Ισχυρότατο, μεστό συμβολισμών μήνυμα προς τη διεθνή κοινότητα, που σήμερα αποσβολωμένη στέκεται μπροστά στη σύγκρουση των εύφορων πεδιάδων της Ουκρανίας, αποστέλλεται από την αποφασισμένη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Τουρκίας.

Την ημέρα της Ορθοδοξίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συμμετάσχει στην εορτή των Ορθοδόξων Χριστιανών, στο Φανάρι του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο πρώτος Θρόνος των απανταχού ανά την Οικουμένη Ορθοδόξων Χριστιανών τιμά την ημέρα της αναστήλωσης των εικόνων. Την ίδια ημέρα της μεγάλης εορτής των Ορθοδόξων οι ηγέτες Ελλάδος και Τουρκίας συναντιούνται για να αναδείξουν από κοινού τη σημασία σεβασμού στο διεθνές δίκαιο, μοναδική εγγύηση σταθερότητας και ειρήνης στην Οικουμένη.

Τόσο μεγάλες πολιτικές κινήσεις μέσα στην αβεβαιότητα και την αναστάτωση, που έχει προκληθεί από την ενεργοποίηση της μηχανής του πολέμου, αδικούνται από τον περιοριστικό προβληματισμό που θέτουν ακραίες ομάδες διανοουμένων όταν αδυνατούν να αποδεχθούν ότι η ανακοινωθείσα συνάντηση δεν δικαιούται να περιορισθεί στη διμερή συζήτηση που αναμφισβήτητα απασχολεί την Ελλάδα και την Τουρκία.

Ευρεία η ατζέντα

Ήδη και οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν με παρρησία ότι θα συζητήσουν ευρύτατα θέματα συνεργασίας και ενεργειών που θα συμβάλουν στη διεθνή εκτόνωση. Ο κόσμος καλείται να αντιμετωπίσει τον σημαντικό κίνδυνο που προδιαγράφεται από τη στρατιωτική κινητοποίηση της Ρωσίας. Η καταλλαγή στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας θα ενισχύσει τον σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Εάν τελικώς επιτευχθεί η κατάπαυση των εχθροπραξιών, η ασφάλεια των αμάχων μέσα στις πόλεις, η επιστροφή των βιαίως εκτοπισμένων και η απομάκρυνση των στρατιωτικών δυνάμεων εισβολής, τότε ο κόσμος θα εορτάσει την ανασύστασή του στις νέες βάσεις που απαιτεί ο 21ος αιώνας, με σεβασμό σε ό,τι οικοδομήθηκε στη μακρά ιστορική, άλλοτε μαρτυρική και άλλοτε δημιουργική, πορεία του κόσμου.

Περιορισμοί για την Τουρκία

Όσοι ανησυχούν για τα προηγούμενα που δημιουργούνται από την ειρήνευση στην Ουκρανία, υποθέτοντας ότι η επιβολή των ρωσικών απαιτήσεων ενθαρρύνει την Άγκυρα, πλανώνται πλάνην οικτρά επειδή

• Η Τουρκία, με την πολιτική της αλαζονεία, όσο παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ περιορίζεται από το καταστατικό της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Αρκετά ΜΜΕ επισήμαναν ότι η παρουσία αμερικανικού αεροπλανοφόρου στην ανατολική Μεσόγειο, απ’ όπου επιχειρούν ΝΑΤΟϊκά αεροσκάφη για τις ανάγκες της συμμαχίας εξ αιτίας της σύγκρουσης στην Ουκρανία, υποχρεώνουν την τουρκική αεροπορία να προσαρμοσθεί στις επιχειρησιακές απαιτήσεις των συμμάχων και προφανώς να περιορίσει τις παραβάσεις και παραβιάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αεροπορικό δυστύχημα στην περιοχή ελέγχου της χώρας μας, αλλά και στον εθνικό μας εναέριο χώρο. Το συμπέρασμα προφανές ακόμη και για τους λαϊκιστές της καθημερινότητάς μας.
• Το τουρκικό χρέος προς τη συμμαχία που ακούει στο όνομα S-400 και πυρηνικό πρόγραμμα Ακουγιού – πρόκειται για ρωσικό πυρηνικό εργοστάσιο στην επικράτεια χώρας μέλους του ΝΑΤΟ –, απασχολεί τον πολιτικό και στρατιωτικό πυρήνα της συμμαχίας και συνεπώς κάθε κράτος – μέλος χωριστά. Η Ελλάδα νοιώθει την αμεσότητα της απειλής, η οποία όμως αντανακλά άμεσα και σε όλους τους συμμάχους. Η περίπτωση της Ουκρανίας προφανώς και δεν έχει ευθύ συσχετισμό και αντίκτυπο στη δομή του ΝΑΤΟ. Κάθε παραλληλισμός ή προβολή του Ουκρανικού στο επίπεδο των σχέσεων Ελλάδος – Τουρκίας, από την πλευρά των ψύχραιμων επαγγελματιών, κρίνεται τουλάχιστον ως άστοχη ενέργεια και άνευ ουσιαστικού υπόβαθρου έωλη επιχειρηματολογία.
• Τεράστιο σφάλμα ανάλυσης προκαλείται όταν, για την ευκολία του αναλυτή ή τον λαϊκισμό, επιλέγεται εφαρμογή μοντέλων κρίσης, που θεωρητικά εμφανίζουν ομοειδή χαρακτηριστικά, όμως στην πραγματικότητα εξελίσσονται σε τελείως διαφορετικό πολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον.
• Χειρότερο όλων των σφαλμάτων αποτελεί η ανάδειξη πιθανολογούμενων λύσεων στην Ουκρανία, που τρομολαγνικά αναπτύσσονται για να προβληθούν λαϊκιστικά ως εφαρμοζόμενα επί της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιτέλους να σταματήσει η απαράδεκτη αποδόμηση της επιτυχίας Κύπρου και Ελλάδας, που οδήγησε στην πλήρη ένταξη ολόκληρης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. Αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για την επίτευξη των εθνικών μας στόχων η αποδυνάμωση του πραγματικού γεγονότος, που δεν μπορεί πολιτικά και νομικά να αμφισβητήσει οποιοσδήποτε εχέφρων συνομιλητής. Η δήθεν επίκληση παράβασης των επιταγών του Πρωτοκόλλου 10 δεν έχει καμία σχέση με τις επιλογές και προτιμήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, επειδή η Τουρκία ποτέ δεν αντιλήφθηκε τα ουσιαστικά πλεονεκτήματα που αποκτούσε με την εφαρμογή των προβλέψεων του πρωτοκόλλου.

