Σε λίγες ημέρες εκτός από τις άλλες επιπτώσεις στους πνεύμονες του, ο Δρ Φιν άρχισε να χάνει το χρώμα του και να γίνεται μπλε αρχικά σαν μελανιασμένος και αργότερα μαύρος. Και όταν λέμε μαύρος, το δέρμα του πήρε το χρώμα της πίσσας. 
Ο Δρ. Φιν ήταν από τους τυχερούς που ενώ νόσησε βαριά κατάφερε μετά από μέρες να αναρρώσει από τον ιό. Το δέρμα του όμως παρέμενε μαύρο και οι γιατροί συνέχιζαν να προσπαθούν να διακριβώσουν για ποιο λόγο συνέβη αυτό. 

Τελικά κατέληξαν ότι το μαύρο χρώμα οφείλεται σε κάποια αντίδραση του οργανισμού του στο βαρύ αντιβιοτικό που έπαιρνε κατά τη διάρκεια της θεραπείας του. Το ίδιο συνέβη αργότερα και σε άλλον γιατρό που νόσησε τον Δρ Χου ο οποίος όμως ύστερα από πέντε μήνες δεν τα κατάφερε και κατέληξε.