search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10.05.2024 17:26
MENU CLOSE

Θέατρο: 2.500 χρόνια μετά, μία από τα ίδια

26.07.2010 11:18
Θέατρο: 2.500 χρόνια μετά, μία από τα ίδια  - Media

Η τρίτη φετινή Επιδαύρια κωμωδία θα φέρει στη σκηνή τον Σταμάτη Κραουνάκη που θα υποδυθεί τον Δικαιόπολη στους Αριστοφανικούς «Αχαρνής» σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη

Η τρίτη φετινή Επιδαύρια κωμωδία θα φέρει στη σκηνή τον Σταμάτη Κραουνάκη που θα υποδυθεί τον Δικαιόπολη στους Αριστοφανικούς «Αχαρνής» σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη

Οι «Αχαρνής», έργο της νεανικής περιόδου του Αριστοφάνη, είναι ένα κείμενο που φωτίζει με έναν έξοχο τρόπο τη δυνατότητα του ανθρώπου να επιβιώνει στα κρίσιμα όρια της ύπαρξής του. «Δραματικά επίκαιρο σε συνθήκες ηθικής πτώσης και πολιτισμικής παρακμής που συνοδεύουν πάντοτε την οικονομική κρίση… ειδικότερα όταν η τελευταία οργανώνεται από τα ίδια συμφέροντα που επωφελούνται από τη βαρβαρότητα και τον πόλεμο, και οδηγούν στην ανθρώπινη εξαθλίωση και δυστυχία», το χαρακτηρίζει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του «Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος», Σωτήρης Χατζάκης, ο οποίος το σκηνοθετεί. Γιατί «Αχαρνής»; Γιατί «διαδραματίζονται στην Αθήνα του Πελοποννησιακού Πολέμου κι εμείς ζούμε σήμερα, στην Αθήνα του 2010, τον οικονομικό πόλεμο, την οικονομική κατοχή. Βιώνουμε σήμερα σε απόλυτη αντιστοιχία όπως τότε, 2.500 χρόνια πριν, τη διαφθορά, την ηθική πτώση και την πολιτιστική παρακμή» απαντά. «Γιατί ο Αριστοφάνης επιβεβαιώνει τις περιπέτειες και τις παθογένειες της Ελλάδας στη διαχρονία της», σημειώνει ο ίδιος σχετικά με την επιλογή του συγκεκριμένου έργου. Τα σημεία επαφής με το σήμερα… «αλλεπάλληλα: Πόλεμος, στρατιωτικός και οικονομικός (το ίδιο είναι), διαφθορά, διαπλοκή, κατάρρευση των θεσμών, αμφισβήτηση του πολιτικού προσωπικού, ηθική κρίση, πολιτισμική παρακμή. Ιδού τα ορυκτά της κωμωδίας, τα ιχνοστοιχεία που θρέφουν την κωμική επιφάνεια των Αχαρνέων». Οι «Αχαρνής» αντιστοιχούν συμμετρικά με το σήμερα σε «κομβικά σημεία που τα ανακαλύπτεις επιχειρώντας τομές στην Ελληνική διαχρονία. Η διάγνωση δυστυχώς είναι ίδια: μια διαρκής παθογένεια που αναφέρεται σε ένα υπερτροφικό εγώ. Πρόκειται για μια κυτταρική μόλυνση υπονομευτική των συλλογικών εξάρσεων και των ομαδικών θριάμβων που καταγράφονται στα Εθνικά αφηγήματα της χώρας». Ενώ μαίνεται για έκτη συνεχή χρονιά ο Πελοποννησιακός Πόλεμος και η Αθήνα ερημώνει, ο Δικαιόπολις στρατεύεται υπέρ της ειρήνης: διαπραγματεύεται με τη Σπάρτη, πείθει τον μεγαλύτερο αθηναϊκό δήμο –τους σκληροτράχηλους μαραθωνομάχους Αχαρνής– να συναινέσει, ανοίγει την αγορά όπου οι εξαθλιωμένοι πουλούν χήνες, λαγούς και μεταμφιεσμένες σε γουρουνάκια θυγατέρες. Ο Σωτήρης Χατζάκης προσεγγίζει μέσα από το σήμερα την αριστοφανική κωμωδία (425 π.