Οι στολές κατάδυσης δε διακρίνονται για την κομψότητά τους, όμως η αισθητική τους έχει σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο σε σχέση με το παρελθόν. Σε εποχές που η τεχνολογία και οι επιλογές υλικών ήταν πολύ πιο περιορισμένες από σήμερα, οι λάτρες της κατάδυσης –και μαζί όσοι ήλπιζαν για κρυμμένους θησαυρούς στα βυθισμένα ναυάγια- κατέφευγαν σε υλικά όπως το δέρμα, το ξύλο και το μέταλλο, για να δημιουργήσουν μια αποτελεσματική στολή για μεγάλα βάθη. Η στολή αυτή θα έπρεπε να είναι στεγανή, να έχει παροχή αέρα και ταυτόχρονα να προστατεύει από τη διαφορετική πίεση που επικρατεί μέσα στο βυθό.

Ο πρώτος εφευρέτης που σχεδίασε και κατασκεύασε υδατοστεγή καταδυτική στολή με αναπνευστήρα ήταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, το 14ο αιώνα. Το αποτέλεσμα ήταν τρομαχτικό μεν αποτελεσματικό δε, για σύντομες καταδύσεις σε μικρό βάθος. Δυστυχώς, οι σημειώσεις του δεν ήταν αρκετά λεπτομερείς για να βοηθήσουν την επόμενη γενιά εφευρετών να ξαναφτιάξουν τη στολή του.

Πολλές προσπάθειες ακολούθησαν, και αιώνες μετά οι καταδυτικές στολές συνέχιζαν να μοιάζουν με εφιάλτη, αλλά ήταν –σχεδόν- λειτουργικές. Η πιο παλιά στολή που υπάρχει είναι η λεγόμενη “ Wanha Herra”, ή αλλιώς «ο Γέρος Κύριος του Ράαχε». Η καταγωγή του πιθανολογείται πως είναι Φινλανδική, του 17ου και βρίσκεται στο Μουσείο Φυσική Ιστορίας του Ράαχεμ στη Φινλανδία από το 1862, μετά από δωρεά του εφοπλιστή Captain Johan Leufstadius. Εκείνη την εποχή, το Ράαχεμ ήταν ένα λιμάνι γεμάτο δραστηριότητα και τέτοιες στολές χρησιμοποιούνταν κατά κόρον για την υποβρύχια επιθεώρηση σκαφών και καραβιών.

Η στολή Wanha Herra είναι φτιαγμένη από δέρμα αγελάδας, ραμμένη με κερωμένη κλωστή, με επίστρωση πίσσας στις ραφές. Η στολή είναι αδιάβροχη λόγω επάλειψής της με ένα μίγμα χοιρινού λίπους και πίσσας και η κουκούλα της είναι ενισχυμένη με εσωτερικό ξύλινο πλαίσιο, ενώ στο πάνω μέρος της συνδέεται ένας ξύλινος σωλήνας ως αναπνευστήρας. Σίγουρα όχι και πολύ άνετη. Έτσι κι αλλιώς, οι καταδύσεις με αυτή ήταν μάλλον σύντομες, καθώς δεν μπορούσε να κρατηθεί υδατοστεγής για πολλή ώρα και δεν ήταν ανθεκτική ούτε στην πίεση του νερού.

Μια άλλη στολή που διασώζεται από την ίδια περίπου περίοδο, είναι αυτή που εμπνεύστηκε ο Γάλλος αριστοκράτης Pierre Remy de Beauve, που είναι η πρώτη που είναι εξοπλισμένη με μεταλλικό κράνος. Μας είναι άγνωστο αν η χρήση της στέφθηκε με επιτυχία.

Το 1860, ο κύριος Lodner D. Phillips έφτιαξε την πρώτη απολύτως στεγανοποιημένη στολή κατάδυσης, αποτελούμενη από πολλά μεταλλικά μέρη, που επιτρέπουν ένα κάποιο εύρος κινήσεων. Επίσης, άγνωστο αν χρησιμοποιήθηκε. Αν και δεν υπάρχει πλέον στον κόσμο η συγκεκριμένη στολή, βασισμένη σε αυτήν είναι η στολή κατάδυσης των αδερφών Carmagnolle το 1880.

150 χρόνια μετά, η βασική στολή κατάδυσης που χρησιμοποιείται σε επαγγελματικές καταδύσεις είναι η “Newtsuit”, που σχεδίασε ο Phul Nuyetten στα τέλη της δεκαετίας του ‘80. Αναμφισβήτητα εξελιγμένη είναι σε σχέση της με τους προγόνους της καθώς προστατεύει απόλυτα από το νερό, έχει αυτόνομες συνθήκες πίεσης, αρκετή ευελιξία και ζυγίζει μόνο 113 κιλά, το ντιζάιν της εξακολουθεί να είναι αλλόκοτο, αν και σίγουρα πιο καλαίσθητο.