Το μεταναστευτικό / προσφυγικό είναι ένα από τα μεγάλα μέτωπα που έχει να διαχειριστεί η Ελλάδα στις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία το επόμενο διάστημα.

Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση – για να προσελκύσει όσο γίνεται περισσότερους τουρίστες, από τον οβολό των οποίων εξαρτάται το πώς θα μπει οικονομικά το φθινόπωρο – να προτιμά το μήνυμα ότι έρχεται ένα ήπιο καλοκαίρι στα ελληνοτουρκικά, αλλά το μεταναστευτικό / προσφυγικό παραμένει ένα πολύ σοβαρό αγκάθι μεταξύ των δύο πλευρών.

Προφανώς ακούγεται εξαιρετικά δύσκολο το ενδεχόμενο να έχουμε επανάληψη ενός σκηνικού μαζικής «υβριδικής επίθεσης», όπως αυτή που επιχείρησε η Άγκυρα στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020, με δεκάδες χιλιάδες καθοδηγούμενους από αυτήν μετανάστες, καθώς σε αυτή τη φάση η Τουρκία διαπραγματεύεται ένα πλήθος εκκρεμοτήτων στη σχέση της με τη Δύση – μεταξύ των οποίων και η επόμενη φάση στο εν λόγω ζήτημα.

Ωστόσο τίποτε δεν αποκλείει την εκμετάλλευση του καλοκαιριού για την προώθηση μερικών ακόμη χιλιάδων ανθρώπων μέσω των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου, οι οποίοι θα ήταν τόσο λίγοι ώστε να μην επηρεαστεί καθοριστικά η σχέση της με την Ευρώπη, αλλά παράλληλα τόσο πολλοί ώστε η ελληνική κυβέρνηση να δυσκολευτεί ακόμη μια φορά στη διαχείριση του προβλήματος και η Γηραιά Ήπειρος να λάβει ένα ηχηρό μήνυμα.

Όπλο διαπραγμάτευσης

Για την Τουρκία το εν λόγω θέμα είναι ένα από τα σημαντικότερα όπλα διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε., καθώς το χρησιμοποιεί συστηματικά ως μοχλό πίεσης για τον προσπορισμό ποικίλων ωφελημάτων – όχι μόνο χρηματικών, τα οποία πάντως είναι τα μόνα που οι Ευρωπαίοι παρέχουν χωρίς αντιρρήσεις.

Καθώς τα βουλγαρικά σύνορα είναι ασφαλισμένα, η Ελλάδα είναι η δίοδος που επιλέγουν οι Τούρκοι για να προωθούν συστηματικά προς τη Δύση μετανάστες από την Ασία και την Αφρική, από το σύνολο των οποίων εδώ και καιρό ελάχιστοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πρόσφυγες – αυτούς τους κρατάει στο έδαφός της ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται τη μεταχείρισή τους. Προσφάτως επιχείρησε να περάσει έναν σοβαρό αριθμό ανθρώπων στην Ισπανία μέσω του Μαρόκου, αλλά η ισπανική κυβέρνηση αντέδρασε αστραπιαία και τους κράτησε εκτός συνόρων.

Από την πλευρά τους οι Ευρωπαίοι είναι ξεκάθαρα αρνητικοί στη μαζική εισαγωγή μεταναστών, και μάλιστα προερχόμενων από μουσουλμανικές χώρες, για σοβαρούς λόγους. Ενδεικτική είναι η κατάσταση στις δύο ισχυρότερες χώρες της Ε.Ε.:

