Οι «Σκιές από τους τοίχους του θανάτου», του δρ. Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι (1823-1902) είναι ίσως το πιο επικίνδυνο βιβλίο που υπάρχει στον κόσμο λόγω της κατασκευής και όχι του ριζοσπαστικού περιεχομένου του.

 
«Το πείραμα με το δηλητηριώδες βιβλίο»
 
Το 1874 ο δρ. Κέτζι προσπαθώντας να πείσει και τους τελευταίους δύσπιστους συμπατριώτες του για τις ολέθριες συνέπειες συγκέντρωσε εκατοντάδες τέτοιες ταπετσαρίες από καταστήματα των πόλεων Ντιτρόιτ, Λάνσινγκ και Τζάκσον και τα «έδεσε» σε μορφή βιβλίου. Συνολικά έφτιαξε εκατό αντίτυπα. Ο τίτλος του «βιβλίου» ήταν «Σκιές από τους τοίχους του θανάτου» όπου τα απέστειλε σε διάφορες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ, εφιστώντας την προσοχή των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των Αρχών για τον υγειονομικό αυτό κίνδυνο. Όσοι διάβασαν χωρίς προστασία το βιβλίο παρουσίασαν πονοκέφαλο, σωματικούς πόνους, πυρετό, διάρροια, τριχόπτωση, αποχρωματισμό του δέρματος, σπασμούς, τα ίδια συμπτώματα με όσους δηλητηριάζονταν μέσα στο σπίτι τους από τις ταπετσαρίες τους. Το πείραμα είχε πετύχει. Ίσως με έναν «ιδιαίτερο» τρόπο, αλλά το σίγουρο είναι ότι και ο τελευταίος δύσπιστος είχε προβληματιστεί με τα αποτελέσματα.

 
Το μόνο κείμενο του βιβλίου είναι ο πρόλογος του Κέτζι, που ενημερώνει για την υγειονομική απειλή, καθώς και αποσπάσματα από τη Βίβλο που μιλούν για την «πανούκλα» στους τοίχους των σπιτιών.
 
Ο θάνατος του Ναπολέοντα σχετίζεται με το δηλητήριο
 
Το αρσενικό ήταν ένα υποπροϊόν που δεν κόστιζε ιδιαίτερα στις βιομηχανίες γι” αυτό και το χρησιμοποιούσαν ως βάση στις μίξεις χρωμάτων.
 
Σε μικρές ή μεγαλύτερες ποσότητες είχε εισχωρήσει στην αγορά ως εντομοκτόνο, ως βαφή παιχνιδιών, σε ευχετήριες κάρτες ακόμα και στο φαγητό. Ιστορικό ζητούμενο αποτελεί μέχρι σήμερα η αιτία θανάτου του Ναπολέοντα καθώς υπάρχει το σενάριο ότι ο Βοναπάρτης δηλητηριάστηκε από την ταπετσαρία του δωματίου του στο νησί της Αγίας Ελένης όπου είχε φυλακιστεί. Σήμερα έχουν απομείνει μόνο δυο αντίτυπα του βιβλίου όπου φυλάσσονται στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Είναι τυλιγμένα με ειδικό προστατευτικό όπως και κάθε σελίδα ξεχωριστά. Η τοξικότητα τους παραμένει εξίσου δυνατή και για τον λόγο αυτό όποιος θέλει νταπετσαρίεςα πλησιάσει και να αγγίξει τα βιβλία θα πρέπει να φορέσει ειδική στολή. Κάθε μετακίνηση των αντιτύπων γίνεται αργά και προσεκτικά πάνω σε ειδικό καρότσι.