Σύμφωνα με την έρευνα, όταν αλλάζουμε χώρο περπατώντας μέσα από μία ή περισσότερες πόρτες, ο εγκέφαλος δυσκολεύεται να ανακαλέσει στη μνήμη του τις αποφάσεις που είχαμε πάρει στο προηγούμενο δωμάτιο με αποτέλεσμα να επέρχεται μια σύγχυση και μια απώλεια μνήμης, έστω παροική.

Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο ερευνητής και καθηγητής Ψυχολογίας Gabriel Radvansky είναι ότι η αρχιτεκτονική του πολιτισμού μας στην πραγματικότητα εμποδίζει τη μνήμη μας. Οι πόρτες μοιάζουν να λειτουργούν ως συνοριακά φράγματα της σκέψης μας «κλειδώνοντας» κάθε γεγονός (ως ανάμνηση) σε έναν περιορισμένο χώρο.

Πηγή: perierga.gr