Ήταν οι σούπερ ήρωες που παρόμοιούς τους η ανθρωπότητα μόνο στα προχωρημένης έμπνευσης έργα επιστημονικής φαντασίας του Χόλιγουντ έχει δει. Σε όλα και για όλους είχαν λύσεις, σε όλα και για όλους είχαν ένα παράδεισο ετοιμοπαράδοτο. Στην ιστορία της πολιτικής δεν έχει υπάρξει ανάλογο προηγούμενο, όχι μόνο διαρροϊκής παροχολογίας αλλά και κολοσσιαίας  ασυνέπειας.  

«Αν είναι να κάνουμε ότι κι αυτοί, ας τα κάνει ο Βενιζέλος που ξέρει και καλλίτερα» δήλωνε με ουρανομήκη θρασύτητα ο κ. Τσίπρας από τις επάλξεις της αντιπολίτευσης, αυτός ο Χουντίνι της πολιτικής ταχυδακτυλουργίας, ο άνθρωπος που θα αντιμετώπιζε το θεριό της κρίσης, θα καταργούσε όλες τις «επαχθείς» δεσμεύσεις της χώρας, την βαρύτητα, το νόμο των πιθανοτήτων, την κακοκαιρία, τα μποφόρ στα πελάγη, τις αρρώστιες και τα θαλάσσια σύνορα…

Ότι υποσχέθηκε  αλλά και ότι έπραξε, το βρίσκει μπροστά του. Ωστόσο, ο λαός το βιώνει ως τραγωδία ενώ ο κύριος Τσίπρας και η παρέα του ως έναν μύθο που μέρα την μέρα ξεθυμαίνει και αφήνει πίσω του μόνο την αποφορά, τη ζάλη της μέθης, την αρρώστια μιας δηλητηρίασης.

Έτσι, κάθε αντίδραση εναντίον της ψευδεπίγραφης πολιτικής της κυβέρνησης είναι υποκινουμένη, κατευθυνόμενη και υποβολιμαία για τον απλούστατο λόγο ότι αυτή η κυβέρνηση δεν ανέχεται την αντίθετη άποψη, δηλαδή την δημοκρατία . Ωστόσο, τα γεμιστά και όλες τις παραγεμισμένες μπουρδολογίες που εκστόμισε και εξακολουθεί να εκστομίζει, τις βρίσκει μπροστά της – όπως τα άνοστα γεμιστά της κ. Φωτίου που οι απλήρωτοι συμβασιούχοι των ΟΤΑ συγκεντρώθηκαν προκειμένου να της τα επιστρέψουν – ως χαλασμένα …