Το κυνήγι της προεδρικής πλειοψηφίας από τον Σαμαρά έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο στοιχείο της ατζέντας του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, καθώς στόχος του Αλέξη Τσίπρα είναι να αποτρέψει το ενδεχόμενο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή προκειμένου να προκαλέσει εκλογές το αργότερο τον ερχόμενο Μάρτιο και να εμποδίσει την παραμονή του πρωθυπουργού για δύο ακόμη χρόνια στην εξουσία, έως το 2016, στόχος ο οποίος θα επιτευχθεί σχετικά άνετα μάλιστα, αν καταφέρει να συγκροτήσει πλειοψηφία 180 βουλευτών.

Το κυνήγι της προεδρικής πλειοψηφίας από τον Σαμαρά έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο στοιχείο της ατζέντας του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, καθώς στόχος του Αλέξη Τσίπρα είναι να αποτρέψει το ενδεχόμενο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή προκειμένου να προκαλέσει εκλογές το αργότερο τον ερχόμενο Μάρτιο και να εμποδίσει την παραμονή του πρωθυπουργού για δύο ακόμη χρόνια στην εξουσία, έως το 2016, στόχος ο οποίος θα επιτευχθεί σχετικά άνετα μάλιστα, αν καταφέρει να συγκροτήσει πλειοψηφία 180 βουλευτών.

Μιλώντας την περασμένη εβδομάδα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ο Τσίπρας δεν παρέλειψε να αναφερθεί, όπως ήταν αναμενόμενο, στις διεργασίες που θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι εξελίσσονται στο παρασκήνιο, στο πλαίσιο της κυβερνητικής «κούρσας» για τον προσεταιρισμό βουλευτών ώστε να «πιάσει» τον αριθμό των 180.

Αναφέρθηκε σε «σαφάρι εξαγοράς συνειδήσεων» κι επιχείρησε να παρέμβει αποκαλώντας προκαταβολικά «Τσιριμώκο» όποιον δεχτεί «να εκτεθεί υποψήφιος πρόεδρος σ’ αυτήν την εμποροπανήγυρη». Και πρόσθεσε: «Δεν θα καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε την κατάπτωση της δημοκρατικής διαδικασίας». Με σταυρωμένα ή όχι τα χέρια, το σίγουρο είναι ότι ο Τσίπρας και το επιτελείο του παρακολουθούν στενά το τελευταίο διάστημα τις διεργασίες σε όλους τους χώρους.

Προκειμένου να εντοπίσουν ποιοι, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, που μετράει 71 βουλευτές, του ΚΚΕ (12 βουλευτές) και της Χρυσής Αυγής (16 βουλευτές), δεν προτίθενται να ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την παρούσα σύνθεση της Βουλής, εστιάζουν στην κρίσιμη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών (21 στο σύνολο, αν εξαιρεθούν οι Λοβέρδος και Αηδόνης), στους ΑΝΕΛΛ (13 βουλευτές), οι οποίοι βιώνουν την επιχείρηση διεμβολισμού τους από τη Ν.Δ., και στη ΔΗΜΑΡ (13 βουλευτές).

Τα ανεξάρτητα «όχι»

Από τους ανεξάρτητους «σίγουροι» θεωρούνται ο Οδυσσέας Βουδούρης, ο οποίος άλλωστε εκτέθηκε στις περιφερειακές εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς επίσης οι Θόδωρος Παραστατίδης («Να αναδειχθεί Πρόεδρος από μία νέα Βουλή»), Πάρης Μουτσινάς, αλλά και η Θεοδώρα Τζάκρη (η οποία θα καταψηφίσει οποιαδήποτε πρόταση της συγκυβέρνησης).

Επίσης, ο Πέτρος Τατσόπουλος έχει δηλώσει ότι στο θέμα της προεδρικής εκλογής θα συνταχθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον με αυτόν εκλέχτηκε βουλευτής, ενώ η πλευρά του Αλέξη Τσίπρα επενδύει και σε μια προσέγγιση με τον Μάρκο Μπόλαρη.

Οι αρνήσεις της ΔΗΜΑΡ

«Σίγουροι» επίσης θεωρούνται και 8 από τους 13 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ: οι πέντε οι οποίοι με δημόσια ανοιχτή επιστολή τους ζήτησαν συμμαχία της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ (Δημήτρης Αναγνωστάκης, Γιάννης Πανούσης, Γιώργος Κυρίτσης, Θωμάς Ψύρρας και Νίκη Φούντα), καθώς και η Ασημίνα Ξηροτύρη, ο Νίκος Τσούκαλης και η Μαρία Ρεπούση, οι οποίοι έχουν επίσης ταχθεί δημόσια υπέρ της προσέγγισης με ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Φώτης Κουβέλης, στο μεταξύ, όχι μόνο έχει αποκλείσει μια πιθανή υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά φαίνεται να συγκαταλέγεται σε αυτούς που δεν θα στοιχηθούν στους 180.

