Σε κάθε σοβαρή προσπάθεια να αναδειχτούν οι πραγματικοί λόγοι και οι αιτίες της εντυπωσιακής εμφάνισης της Ακροδεξιάς στο πολιτικό – κοινωνικό στερέωμα, τα ιδεολογικά αίτια προκρίνονται των κοινωνικών και πολιτικών προσεγγίσεων, παρά την προφανή αλληλεπίδρασή τους.

Σε κάθε σοβαρή προσπάθεια να αναδειχτούν οι πραγματικοί λόγοι και οι αιτίες της εντυπωσιακής εμφάνισης της Ακροδεξιάς στο πολιτικό – κοινωνικό στερέωμα, τα ιδεολογικά αίτια προκρίνονται των κοινωνικών και πολιτικών προσεγγίσεων, παρά την προφανή αλληλεπίδρασή τους. Η συγγραφέας στην προσπάθειά της να αναδείξει τους λόγους εκείνους που συντέλεσαν στο να εμφανιστεί με τον συγκεκριμένο τρόπο η Άκρα Δεξιά στην πολιτική σκηνή του τόπου, απαιτώντας έναν σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις, ξεκινά από τη δεκαετία του 1980 παρακολουθώντας την πορεία των εθνικών ιδεών έως το ξέσπασμα της κρίσης και στρέφει την προσοχή της τόσο στις κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν την κρίση όσο και στην πολιτική που επέλεξε να ακολουθήσει στρατηγικά η αντιπολίτευση στο σύνολό της.
Παράλληλα με τα προφανή αίτια της κρίσης, όχι όμως κατ’ ανάγκη και τα ουσιαστικότερα, αναδεικνύει τη στάση της ελληνικής κοινωνίας, η οποία, διαμορφωμένη μέσα από μια εθνικοκεντρική παιδεία, ρέπει στην ξενοφοβία, στη γενικευμένη αντίληψη ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι ξένες δυνάμεις που μας μισούν, άρα και στον αντιευρωπαϊσμό, στον φανατισμό, στην προσκόλληση στο παρελθόν και στην αδυναμία να παρακολουθήσει και να εναρμονιστεί με τις σύγχρονες εξελίξεις.
Το συμπέρασμα είναι ότι για να αντεπεξέλθουμε στην οικονομική κρίση απαραίτητη και ουσιαστική προϋπόθεση είναι να κατανοήσουμε και να υπερβούμε βαθύτατα ριζωμένες εθνικές παρανοήσεις που μας εμποδίζουν να αποκτήσουμε μια ξεκάθαρη εθνική φυσιογνωμία. Εν τέλει, το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι η διαστρεβλωμένη εικόνα που διαθέτουμε για τον εαυτό μας και για τους άλλους.