Είναι εύκολο να πολιτεύεσαι με ευγενικές διακηρύξεις, ωστόσο ποτέ στο παρελθόν αυτές δεν απέτρεψαν την πραγματικότητα των πολέμων. Επίσης, εύκολα κανείς προτιμά τα χρήματα των εξοπλισμών να επενδύονται στην παιδεία, την υγεία και τις κοινωνικές παροχές, θεωρώντας ότι η ασφάλεια της χώρας είναι αυτονόητη και δωρεάν.  

Έχοντας απέναντί μας την Τουρκία, μια χώρα στην οποία ο εθνικισμός βρίσκεται σε παροξυσμική εκτροπή, το αποτελεσματικότερο διπλωματικό μας χαρτί είναι η ισχυρή αποτρεπτική δύναμη. Αυτό σημαίνει εξοπλισμούς και οι εξοπλισμοί σημαίνουν πολλά χρήματα. Και τα χρήματα σε αυτή την χρονική περίοδο που διανύουμε δεν μας περισσεύουν. Άρα, καλούμαστε να λύσουμε ένα δύσκολο πρόβλημα, στο οποίο απαιτείται πολιτική συναίνεση και εξαντλητικός εθνικός σχεδιασμός και στρατηγική. 

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραδοθούμε στη λογική των εξοπλισμών δίχως όριο και φραγμό, πράγμα που θα ήταν καταστροφικό από μόνο του. Οι εξοπλισμοί δεν αποτελούν αυτοσκοπό αλλά αναγκαιότητα και μόνο μέσα στα πλαίσια ενός εξορθολογισμένου σχεδίου πρέπει και οφείλει να κινηθεί η χώρα, με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες και όχι τον λαϊκισμό και την ακραία εκμετάλλευση μιας αναγκαιότητας.  

Ήδη από την μεταπολίτευση και δώθε, οι προϋπολογισμοί των στρατιωτικών εξοπλισμών αντιμετωπίζονται  με συναινετικό πνεύμα. Συχνά οι πολιτικές αντιπαραθέσεις δημιουργούσαν αδιαφανείς περιπτώσεις σε αγοροπωλησίες, διάφορες …παρεμβολές μεσαζόντων, αλλά και φαινόμενα πολιτικής διαφθοράς. Ωστόσο, είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε τους εξοπλισμούς γιατί αποτελούν πηγή διαφθοράς, αλλά να καταπολεμήσουμε τα ίδια τα φαινόμενα διαφθοράς στα οποία υπάρχει κομματική κάλυψη. 

Αν συμφωνήσουμε ότι οι εξοπλισμοί  (και το χρήμα που κινείται γύρω από αυτούς) πρέπει να γίνονται σχεδιασμένα και στοχευμένα, δίχως υπερβολές με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, θα έχουμε  θεαματική μείωση των εξόδων και θα είμαστε καλυτέρα εξοπλισμένοι.