Τότε η αφορμή να «παγώσει» τις αποφάσεις της η Volkswagen για επενδύσεις στην Τουρκία ήταν το ότι ο πρόεδρος της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε ξεκινήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία. Βάσει του αρχικού σχεδιασμού, το εργοστάσιο θα κατασκευαζόταν στην περιοχή της Σμύρνης, δημιουργώντας περί τις 4.000 θέσεις εργασίας.

Επιπλέον, προτού οριστικοποιηθεί η επιλογή της Τουρκίας, είχε εξετασθεί από τη γερμανική εταιρεία και η Βουλγαρία ως εναλλακτική, αλλά τελικώς απορρίφθηκε. Το τουρκικό εργοστάσιο, εάν υλοποιείτο, θα χρησιμοποιείτο για την παραγωγή αυτοκινήτων υπό τα διάφορα σήματα του ομίλου. Ενα από αυτά τα σήματα θα ήταν της Skoda και ενδεχομένως και της Seat.

Θεωρητικά θα μπορούσαν στη νέα αυτή εγκατάσταση να παραχθούν σχεδόν 300.000 αυτοκίνητα σε ετήσια βάση, προσφέροντας στη Volkswagen την απαραίτητη βάση για την επέκτασή της στην αγορά της Μέσης Ανατολής. Επιπλέον, το εργοστάσιο της Volkswagen θα συνιστούσε σημείο αναφοράς για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων σε μια χώρα που είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πριν από την πανδημία.