Αναδείχθηκαν», λέει το ΤΑΙΠΕΔ, οι πλειοδότες για 28 ακίνητα του Δημοσίου και «με αυτή τη συναλλαγή ο στόχος του προγράμματος για το 2013 επιτυγχάνεται». 

Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται και το κτήριο της οδού Μπουμπουλίνας, το οποίο στεγάζει το υπουργείο Πολιτισμού. Αγοραστής και νέος ιδιοκτήτης είναι η θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας «Πανγαία». Ποιο είναι το αντίτιμο για το συγκεκριμένο κτήριο δεν γνωρίζουμε, διότι ξεπουλήθηκε «πακέτο» μαζί με άλλα δεκατρία του «χαρτοφυλακίου Α» του ΤΑΙΠΕΔ αντί 115, 5 εκατ. ευρώ.
Πού συνίσταται λοιπόν η επιτυχία; Κατ’ αρχήν στο γεγονός ότι μέχρι χθες οι υπουργοί που πέρασαν από τον Πολιτισμό διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τα 3,5 εκατ. ευρώ που πληρώνει ετησίως το Δημόσιο για να στεγάζονται οι διάσπαρτες σε 17 κτήρια υπηρεσίες του ΥΠΠΟ. Ε, τώρα θα πληρώνει ένα ακόμα ενοίκιο! Αυτό που προέχει είναι να ικανοποιηθούν οι ιδιώτες που εποφθαλμιούν κτήρια – φιλέτα – και το κτήριο της οδού Μπουμπουλίνας είναι τέτοιο. Μήπως, όμως, πρόκειται το υπουργείο Πολιτισμού να μεταστεγαστεί στο κτήριο Τσαούσογλου στην Πειραιώς 260; Τέσσερις υπουργοί μέχρι τώρα το έχουν εξαγγείλει. Και ιδού η άλλη τεράστια επιτυχία. Το κτήριο Τσαούσογλου πρέπει το ΥΠΠΟ να το αγοράσει από την Εθνική Τράπεζα, η οποία αγόρασε το κτήριο της οδού Μπουμπουλίνας!
Στο μεταξύ έχει επιμελώς κρατηθεί στη σκιά της ενημέρωσης, αν και είναι γνωστό, πως το εν λόγω κτήριο είναι χαρακτηρισμένο μνημείο της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς. Μνημείο, όχι μόνο αρχιτεκτονικής ως υπόδειγμα πρώιμου μοντερνισμού (χτίστηκε το 1932) και πειραματικής υλοποίησης της ιδέας της πολυκατοικίας, αλλά και μνημείο συνδεδεμένο με τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας. Ο πρώτος του ιδιοκτήτης, ο γιατρός Κ. Λογοθετόπουλος, συνέδεσε το όνομά του με τις δωσιλογικές κατοχικές κυβερνήσεις. Το 1950 στεγάζει την ΚΥΠ. Εκεί εξυφαίνεται πιθανότατα η σκευωρία κατά του Νίκου Μπελογιάννη, αλλά και η δολοφονία του Λαμπράκη. Στη δικτατορία ακούγονται οι κραυγές των κρατουμένων στην Μπουμπουλίνας 18, έδρα της υποδιεύθυνσης Ασφαλείας. Εκεί που ο Αντρέας Λεντάκης και ο Μίκης Θεοδωράκης επικοινωνούν με χτυπήματα στον τοίχο.
Το 1980 περιέρχεται στην ιδιοκτησία του ΚΚΕ και το 1992 πωλείται στο Δημόσιο για να στεγαστεί το υπουργείο Πολιτισμού.