Είναι εντυπωσιακό ότι σε κάθε επέτειο, σ’ ένα γεγονός εθνικής μνήμης δηλαδή, βρίσκουμε την αφορμή να ανοίξουμε έναν νέο συγκρουσιακό κύκλο αντιπαραθέσεων, λες και το βασικό μας μέλημα είναι να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο παρελθόν…! Μοιάζουμε σαν έναν άνθρωπο που βαδίζει ανάποδα. Μας χαρακτηρίζει ένας γενικός αρνητισμός που δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο να εκτιμήσουμε τα λάθη μας και τις επιτυχίες μας. Το ’21 είναι μύθος, δεν είναι επανάσταση εθνική, είναι κοινωνική, οι Αγγλογάλλοι μας κατέστρεψαν, οι Ρώσοι -τα ορθόδοξα αδέλφια μας- θα μας σώσουν, η Μακεδονία είναι ανεξάρτητη χώρα και δεν ανήκει στους αστικοτσιφλικάδες, η Μακεδονία  είναι ελληνική, η Αντάντ, οι γερμανόφιλοι, ο Βασιλιάς, ο Βενιζέλος, οι Έλληνες και Τούρκοι εργάτες είναι αδέλφια, τα αναθέματα, η Μικρασιατική καταστροφή, οι προδότες, οι πατριώτες, ο Λαός είπε το ΟΧΙ ή ο Μεταξάς, η Εθνική Αντίσταση, οι ταγματασφαλίτες και οι οπλατζήδες, ο Εμφύλιος, τα Ιουλιανά, η χούντα δεν έπεσε το ’73 ( σωστά, το ‘74 έπεσε!), το Πολυτεχνείο, τα μνημόνια και το αντιμνημόνια, οι αγανακτισμένοι και οι γερμανοτσολιάδες, οι μενουμευρωπαίοι, οι νεκροί της ΕΡΤ και πάει λέγοντας…  

Έτσι και η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου εορτάστηκε  υπό την απειλή επεισοδίων (που ευτυχώς απετράπησαν) μέσα σε ένα γενικότερα προσβλητικό κλίμα, τουλάχιστον απέναντι σε όσους συμμετείχαν σ’ εκείνο το γεγονός. Εάν συμφωνήσουμε ότι το Πολυτεχνείο αποτελεί μια εθνική επέτειο που δεν έχει ιδεολογικά χαρακτηριστικά αλλά εθνικά ( εξέγερση εναντίον μιας δικτατορίας)  αποτελεί ντροπή να είναι ημέρα καταστροφής, επεισοδίων, διχασμού και κυρίως κομματικής εκμετάλλευσης.  Οι απεχθέστερες περιπτώσεις όπως καταγράφονται  κάθε χρόνο, είναι εκείνες που εργολαβικά μονοπωλούν την εξέγερση στήνοντας επαναστατικά μαγαζάκια πουλώντας στο παζάρι σπυρί  το σπυρί ξένα κόλλυβα. 

Ο κύριος Τσίπρας ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ηγήθηκε για μερικά μετρά της πορείας των Συριζαίων αγωνιστών – ριζοσπαστών, έστειλε ένα θλιβερό μήνυμα που προσβάλει τη μνήμη όλων εκείνων που συμμετείχαν με πατριωτικό αίσθημα στην εξέγερση.  Εάν το Πολυτεχνείο είναι ορόσημο, κύριε Τσίπρα, επιβάλλεται κάθε χρόνο να το τιμά ο ίδιος ο πρωθυπουργός και εσείς είχατε την ευκαιρία τέσσερεις φορές να τιμήσετε ως πρωθυπουργός της χώρας αυτή την πορεία. Το παραλείψατε παρκάροντας τις επαναστατικές σας ευαισθησίες έξω από το περίκλειστο με κλούβες και ΜΑΤ, Μαξίμου. 

Τα υπόλοιπα τα παραλείπουμε από αηδία!