Και εκεί που το αποφασίζεις να εμβολιαστείς όταν θα έρθει η ώρα και η σειρά σου, ακούς ότι βρέθηκε και ένα άλλο στέλεχος του ιού, που μεταδίδεται ακόμη πιο εύκολα. Και καταλαβαίνεις ότι η είδηση είναι σοβαρή καθώς βλέπεις μια άμεση κινητοποίηση που καταλήγει σε «καραντίνα» μιας χώρας (Μ. Βρετανία) και στην έναρξη μιας συζήτησης για ακόμη πιο αυστηρά μέτρα, καθότι δεν είναι ακόμη και τόσο σίγουροι οι ειδικοί αν τα εμβόλια που παρασκευάστηκαν και μοσχοπουλήθηκαν είναι αποτελεσματικά για να αντιμετωπίσουν και τον μεταλλαγμένο ιό.

Και καθώς ο φόβος ξεχειλίζει από τις στατιστικές και την επιστημονική ασάφεια περί των προοπτικών των εμβολιασμών, αυτό που μένει σίγουρο και ξεκάθαρο είναι τα αστυνομικά μέτρα για την επιβολή των απαγορεύσεων οι οποίες «κανονίζουν» πλέον τη ζωή μας. Επιτρέπεται να εργάζεσαι, αν έχεις δουλειά, να πηγαίνεις στην εργασία σου με όποιον τρόπο, ακόμη και σαν σαρδέλα στα ΜΜΜ, αλλά δεν επιτρέπεται να δεις έναν φίλο, να πιεις έναν καφέ μαζί του, να πάρεις τη μηχανή σου για βόλτα στο Ναύπλιο έτσι για την πλάκα…
Απαγορεύονται δηλαδή διά ροπάλου όσα σε ξεκουράζουν απ’ αυτή την αδιάκοπη επανάληψη με το κουβάλημα της «πέτρας» σου στην κορυφή του λόφου, για να κυλήσει κάτω και να την ξανακουβαλήσεις μέχρι την κορυφή, ξανά και ξανά…