«Σαν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη…». Η λαϊκή θυμοσοφία για το άλλοτε περίφημο κι άλλοτε διαβόητο «μέσον» προφανώς είναι διαχρονική και διεθνής.

Σουηδική υπεροψία και «δολοφονική» εξουσία…
Εκφραστική, με χιούμορ και ειρωνεία που τσάκιζε κόκαλα, μας μίλησε με πολύ αγάπη για την κεντρική ηρωίδα των βιβλίων της, την Άνικα – στα ελληνικά τη γνωρίζουμε στο «Studio Sex» και τον «Παράδεισο» που μόλις κυκλοφόρησε, και τα δυο από το Μεταίχμιο. Άλλωστε γράφει ιστορίες για την Άνικα από 8 ετών, έχει ονομάσει την κόρη της Άνικα και όταν θέλει να επιβληθεί σε καταστάσεις σκέφτεται «μπες στον χαρακτήρα» και δανείζεται ιδιότητες της μυθιστορηματικής ηρωίδας της για να πετύχει τον σκοπό της. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η τοποθέτησή της για την τεράστια επιτυχία που γνωρίζει – και στην Ελλάδα – η σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία τα τελευταία χρόνια. «Αστυνομική λογοτεχνία υπάρχει στις χώρες με σταθερή δημοκρατία και όχι σε δικτατορίες. Στη Σκανδιναβία υπάρχει πρόσφορο έδαφος γιατί νομίζουμε πως είμαστε πολύ καλύτεροι όλων. Έχουμε ειρήνη τα τελευταία 200 χρόνια, έχουμε μια φανταστική οικονομία, μακροζωία, δεν μας έχει επηρεάσει η κρίση και έχουμε ένα εκπληκτικό πρόσωπο να δείχνουμε στους τρίτους. “Ταπεινά” πιστεύουμε ότι όλοι οι υπόλοιποι δεν κάνουν κάτι καλά. Ωστόσο η σουηδική κοινωνία, την οποία ζω, είναι πολύ βίαιη κοινωνία. Κάθε εβδομάδα μία γυναίκα δολοφονείται από τον σύζυγό της, έχουμε υψηλά ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και οι στατιστικές λένε ότι είναι πολύ μεγαλύτερος ο κίνδυνος να σε κλέψουν στη Σουηδία παρά σε οποιαδήποτε πόλη των ΗΠΑ. Αυτό έχει δώσει το έναυσμα στην αστυνομική λογοτεχνία να βάλει την κοινωνία μέσα στο μυθιστόρημα, τους ανθρώπους. Έχει ξεφύγει από την απλή αναζήτηση του δολοφόνου και τη λύση ενός αινίγματος. Γιατί άλλωστε ποιος είναι ο “κακός”; Ο άνθρωπος που όταν αποκτά εξουσία θεωρεί ότι αξίζει περισσότερο από τον συνάνθρωπό του και φτάνει ώς τη δολοφονία για να προστατέψει τη λίγη ή πολλή εξουσία που έχει αποκτήσει. Από τον βίαιο σύζυγο ώς τον δικτάτορα, αυτό ισχύει…».