Χ.) που χλευάζει τη φιλοπόλεμη πολιτική και τις συνέπειές της, υμνώντας τα αγαθά της συμφιλίωσης. Στο ρόλο του Δικαιόπολι ο Σταμάτης Κραουνάκης, «φίλος κι αδελφός απ’ το 1982. Μουσικός του θεάτρου και θεατρίνος της μουσικής, έμπειρος περφόρμερ. Διαβάζει τα κείμενα στηριζόμενος στη μετρική, στη μουσική αγωγή του λόγου. Ήταν έτοιμος για την αρένα. Εργαστήκαμε σκληρά, ψάχνοντας το έργο σε περιοχές ενδοχώρας, μυρίζοντας την περιρρέουσα ατμόσφαιρα του έργου», τονίζει ο σκηνοθέτης. Στην παράσταση όμως συμμετέχουν ηθοποιοί διαφορετικών γενεών αλλά και θεατρικών καταβολών: ο Κώστας Βουτσάς στο ρόλο του Μεγαρίτη, ο Γρηγόρης Βαλτινός ως Λάμαχος και φυσικά οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ. «Οι γενιές των ηθοποιών, οι τέχνες και οι τεχνικές των καλλιτεχνών είναι θετικό να αναμειγνύονται. Συνθέτουν το νοσταλγικό ζητούμενο, τον πολύπλευρο άνθρωπο της Αναγέννησης. Η ρυθμική ποιητική του Κραουνάκη, η ευγενική ποιότητα του Βαλτινού, η λαϊκή σοφία του Βουτσά, συγχρωτίζονται με τη διαθεσιμότητα και το ταλέντο των ηθοποιών του ΚΘΒΕ. Όμως το σύνολο είναι πειθαρχημένο και οργανωμένο στις τεχνικές, στη μέθοδο, στον ιδεολογικό και αισθητικό στόχο της σκηνοθεσίας και της παράστασης». Σύμφωνα με τη σκηνοθετική ματιά, «μέχρι την παράβαση ο γεωργός Δικαιόπολις είναι ένας λυρικός ήρωας που αιτιολογεί την ιδιωτεία του με το δικαίωμα του απεγνωσμένου, με το ποιοτικό επιχείρημα της απελπισίας. Για ποια πόλη να πολεμήσει όταν αυτή έχει σαπίσει κι έχει απομείνει το κουφάρι της;». Μετά την παράβαση αλλάζει «οικονομική βάση, γίνεται μεταπράτης, πωλητής αγροτικών προϊόντων. Ανοίγει μπακάλικο, δίνει ή δεν δίνει ειρήνη. Πίσω απ’ το βηματισμό του ήρωα, η σκιά του μεγαλώνει, αποκτά ηγετικό μέγεθος. Έτσι έχουμε την απαραίτητη ποιητική σουρντίνα, στο γλέντι και στη γενική ευφορία του δεύτερου μέρους. Εάν σ’ αυτό προσθέσουμε και τη διαπόμπευση του βασικού του αντιπάλου, του Λάμαχου και τον εξοστρακισμό του από την κοινότητα, τότε έχουμε την ανατολή ενός νέου ηγέτη ο οποίος για την ώρα αρκείται σε φαγοπότια και σε παγανιστικούς χορούς. Όμως ο πόλεμος συνεχίζεται». Πρόσφατα ζήσαμε το πρώτο «sold out» στην Επίδαυρο. Η εποχή μας ζητάει την κωμωδία; «Το όχημα επικοινωνίας με το κοινό, έπρεπε –αυτή την περίοδο- να είναι κωμωδία. Όμως το βασικό κριτήριο επιλογής ήταν η λυρική, ουτοπική ποιητική και ο αδρός πολιτικός πυρήνας του έργου», εξηγεί ο Σωτήρης Χατζάκης. Οι παραστάσεις που περιοδεύουν, εκτός από ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, αντιμετωπίζουν άδειες θέσεις. «Μέχρι στιγμής η παράσταση των “Αχαρνέων” δεν έχει επηρεαστεί από την περιρρέουσα δυσκολία», υποστηρίζει. «Στους Δελφούς, στους Φιλίππους, τα θέατρα γέμισαν. Στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη είχαμε υπερπληρότητα. Οι παλιοί μάς είπαν ότι τέτοια προσέλευση κοινού είχαν να δουν από τη “Μήδεια” του Βολανάκη με τη Μελίνα. Όμως το καλοκαίρι είναι μπροστά μας, ο κόσμος ζορίζεται. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι και υπό αυτές τις συνθήκες θα επιλέγει εκείνες τις παραστάσεις που σέβονται το έργο, τον εαυτό τους και βέβαια το κοινό. Υπάρχει μία συνενοχή των καλλιτεχνικών γεγονότων με τον κόσμο, μία μυστική συνεννόηση. Εύχομαι και εμείς να έχουμε τις ανάλογες υποδοχές για να συνεχίσει το κοινό να μας τιμά με την παρουσία του».

* «Αχαρνής» του Αριστοφάνη, από το «Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος». Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης. Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης. Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας. Κοστούμια: Έρση Δρίνη. Χορογραφία: Φωκάς Ευαγγελινός. Πρωταγωνιστούν: Σταμάτης Κραουνάκης (Δικαιόπολις), Γρηγόρης Βαλτινός (Λάμαχος), Κώστας Βουτσάς (Μεγαρίτης). Παραστάσεις: Επίδαυρος 23, 24 Ιουλίου.

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10.05.2024 17:26