Η ατζέντα Μητσοτάκη

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, συνομιλώντας την Κυριακή της Ορθοδοξίας με τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας στο γεύμα που θα παρατεθεί στο Προεδρικό Μέγαρο της Πόλης του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, θα αναδείξει όλα τα σημαντικά που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο, ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, το ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ (UNCLOS), για την καλή γειτονία, τον αμοιβαίο σεβασμό στην κυριαρχία των κρατών, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όπως ακριβώς περιγράφονται στα βασικά κείμενα που ορίζουν το συνολικό Διεθνές Δίκαιο, που γίνεται ενιαία αποδεκτό και όχι κατά τη μονοδιάστατη ερμηνεία μεμονωμένων ερμηνευτών, συντηρητικών, προοδευτικών, αναθεωρητών κ.λπ.

Από τις δημόσιες ανακοινώσεις Αθηνών και Αγκύρας, που αναρτήθηκαν, διαπιστώνεται ότι η ελάχιστη βάση πραγματοποίησης του γεύματος δεν διαφοροποιείται από τις βασικές αρχές και παραδοχές του Διεθνούς Δικαίου. Η προσεκτική προσέγγιση του γεγονότος από τις δύο πλευρές εξυπηρετεί την πολιτική επιλογή επικοινωνίας τους σε επίπεδο κορυφής.

Το αισιόδοξο, πολυδιάστατο μήνυμα (πολιτικό, πολιτιστικό, γεωστρατηγικό) για τις ανάγκες των διεθνών σχέσεων της εποχής μας φαίνονται αποφασισμένοι να το εξαγγείλουν στον κόσμο οι Ερντογάν και Μητσοτάκης. Κυρίως οι συντελεστές προετοιμασίας των συνομιλιών, αλλά και όσοι επιλέγουν να συμβάλουν ή να σχολιάσουν το μεγάλο γεγονός, οφείλουν να κατανοήσουν τη σημασία της ιστορικής στιγμής, τη βούληση των ηγετών, τις επιταγές και απαιτήσεις των διεθνών σχέσεων. Η πόλωση που παρατηρείται μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων στα πεδία της Ουκρανίας μπορεί να γεφυρωθεί με τη συνάντηση δύο ηγετών που καθημερινώς βιώνουν την ένταση, πολλές φορές και με ακρότατες επιχειρησιακές εκδηλώσεις, χωρίς όμως να αγγίξουν το «ερυθρό κουμπί» της σύρραξης επειδή τη φρίκη του πολέμου τη γνώρισαν το1974.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την εντολή του ελληνικού λαού συμπεριφέρεται υπεύθυνα για να εξασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα και την ανάπτυξη της χώρας. Το ίδιο πράττει και ο Πρόεδρος Ερντογάν σύμφωνα με την εντολή του λαού του. Η ευθύνη του ηγέτη καθιστά τους Ερντογάν και Μητσοτάκη αποτελεσματικούς εάν οι ενέργειές τους, ξεπερνώντας τα όρια των εθνικών επιδιώξεων, καταστούν μέρος των διεθνών εξελίξεων, χωρίς να δημιουργούν προβλήματα και καθυστερήσεις.

Θετικά προσβλέπουν οι πλειοψηφίες των κυβερνήσεων στη συνάντηση, κυρίως επειδή πραγματοποιείται στην ευρωπαϊκή περιοχή της Τουρκίας, με όλους τους συμβολισμούς σε Ανατολή και Δύση της πολυπολιτισμικής, παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας.

* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης επί τιμή

Διαβάστε επίσης:

Το πολιτικό Ισλάμ στην Τουρκία: Ιστορία και εξέλιξη

ΣΥΡΙΖΑ: «Η ακρίβεια ήταν εδώ πριν από τον πόλεμο»

Στην Ουκρανία έχασε η Ευρώπη