Ανεξάρτητα από το όποιο αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις και το δημοψήφισμα (αν τελικά γίνει), η ζημιά στα έσοδα του Δημοσίου έγινε, είναι μεγάλη και από Δευτέρα, ανάλογα με τις εξελίξεις, το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να ανέβει έναν Γολγοθά

Υπάρχουν, δυστυχώς, και τα ουσιαστικά ζητήματα: η αδράνεια στην αγορά δεν έχει ως συνέπεια την απλή αναβολή της είσπραξης φόρων. Μειώνει τη φορολογητέα ύλη και κατά συνέπεια τα προσδοκώμενα έσοδα. Ένας απλός υπολογισμός δείχνει το τι ακριβώς μπορεί να συμβεί στα δημόσια έσοδα όταν οι τράπεζες – και κατά συνέπεια η οικονομία – κατεβάζουν ρολά για μια ολόκληρη εβδομάδα. 

Το ΑΕΠ της χώρας διαμορφώνεται στα 180 δισ. ευρώ. Άρα, κατά μέσο όρο, μια εβδομάδα παράγει ΑΕΠ 3,5 δισ. ευρώ (άλλες εβδομάδες έχουν περισσότερο και άλλες λιγότερο). 

Δεδομένου ότι η φορολογική απόδοση στην Ελλάδα επί του ΑΕΠ διαμορφώνεται περίπου στο 35%, τότε μια απώλεια εθνικού εισοδήματος 3,5 δισ. ευρώ (σ.σ.: προφανώς δεν μηδενίστηκαν οι συναλλαγές, αλλά από την άλλη κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι η αναταραχή θα διαρκέσει μόνο μια εβδομάδα) μπορεί να επιφέρει απώλειες φορολογικών εσόδων άνω του 1 δισ. ευρώ.

Για τον Ιούνιο το ελληνικό Δημόσιο είχε προϋπολογίσει να εισπράξει περί τα 3,55 δισ. ευρώ προκειμένου με τα χρήματα αυτά να καλύψει τις ακόλουθες δαπάνες:

• 1,554 δισ. ευρώ για μισθούς και συντάξεις.
• 1,296 δισ. ευρώ για ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία.
• 668 εκατ. ευρώ για καταναλωτικές δαπάνες.
• 450 εκατ. ευρώ για τους τόκους.

Αν, όπως ακούγεται, η «τρύπα» στα φορολογικά έσοδα ξεπεράσει για δεύτερο συνεχόμενο μήνα το 1 δισ. ευρώ – μόνο 400 εκατ. ευρώ είναι το ποσό που δεν έχει εισπραχθεί από τις επιχειρήσεις –, τότε κάποιες από τις δαπάνες που προαναφέρθηκαν δεν θα πρέπει να καλυφθούν. 

Είναι προφανές ότι, αν δεν βρεθεί κάποια λύση αμέσως, τα δύο βασικά κονδύλια που προαναφέρθηκαν – το κονδύλι για τους μισθούς και τις συντάξεις, μέσω του οποίου πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι του Δημοσίου, αλλά και το κονδύλι για την ασφάλιση, την περίθαλψη και την κοινωνική προστασία, που ουσιαστικά είναι οι πόροι που μεταβιβάζει το κράτος στα ασφαλιστικά ταμεία για να πληρωθούν και οι υπόλοιπες συντάξεις (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ κ.λπ.), όπως επίσης και τα επιδόματα – δεν μπορούν να καλυφθούν εξ ολοκλήρου. 

Αν μάλιστα παραταθεί η αβεβαιότητα, τότε το πρόβλημα με την είσπραξη των φορολογικών εσόδων θα εμφανιστεί και τον Ιούλιο.

Η είσπραξη των φόρων είναι σε μεγάλο βαθμό και ψυχολογία. Και αυτήν τη στιγμή η ψυχολογία βρίσκεται στο ναδίρ. Δυστυχώς και αυτή η κατάρρευση της ψυχολογίας έρχεται σε κακή συγκυρία. 

Το δεύτερο εξάμηνο είναι γεμάτο φορολογικές υποχρεώσεις: φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, δόσεις ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών, τέλη κυκλοφορίας, ΦΠΑ με τις εισπράξεις της θερινής σεζόν κ.λπ. 

Σε ποιο βαθμό θα εκπληρωθούν οι εισπρακτικοί στόχοι του δεύτερου εξαμήνου, οι οποίοι κάνουν λόγο για ένα πακέτο φόρων 27 δισ. ευρώ, το οποίο πρέπει να εισπραχθεί μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Αν στο πεντάμηνο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές έφταναν στο 1 δισ. ευρώ ανά μήνα, τι θα αποτυπωθεί στα στοιχεία του Ιουνίου και τι θα γίνει από εδώ και στο εξής.

Απώλεια εσόδων σημαίνει πολύ απλά ότι μεγαλώνει ο λογαριασμός της όποιας συμφωνίας κλείσει από εδώ και στο εξής.