Ερωτηματικό οι ΑΝΕΛΛ

Από την πλευρά των ΑΝΕΛΛ ο Πάνος Καμμένος έχει διακηρύξει ότι δεν προτίθεται να παίξει παιχνίδια με την προεδρική εκλογή, απαντώντας σε πιέσεις του Δημήτρη Παπαδημούλη να λάβει θέση, αλλά έστειλε και μήνυμα προς τους βουλευτές που σκέφτονται να… «αυτομολήσουν» ότι δεν έχουν δικαίωμα να πάνε κόντρα στις αποφάσεις του κόμματος με το οποίο εκλέχθηκαν.

Πάντως, μετά τις ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών τους, στους ΑΝΕΛΛ θεωρούν ότι όσοι έμειναν αποτελούν τον σκληρό πυρήνα των υποστηρικτών του προέδρου τους. Το ερώτημα είναι αν, ποιοι και πόσοι σκέφτονται να ταχθούν με το μέρος της σαμαρικής… «σταθερότητας».

Βλέποντας τους βουλευτές των ΑΝΕΛΛ ατομικά, πάντως, πρόσφατα ο Τ. Κουίκ είχε πει ότι «δεν θα γίνουμε Πολιτική Άνοιξη ψηφίζοντας για Πρόεδρο». Στην ίδια «σκληρή γραμμή» εντάσσεται και η Ραχήλ Μακρή.

Οι υπόλοιποι που αποτελούν την Κ.Ο., εκτός του Π. Μελά που θα ψηφίσει Πρόεδρο, είναι οι Έλενα Κουντουρά, Π. Χαϊκάλης, Μ. Ουζουνίδης, Μαρίνα Χρυσοβελώνη, Σταυρούλα Ξουλίδου, Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά, Κ. Δαμαβολίτης καθώς και το «δίδυμο» Γ. Δημαράς και Γ. Αβραμίδης.

Στην πραγματικότητα, αυτό που αποτελεί το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσον ο Π. Καμμένος εξακολουθεί να διατηρεί την εμπιστοσύνη της εναπομείνασας Κοινοβουλευτικής του Ομάδας και αν ο Μελάς θα είναι ο μόνος που θα… γοητευτεί από τα επιχειρήματα ή τα ανταλλάγματα που ο Σαμαράς θα θέσει στα πόδια των βουλευτών προκειμένου να ζητήσει τη στήριξή τους για εκλογή Προέδρου χωρίς προσφυγή στην εθνική κάλπη.

Μάχη έως τον τελευταίο

Ένα ακόμη ερώτημα είναι η στάση που θα τηρήσουν κάποιοι ανεξάρτητοι βουλευτές, οι οποίοι θεωρούνται «διεκδικούμενοι». Στην κατηγορία αυτή βρίσκονται ο Μίμης Ανδρουλάκης και η Χρυσούλα Γιαταγάνα (η στάση της θα εξαρτηθεί από την… προσωπικότητα του προτεινόμενου από τον Σαμαρά Προέδρου).

Ενδιαφέρον ερώτημα αποτελεί ακόμη ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος εμφανίζεται αρνητικός στη στήριξη της επιλογής Σαμαρά – αν και είναι άγνωστο τι θα πράξει αν οι εκλογικοί συνεταίροι του, Πολύδωρας και Κουράκος, παίξουν με την «προεδρική πλειοψηφία».

Πάντως, ακόμη κι αν 3-4 βουλευτές από τη ΔΗΜΑΡ και άλλοι τόσοι από τους ΑΝ.ΕΛΛ. επιλέξουν να συνταχθούν με τον Σαμαρά, η αριθμητική αυτήν τη στιγμή δείχνει να είναι υπέρ του Τσίπρα και της στρατηγικής του επιδίωξης, καθώς, με βάση τα παραπάνω, χονδρικά μαζεύονται πάνω από 121 ψήφοι κατά της εκλογής Προέδρου.

Ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συγκρατημένα αισιόδοξος. Μπορεί ο Τσίπρας να έχει κηρύξει το κόμμα σε εκλογική ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο, δεν παύει όμως να καταγγέλλει με ένταση, τόσο ο ίδιος όσο και κορυφαία στελέχη, την επιχείρηση διαμόρφωσης «νόθας πλειοψηφίας», δηλαδή το χοντρό παιχνίδι εξαγοράς βουλευτών στο παρασκήνιο που έχει αρχίσει και θα σκληρύνει ακόμη περισσότερο στη συνέχεια.

Επομένως, όσο και αν οι παραπάνω υπολογισμοί φαίνονται βάσιμοι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μάχη για την επίτευξη της προεδρικής πλειοψηφίας από τη μια πλευρά ή της απαγορευτικής για εκλογή ΠτΔ μειοψηφίας από την άλλη θα δοθεί στο επίπεδο ακόμη και του τελευταίου βουλευτή. Και μάλιστα σε πολιτικό κλίμα που ακόμη δεν είναι βέβαιο πώς θα διαμορφωθεί έως το φθινόπωρο…