Το μεγάλο στοίχημα των επόμενων μηνών μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Είναι σε θέση το πολιτικό σύστημα να απορροφήσει τους κραδασμούς που προκαλεί η οικονομική χρεοκοπία; Δύσκολα μπορεί να δώσει κανείς καταφατική απάντηση, έστω κι αν ήδη καταγράφονται οι πρώτες αμυντικές κινήσεις προστασίας του συστήματος: διαπόμπευση φοροφυγάδων, έρευνες για το «πόθεν» των πολιτικών που ενεπλάκησαν με συμβάσεις κ.λπ.

Το μεγάλο στοίχημα των επόμενων μηνών μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Είναι σε θέση το πολιτικό σύστημα να απορροφήσει τους κραδασμούς που προκαλεί η οικονομική χρεοκοπία; Δύσκολα μπορεί να δώσει κανείς καταφατική απάντηση, έστω κι αν ήδη καταγράφονται οι πρώτες αμυντικές κινήσεις προστασίας του συστήματος: διαπόμπευση φοροφυγάδων, έρευνες για το «πόθεν» των πολιτικών που ενεπλάκησαν με συμβάσεις κ.λπ.

Πρόκειται, ωστόσο, για αντιδράσεις που το σύστημα επιχειρεί κατόπιν εορτής. Η αποσβολωμένη από τα σκληρά μέτρα λιτότητας κοινωνία δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί από κάποιες σταγόνες αίματος στον ωκεανό της διαφθοράς και της ρεμούλας. Απαιτεί κάτι πολύ περισσότερο απ’ αυτό που το σύστημα εξουσίας μπορεί σήμερα να της προσφέρει: Ζητά μια άλλη οικονομική πολιτική.

Όμως η χάραξη της οικονομικής (και όχι μόνο) πολιτικής έχει εκχωρηθεί στους Ευρωπαίους (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και Αμερικανούς (ΔΝΤ) επιτηρητές. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και την οδήγησαν στη χρεοκοπία μετατρέπονται σε αναξιόπιστους και ανεπιθύμητους – όσο μεγαλώνουν τα οικονομικά ζόρια της κοινωνίας – κομπάρσους.

Οι κινήσεις για την κάλυψη του κενού που προκύπτει από την ανικανότητα, αδυναμία και αναξιοπιστία των κομμάτων εξουσίας έχουν αρχίσει. Το παιχνίδι με το ανακάτεμα της ξεθωριασμένης πολιτικής τράπουλας, για το στήσιμο ενός ακόμη γύρου, βρίσκεται σε εξέλιξη. Η δημιουργία μιας ακόμη γέφυρας ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., που επιχειρεί η Ντόρα Μπακογιάννη, περιγράφει την προσπάθεια υποστύλωσης του συστήματος. Ταυτόχρονα όμως περιγράφει και την εξάντληση των αντοχών – υλικών του…