Το πρόβλημα είναι γνωστό και έχει καταγραφεί εδώ και αρκετούς μήνες στα ρεπορτάζ του «Π»: Οι ελληνικές επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους, ασφυκτιούν από την πλήρη έλλειψη ρευστότητας και… «στραγγαλίζονται» από το υπερβολικά μεγάλο κόστος της ενέργειας.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι που ασχολούνται με το πρόβλημα – εκτός από τους άμεσα θιγόμενους – και μάλιστα επεξεργάζονται συγκεκριμένες προτάσεις για να υπάρξει ανακούφιση στο ιδιαίτερα μεγάλο βάρος που πέφτει στις πλάτες της βιομηχανίας.
Έπειτα από σειρά συναντήσεων και ενδελεχή μελέτη όλων των πτυχών του θέματος, τη Δευτέρα η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας απέστειλε επιστολή στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και στον αρμόδιο για θέματα ενέργειας υφυπουργό Ασημάκη Παπαγεωργίου, διατυπώνοντας τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις της.

Ενεργειακό φέσι
Ο πρόεδρος της ΡΑΕ Νίκος Βασιλάκος υπενθυμίζει ότι εδώ και δύο μήνες έχει κοινοποιηθεί στα αρμόδια υπουργεία επιστολή της Αρχής, στην οποία καταγράφεται το πρόβλημα και τους ζητά να λάβουν μέτρα για την «αντιστάθμιση του πρόσθετου ενεργειακού κόστους που προκαλεί στη βιομηχανία το κόστος αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών στην ηλεκτροπαραγωγή».
Πρόκειται για ένα ακόμη «φέσι» που έρχεται να καθίσει πάνω στις υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια της ηλεκτρικής ενέργειας, με την επιβολή αυξημένων φόρων (ΦΠΑ, ΕΦΚ κ.λπ.) ως αποτέλεσμα των μνημονιακών μέτρων. Σε περίοδο βαθιάς ύφεσης και εξαιρετικά δύσκολων συνθηκών για τις ελληνικές επιχειρήσεις, η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς δεν έκαναν το παραμικρό για να αναβάλουν ή τουλάχιστον να ελαφρύνουν το βάρος που καταλήγει στους τελικούς καταναλωτές, είτε είναι οικιακοί είτε – πολύ περισσότερο – οι επιχειρήσεις.
Κι όμως, στην τελευταία επιστολή της ΡΑΕ υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα, που προκύπτουν από την ευρωπαϊκή πείρα, τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να εφαρμοστούν αμέσως και χωρίς να χρησιμοποιείται ο μπαμπούλας της τρόικας, καθώς έχουν εφαρμοστεί ήδη σε άλλες χώρες. Η Αρχή αναφέρει το παράδειγμα της Ιταλίας, όπου η κυβέρνηση θέσπισε με υπουργικές αποφάσεις (ούτε καν νόμος δεν χρειάστηκε!) σειρά φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων στις ενεργοβόρες βιομηχανίες, που είναι μέρος του πακέτου για τη στήριξη της παραγωγής.
Με βάση το ποσοστό που κατέχει το ενεργειακό κόστος στον κύκλο εργασιών της κάθε βιομηχανίας εφαρμόζονται συγκεκριμένοι συντελεστές μείωσης των φόρων που επιβάλλονται στα ενεργειακά προϊόντα, ενώ σε επίσης συγκεκριμένες περιπτώσεις οι επιχειρήσεις δικαιούνται εκπτώσεις στα ρυθμιζόμενα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας, όπως στο τέλος ΑΠΕ ή στις χρεώσεις των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ).
Έτσι, στο τελικό σύνολο το ενεργειακό κόστος μειώνεται, με θετικό αποτέλεσμα για τις τελικές τιμές των προϊόντων.

Σαμποτάζ της παραγωγής
Όμως, η ΡΑΕ αποκαλύπτει και μία ακόμη πτυχή του θέματος, αποτυπώνοντας την εξοντωτική πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας από την τρόικα και τους ισχυρούς της Ευρώπης (λέγε με… Βερολίνο!). Όπως σημειώνει η Αρχή στην επιστολή της, «παρόμοιοι μηχανισμοί ελάφρυνσης του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία εφαρμόζονται, με διάφορες μορφές και κλίμακες, και σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη (π.χ. Γερμανία: ανώτατο όριο τέλους ΑΠΕ – Βέλγιο, Ισπανία: συμβάσεις διακοψιμότητας σε χαλυβουργίες κ.λπ.)».
Αυτό σημαίνει ότι η Μέρκελ εφαρμόζει στο… σπίτι της αυτό που μέχρι σήμερα αρνείται στους Έλληνες: Τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής και των ελληνικών επιχειρήσεων με μέτρα που θα κάνουν τα ελληνικά προϊόντα πιο ανταγωνιστικά.
Επιπλέον, μέχρι στιγμής, δεν έχει εφαρμοστεί η πρόβλεψη του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου για την εφαρμογή της διαδικασίας διαπραγμάτευσης μεταξύ ΔΕΗ και βιομηχανικών καταναλωτών ως προς τη διαμόρφωση των τιμολογίων στην Υψηλή Τάση. Κι αυτό θεωρείται κομβικό σημείο για το εάν θα καταφέρει η εγχώρια βιομηχανία να ξεπεράσει τον σκόπελο της ύφεσης ή θα καταρρεύσει υπό το βάρος των προβλημάτων που δημιουργεί η παρατεταμένη κρίση.
Η ΡΑΕ έκανε αυτό που επιβάλλει ο θεσμικός της ρόλος: Έθεσε το πρόβλημα, ενώ παράλληλα πρότεινε και τις λύσεις. Όσο για την κυβέρνηση, ακόμη και οι επιχειρηματίες που δηλώνουν οπαδοί της πολιτικής του Αντώνη Σαμαρά και των εταίρων του στο κυβερνητικό σχήμα δηλώνουν απαισιόδοξοι για το εάν θα υπάρξουν και κυρίως εάν θα εφαρμοστούν συγκεκριμένες λύσεις.
Πάντως, όσο δεν εφαρμόζονται μέτρα για την αντιμετώπιση του καυτού προβλήματος του ενεργειακού κόστους, τόσο η ελληνική παραγωγή θα οδηγείται πιο κοντά στην πλήρη απαξίωση ή και στο «λουκέτο».