Πρόκειται για ένα δοκίμιο, το οποίο προχωρά πέρα από την εποχή μας προσπαθώντας να διερευνήσει τις τάσεις εκείνες που θα επικρατήσουν τελικά στις κοινωνίες μετά την έξοδό τους από αυτή την πολύ­πλευρη και βαθιά, όπως αποδεικνύεται, συστημική κρίση. Αλήθεια, τι περιμένει τις κοινωνίες όταν αυτές καταπονημένες θα εξέλθουν από τα καυδιανά δίκρανα αυτής της δοκιμασίας; Αρχικά, μπορούμε να διακρίνουμε κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν, σε ένα τόσο ρευστό τοπίο, να κάνουμε σχετικές τουλάχιστον προβλέψεις;

Πρόκειται για ένα δοκίμιο, το οποίο προχωρά πέρα από την εποχή μας προσπαθώντας να διερευνήσει τις τάσεις εκείνες που θα επικρατήσουν τελικά στις κοινωνίες μετά την έξοδό τους από αυτή την πολύ­πλευρη και βαθιά, όπως αποδεικνύεται, συστημική κρίση. Αλήθεια, τι περιμένει τις κοινωνίες όταν αυτές καταπονημένες θα εξέλθουν από τα καυδιανά δίκρανα αυτής της δοκιμασίας; Αρχικά, μπορούμε να διακρίνουμε κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν, σε ένα τόσο ρευστό τοπίο, να κάνουμε σχετικές τουλάχιστον προβλέψεις; Η κρίση απομακρύνει ολοένα και περισ­σότερο τα τεράστια χρηματοοικονομικά συστήματα από την κοινωνία και έτσι οι άνθρωποι κινδυνεύουν να βιώσουν έναν ολοένα και πιο ασφυκτικό κοινω­νικό αποκλεισμό με αποτρόπαιες συνέπειες για τη λειτουργία των κοινωνιών, έτσι όπως τις έχουμε βι­ώσει ιστορικά ώς τα σήμερα. Η δυνατότητα εξέλιξης που έχουμε μέσα στην παγκόσμια πραγματικότητα που ζούμε είναι είτε να αφεθούμε στη δίνη της κρί­σης και να οδηγηθούμε ως την τελική καταστροφή, είτε να οικοδομήσουμε ένα νέο είδος οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Πρέπει να επαναδιατυπώσουμε , φέρνοντάς τα στο προσκήνιο, τα οικουμενικά δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Είναι επιτακτική ανάγκη να διακηρύξουμε εκ νέου ότι η δημοκρατία αποτελεί τη βασική συνθήκη της κοινωνικής και της οικονομικής ανόρθωσης. Δεν πρέπει να ξεχνούμε το υπέρτατο καθήκον να υπερασπιστούμε τις κατακτη­μένες ελευθερίες. Είναι ανάγκη να ξεπηδήσει ένα νέο κίνημα που θα εκφράζει τους περισσότερους και θα χαρίζει μια νέα πνοή στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Ξενοφών Μπρουντζάκης xenofonb@gmail.com