1. Στη Γαλλία η άνοδος της Άκρας Δεξιάς έχει βασιστεί σχεδόν καθ’ ολοκληρία στην αποτυχία του λεγόμενου «πολυπολιτισμικού» μοντέλου, καθώς ένας πολύ μεγάλος όγκος μεταναστών – ακόμη και τρίτης γενιάς! – συνεχίζει να αρνείται την ενσωμάτωσή του και να ζει παράλληλα και όχι μαζί με τη γαλλική κοινωνία.
   Η γοητεία που άσκησαν προσφάτως σε πολλούς νέους στη Γαλλία η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος και οι τεράστιας «επιχειρησιακής» και πολιτικής σημασίας τρομοκρατικές επιθέσεις («Charlie Hebdo». Μπατακλάν κ.λπ.) από ισλαμιστές στο έδαφός της όχι μόνο τροφοδοτούν τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν, αλλά ωθούν σε όλο και σκληρότερες θέσεις τον φιλελεύθερο τεχνοκράτη Εμανουέλ Μακρόν. Για να μην αναφερθούμε σε διάφορα φυντάνια που ξεπηδούν εδώ κι εκεί με άξονα το μεταναστευτικό στη μουσουλμανική εκδοχή του.
2. Στη Γερμανία τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα, καθώς το 2015 η θερμή υποδοχή από την Άνγκελα Μέρκελ μερικών εκατοντάδων χιλιάδων Σύρων προσφύγων, ανάκατων με πάρα πολλούς ακόμη μετανάστες από ασιατικές χώρες, σήμανε την αρχή του τέλους της υψηλής δημοφιλίας της καγκελαρίου και άλλαξε το πολιτικό σκηνικό όχι μόνο στην ομοσπονδιακή χώρα της αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
   Στο εσωτερικό της η Γερμανία έχει να διαχειριστεί κάτι λιγότερους από 5 εκατ. μουσουλμάνους, εκ των οποίων 3,5 εκατ. προέρχονται από την Τουρκία και αποτελούν ένα πεδίο διαρκούς παρέμβασης εκ μέρους της Άγκυρας.
   Επιπλέον, σύμφωνα με πολύ πρόσφατο δημοσίευμα της Deutsche Welle, ο υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζέεχοφερ δήλωσε πως η ισλαμική τρομοκρατία εξακολουθεί να είναι μια σοβαρή απειλή για τη χώρα του, καθώς ο αριθμός των ατόμων που ανήκουν σε ισλαμιστικές οργανώσεις κυμαίνεται στις 28.750. Επιπλέον ανησυχία προκαλούν στις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες οι προσπάθειες αναδιοργάνωσης στην Ευρώπη που καταβάλλει το Ισλαμικό Κράτος και η επιστροφή ισλαμιστών μαχητών στη Γερμανία από εστίες πολέμου στη Μέση Ανατολή.

Διαχείρηση στην πλάτη των Νοτίων

Σε αυτό το κλίμα, το οποίο συναντάμε με διάφορες αναλογίες στη μεγάλη πλειονότητα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι ανεξήγητο το ότι οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να αποκλείσουν την είσοδο μη επιλεγμένων από τους ίδιους μεταναστών και, ταυτοχρόνως, να μετατρέψουν τις χώρες πρώτης υποδοχής, στον νότο της ηπείρου, σε χώρους επιλογής, κράτησης και διαχείρισης προσφύγων εισερχόμενων μέσω της βόρειας Αφρικής και της Τουρκίας. Όσο για τις επιστροφές, ας κόψουν τον λαιμό τους οι… υποδοχείς να βρουν τους τρόπους.

Αυτή την επιλογή υπηρετούν οι σχεδιασμοί για το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου, το οποίο βρίσκεται ακόμη υπό διαπραγμάτευση. Σε αυτό το πεδίο η Τουρκία παίζει χοντρό παιχνίδι, καθώς, για να αποδεχτεί την επέκταση της συμφωνίας για τη συγκράτηση μεταναστών και προσφύγων στο έδαφός της, ζητάει, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του Euro2day, τα μαλλιά της κεφαλής της:
● Άρση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που εισέρχονται στην Ε.Ε.
● Σύλληψη και παράδοση στις αρχές της Άγκυρας αντιφρονούντων που έχουν καταφύγει σε ευρωπαϊκές χώρες – αίτημα το οποίο είναι πρακτικά αδύνατον να αποδεχθούν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι.
● Η Ε.Ε. να αντιταχθεί εμπράκτως (πώς άραγε;) στη δράση κουρδικών οργανώσεων που δρουν στην Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία – ένα αίτημα το οποίο ο Ερντογάν φέρεται να διατύπωσε και προς τον Τζο Μπάιντεν.

Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κάποιος ότι η Τουρκία ενδέχεται να σκεφτεί πολύ σύντομα πως η προώθηση ενός ακόμη μεταναστευτικού κύματος προς την Ελλάδα θα μπορούσε να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση έναντι των Ευρωπαίων

Διαβάστε επίσης

Στη Σύνοδο Κορυφής ο Μητσοτάκης – Η ανάκαμψη από την πανδημία στην ατζέντα

Ελληνοτουρκικά: Με τρεις NAVTEX η Τουρκία «σπάει» το «ήσυχο καλοκαίρι»

Ερντογάν: «Θα είμαι σε ανοικτή γραμμή με τον Μητσοτάκη» – Τι αποκάλυψε σε Τούρκους δημοσιογράφους