμε στα εύκολα, είναι αντιληπτό τι γίνεται στα δύσκολα. Ήδη ο ΟΠΑΠ πήρε νέα αναβολή (αναλυτικό ρεπορτάζ στις επόμενες σελίδες) και εκφράζονται φόβοι ότι οι νομικές και οικονομικές περιπλοκές όχι μόνο θα οδηγήσουν σε καθυστέρηση, αλλά θα μειώσουν και το τελικό τίμημα, το οποίο το ΤΑΙΠΕΔ ανέβαζε προ ημερών στο 1 δισ. ευρώ. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τη ΔΕΠΑ, που ενώ στα τέλη του χρόνου προβαλλόταν ως η αποκρατικοποίηση – πρότυπο, που θα έβαζε την Ελλάδα στα διεθνή κουμάντα της ενέργειας, ξαφνικά… αποτραβήχτηκε. Και ο λόγος ήταν ακριβώς αυτός: Η ΔΕΠΑ έβαλε την Ελλάδα στα κουμάντα των αγωγών, αλλά η χώρα είναι πολύ μικρή για να παίξει σε αυτά… Ιδιαίτερα δε ως πτωχευμένη και ακόμη ειδικότερα με τις (α)δεξιότητες του Αθανασόπουλου, του Εμίρη και του Ταπραντζή στο τιμόνι, που έφεραν στο τραπέζι υποψηφιότητες οι οποίες μας κάνουν προτάσεις που δεν μπορούμε… να αρνηθούμε.

Και τώρα ο Σαμαράς θα χρειαστεί να συρθεί μέχρι τις ΗΠΑ, όπως σύρθηκε χωρίς ατζέντα ώς το Κατάρ, για να λάβει άδεια του τι θα πρέπει να κάνει με τους Ρώσους, που δίνουν τα λεφτά για τη ΔΕΠΑ, αλλά «εμείς» δεν μπορούμε να τα πάρουμε.
Τους τα ’ψαλε

Μια και περί Κατάρ ο λόγος, η απόσυρση του ενδιαφέροντος του Εμιράτου από το Ελληνικό, την παραμονή της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ντόχα, ήταν όντως ένα μεγάλο πλήγμα. Προεξοφλημένο αυτό και από τους αναγνώστες του «Π» που είχαν προϊδεαστεί ότι οι εμίρηδες δεν θέλουν διαγωνισμούς σαν αυτούς που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά διακρατικές συμφωνίες. Τελικά ο Σαμαράς και η παρέα του άκουσαν τον ίδιο τον εμίρη αλ Θανί να τους το λέει κατά πρόσωπο.
Τι έκαναν; Έβαλαν τα «παπαγαλάκια» τους να λένε ότι το Κατάρ θα επιστρέψει στο Ελληνικό σε επόμενη φάση, αφού… πάρει και τον «Αστέρα». Προφανώς όμως ο εμίρης δεν τρώει «ελληνικό» κουτόχορτο και απάντησε αρμοδίως ακυρώνοντας ακόμη και την αγορά της νησίδας Οξιά, κοντά στην Ιθάκη, η οποία αφορούσε ένα ιδιωτικό (και όχι κρατικό) συμφωνητικό. Στέλνοντας μάλιστα ένα σαφές πολιτικό μήνυμα, ο εμίρης διά του απεσταλμένου του είπε στη δήμαρχο της Ιθάκης ότι «στην Ελλάδα δεν ψάχνετε για επενδυτές, αλλά για μαζοχιστές». Το πρόβλημα με την Οξιά ήταν και πάλι το ομιχλώδες ιδιοκτησιακό καθεστώς, κάτι που βρήκαν μπροστά τους οι του Κατάρ και στο Ελληνικό.

Αυτό το οποίο είναι πλέον σαφές στην ελληνική κυβέρνηση είναι πως μια από τις πηγές από τις οποίες υπολόγιζε πολλά έσοδα στις αποκρατικοποιήσεις δεν πρόκειται να βάλει ούτε δολάριο στη χώρα μας, εάν το παιχνίδι δεν παιχτεί όπως εκείνη επιθυμεί. Και το δυσάρεστο είναι ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί το 2013 σε καμιά περίπτωση.

Εύλογη λοιπόν η αγωνία στο Ταμείο και την κυβέρνηση μετά τη σαφέστατη αυτή τοποθέτηση του Κατάρ, μια και αν υπάρξει αντίστοιχη απόσυρση και από τον «Αστέρα» το πλήγμα θα είναι ιδιαίτερα βαρύ. Και επιπρόσθετα το τουριστικό φιλέτο της Ανατολικής Μεσογείου μπορεί να βρεθεί με… απρόσκλητους μνηστήρες, όπως Ρώσοι και Τούρκοι, που μπορεί να διαθέτουν χρήμα, αλλά είναι αμφίβολης προέλευσης.

Τα ρουσφέτια

Τα προβλήματα, όμως, συνήθως τα δημιουργεί το εγχώριο σύστημα. Για παράδειγμα το λεγόμενο «παραλιακό μέτωπο» της Αττικής, που προσπαθεί να συνενώσει ο Χατζηδάκης για να μοσχοπουλήσει σε ξένους, δεν συναντά εμπόδια στις αδειοδοτήσεις (όπως συμβαίνει στα περισσότερα ακίνητα), αλλά στα… ρουσφέτια. Πολύ καλά πληροφορημένη πηγή του «Π» αποκαλύπτει ότι ο οργανισμός που θα αναλάβει τη σχετική διαδικασία καθυστερεί εδώ και σχεδόν δύο μήνες, επειδή υπάρχει διαφωνία για το αν το Διοικητικό Συμβούλιο θα είναι επταμελές ή πενταμελές. Δηλαδή για το αν θα μπορούν να βολευτούν περισσότερα… δικά μας παιδιά.