Αμέρικαν μπαρ ιστορία κι αυτή με την εκτέλεση του διαβόητου Μπιν Λάντεν. Με όλα αυτά τα γνωστά που επακολούθησαν τη δολοφονία του τρομοκράτη από τους νόμιμους ελέω USA δολοφόνους, αναρωτιέμαι πόσο αξιοπρεπής μπορεί να είναι μια αυτοκρατορία, όπως η αμερικανική, όταν αναμετριέται με πρόσωπα.

Αμέρικαν μπαρ ιστορία κι αυτή με την εκτέλεση του διαβόητου Μπιν Λάντεν. Με όλα αυτά τα γνωστά που επακολούθησαν τη δολοφονία του τρομοκράτη από τους νόμιμους – ελέω USA – δολοφόνους, αναρωτιέμαι πόσο αξιοπρεπής μπορεί να είναι μια αυτοκρατορία, όπως η αμερικανική, όταν αναμετριέται με πρόσωπα. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά· και με τον Μιλόσεβιτς το ίδιο συνέβη, όπως και με τον Σαντάμ. Αυτή η ταπεινή «άσκηση πολιτικής» δεν αποτελεί για κανέναν λόγο επίδειξη δύναμης. Τι δηλαδή; Θα σκεφτούμε πόσο ισχυρή είναι η Αμερική που καταφέρνει και δολοφονεί όποιο πρόσωπο μπει εμπόδιο στα σχέδιά της; Θεωρώ ότι η αντιπαράθεση Αμερικής – Μπιν Λάντεν είναι, εκτός από γελοία, και άδικη για την Αμερική. Αλλά το πώς σκέφτονται οι Αμερικανοί είναι μια άλλη υπόθεση. Μια άλλη παράμετρος αυτής της αισχρής δολοφονίας (μιας, το δίχως άλλο, εγκληματικής προσωπικότητας, άκρως επικίνδυνης για την ανθρωπότητα), η οποία διαφημίζεται και ως επίτευγμα των ΗΠΑ, είναι η ταυτόχρονη δολοφονία μιας εκ των γυναικών του και ενός παιδιού του. Βέβαια, οι Αμερικανοί έχουν αναπτύξει σχετική θεωρία περί παράπλευρων απωλειών, ωστόσο εμείς από τη δική μας μεριά πρέπει να προβληματιζόμαστε έντονα για αυτή τη χυδαία απόδοση οικογενειακής ευθύνης. Δηλαδή να πράττει ένα έγκλημα ο πατέρας και να τιμωρείται όλη η οικογένεια για αυτό. Η αποδοχή μιας τέτοιας εγκληματικής ενέργειας φέρνει στο φως τις σκοτεινές πλευρές… του Ελεύθερου Κόσμου!