Wind και Vodafone, όσο κι αν θέλουν να εμφανίζονται ως ανταγωνιστές –και είναι- παραμένουν σχεδόν αγκαλιασμένες στο βαλς των εξελίξεων του κλάδου, σε σημείο που να εγείρουν ερωτήματα για τη μετεξέλιξη της σχέσης τους.

Far away, so close… τιτλοφορείται ένα τραγούδι των U2 που σίγουρα θυμούνται οι παλιότεροι, και όσοι το φέρνουν στη μνήμη, αναμφίβολα μπορούν να πουν ότι ταιριάζει «γάντι» στη σχέση των γαλάζιων και των κόκκινων της κινητής τηλεφωνίας. Wind και Vodafone, όσο κι αν θέλουν να εμφανίζονται ως ανταγωνιστές –και είναι- παραμένουν σχεδόν αγκαλιασμένες στο βαλς των εξελίξεων του κλάδου, σε σημείο που να εγείρουν ερωτήματα για τη μετεξέλιξη της σχέσης τους.

Όλα αυτά βέβαια μέχρι να καταγραφούν τα δεδομένα στον επόμενο γύρο της συγκέτρωσης στα telecoms οπότε και θα φανεί εάν ο χορός αυτός ήταν μια άσκηση επιχειρηματικής επιδεξιότητας ή μια δοκιμασία αναμονής μέχρι την καθοριστική κίνηση που θα αναδείξει τον μεταξύ τους νικητή για την επόμενη ημέρα. Που δεν είναι άλλη από την ανάδειξη του ισχυρότερου παίκτη που θα μπορέσει να ανταγωνιστεί επί ίσοις όροις τον όμιλο του ΟΤΕ.

Διαβάστε περισσότερα στο Economy365