Οι τζιχαντιστές επελαύνουν. Καθεστώς πολέμου στα σύνορα Συρίας – Λιβάνου και ο πανικός εξαπλώνεται

Οι τζιχαντιστές βρίσκονται προ των πυλών, διαβεβαιώνουν οι κάτοικοι των χωριών στην κοιλάδα του Μπεκάα στον Λίβανο. Και ο εκρηκτικός αχταρμάς στη Μέση Ανατολή καλά κρατεί, καταρρίπτοντας κάθε παραδοσιακό «κανόνα» περί συμμαχιών.

Εδώ ο φίλος του φίλου μπορεί να είναι εχθρός (και μάλλον είναι) και ο εχθρός του εχθρού δεν είναι υποχρεωτικά φίλος (και μάλλον δεν είναι). Την ώρα που τα μέτωπα του εμφυλίου στη Συρία συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται σαν τη Λερναία Ύδρα, που το Βόρειο Ιράκ παραπαίει, που κανείς δεν ξέρει ποιους Κούρδους στηρίζει ποιος, που η αστεία «συμμαχία των προθύμων» βομβαρδίζει στα κουτουρού και που η Τουρκία μοιάζει να μην μπορεί να επιλέξει γήπεδο με αποτέλεσμα να έχει χάσει την μπάλα, ο Λίβανος – η χώρα που φιγουράρει πάντα ως μεγάλο φαβορί προς ανάφλεξη όποτε συμβαίνει το οτιδήποτε στην ευρύτερη περιοχή – φαίνεται πως ακόμα αντέχει. Όλα όμως κρέμονται από μια κλωστή…

Φωτιά στον Λίβανο

Οι μάχες ανάμεσα στις δυνάμεις του Άσαντ και τους αντικαθεστωτικούς μπορεί να δημιούργησαν νέες ρήξεις στην πολιτική ηγεσία της Βηρυτού, με αφορμή την εμπλοκή τής Χεζμπολάχ στο πλευρό της Δαμασκού, ωστόσο άφησαν λίγο πολύ ανέγγιχτο το λιβανέζικο έδαφος…

Το ίδιο όμως δεν ισχύει και για την επέλαση του Ισλαμικού Κράτους. Πολλά χωριά στη μεθόριο Συρίας – Λιβάνου βρίσκονται ήδη σε καθεστώς πολέμου και… ο πανικός εξαπλώνεται τόσο στην Κοιλάδα του Μπεκάα όσο και στην πολιτική τάξη του Λιβάνου. Ποια είναι η λύση;

Το πρώτο αντανακλαστικό των Λιβανέζων, οκτώ χρόνια μετά τον πόλεμο του 2006 με το Ισραήλ, είναι ένα: να στρέψουν τις ελπίδες τους στη Χεζμπολάχ. Σύμφωνα με αρκετά δημοσιεύματα – κυρίως σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ –, τον τελευταίο μήνα  η σιιτική οργάνωση, η οποία έχει βουτήξει μέχρι τον λαιμό στον εμφύλιο στη Συρία (αρχικά για να υπερασπιστεί ζωτικής σημασίας για την ίδια οδούς ανεφοδιασμού), καλείται τώρα να οπλίσει και να εκπαιδεύσει εκατοντάδες χριστιανούς και Δρούζους εθελοντές που της χτυπάνε την πόρτα προκειμένου να προετοιμαστούν για τη μάχη που «έρχεται» κατά των τζιχαντιστών.

Όπως αναφέρει λόγου χάρη η «Ελ Παΐς», χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των χριστιανικών χωριών στην Κοιλάδα του Μπεκάα, τα οποία παρακολούθησαν έντρομα τον περασμένο Αύγουστο τους τζιχαντιστές του Αλ Νούσρα να συνεργάζονται με το Ισλαμικό Κράτος για να καταλάβουν το λιβανέζικο χωριό Ερσάλ, στα σύνορα με τη Συρία, και είδαν τον τακτικό στρατό του Λιβάνου να υποχωρεί με κλοτσοπατινάδες.

Έκτοτε, πραγματοποιήθηκαν σειρά από «συνελεύσεις» κατοίκων στα γειτονικά χωριά – πολλά εκ των οποίων είναι χριστιανικά – και αποφασίστηκε να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να απευθυνθούν στη Χεζμπολάχ – τη μοναδική δύναμη που έχει αποδείξει ότι είναι ετοιμοπόλεμη – για βοήθεια. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η σιιτική οργάνωση έδειξε πρόθυμη να αναλάβει την εκπαίδευση των εθελοντών, παρά το γεγονός ότι, όπως τόνιζαν αξιωματούχοι της, «πρόκειται για ανθρώπους που έχουν να πολεμήσουν πολλά χρόνια και είναι παντελώς ανέτοιμοι».

Το ίδιο κλίμα επικρατεί και στην πολιτική σκηνή, όπου ήδη δύο χριστιανικά κόμματα αλλά και ηγέτες των Δρούζων έχουν ξεκινήσει επαφές με τη Χεζμπολάχ για τη δημιουργία κοινού μετώπου κατά των τζιχαντιστών.

Πολλαπλά μέτωπα

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η Χεζμπολάχ είναι σε θέση πράγματι να σταματήσει τους τζιχαντιστές, εάν και εφόσον χρειαστεί. Ήδη η οργάνωση αντιμετωπίζει σωρεία «τεχνικών» προβλημάτων λόγω των πολλαπλών μετώπων.

Στις μάχες που δίνει με τους αντικαθεστωτικούς στη Συρία έχει χάσει πολλούς βετεράνους – όπως είχαμε αναφέρει και παλαιότερα –, με αποτέλεσμα να προσπαθεί το τελευταίο διάστημα να στέλνει στο μέτωπο «νεοσύλλεκτους», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το αποτέλεσμα των συγκρούσεων. Την ίδια ώρα, οι τζιχαντιστές την έχουν κατατάξει στη λίστα των εχθρών τους και κλιμακώνουν τις επιθέσεις εναντίον θέσεών της τόσο στη Συρία όσο και εντός του Λιβάνου.

Βλέποντας τη… δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η οργάνωση, το Ισραήλ δεν χάνει – φυσικά – ευκαιρία, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζει και αυτό τις προκλήσεις και τις «στοχευμένες» επιθέσεις κατά της Χεζμπολάχ στη λιβανοϊσραηλινή μεθόριο.

Το παιχνίδι που παίζει βέβαια το Τελ Αβίβ είναι άκρως επικίνδυνο και το γνωρίζει, αφού από τη μία του προσφέρεται μεν μια εξαιρετική ευκαιρία να πλήξει τον εχθρό του, αλλά από την άλλη τον χρειάζεται σχετικά «δυνατό» προκειμένου να λειτουργήσει ως «ζώνη απορρόφησης κραδασμών» ανάμεσα στο Ισραήλ και τους τζιχαντιστές.

Εξίσου επικίνδυνη είναι και η τακτική που ακολουθεί η Χεζμπολάχ έναντι του Τελ Αβίβ, καθώς προσπαθεί να απαντάει στις προκλήσεις «τόσο όσο». Η λιβανέζικη οργάνωση ξέρει ότι δεν μπορεί να αφήνει τελείως αναπάντητες τις κινήσεις του Ισραήλ, όμως δεν θέλει σε καμία περίπτωση να προκαλέσει κάποιου είδους κλιμάκωση που θα οδηγούσε σε μια ευρύτερη σύγκρουση με τον παραδοσιακό εχθρό της, αφού είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει σε αυτήν τη δεδομένη στιγμή. Οπότε επιλέγει να εξαπολύει αραιά και πού «μικρής κλίμακας» επιθέσεις.