Mea culpa (δικό μου λάθος) για την απλή αναλογική ομολόγησε ο κύριος Τσίπρας όχι ως λατινομαθής όσο περισσότερο παρασυρμένος από την αγαπημένη του εμμονή να παραπέμπει ο ίδιος στον Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν θα σταθούμε όμως σε αυτό καθώς ο πρόεδρος φαίνεται ότι δεν κατανόησε επαρκώς σε όλο αυτό το διάστημα που κυβερνούσε αλλά και κατά την θητεία του ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι η πολιτική της υπονόμευσης του αντιπάλου κι όχι της ευθείας αντιμετώπισής του απαιτεί επίσης ιδιαίτερες δεξιότητες και ενέχει τον κίνδυνο να στραφεί εναντίον σου.

Μεγάλο το κόστος για ένα mea culpa, αν σκεφτεί κανείς ότι προέρχεται από τον κύριο Τσίπρα στον οποίο καταλογίζονται βάσιμα μια σειρά αστοχιών με ανυπολόγιστο κόστος για την χώρα και το λαό, όχι για τον ίδιο και την παράταξή του. Να μην αναφέρουμε τώρα τα προγράμματα Θεσσαλονίκης και ότι ιλαροτραγωδία ακλούθησε για να φτάσουμε στις περίφημες αυταπάτες.

Η πολιτική του χάους , που δημιουργεί φόβο, οργή, αγανάκτηση, τυφλότητα, αισθήματα εκδίκησης και βίας θα μπορούσε να κατανοηθεί ως μια παρένθεση θλιβερή της «αντιμνημονιακής περιόδου» μέσα από την οποία βγήκαμε τραυματισμένοι αλλά και σοφότεροι. Ο κύριος Τσίπρας οφείλει να κατανοήσει ότι χρωστά στη χώρα, δεν του χρωστά η χώρα για να την επιβαρύνει περεταίρω . Ο κύριος Τσίπρας αποδείχτηκε ανεπαρκής και ως πρωθυπουργός και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης . Οι αδύναμοι , δεν διαθέτουν την πολυτέλεια της ειλικρίνειας , ούτε της αφοσίωσης.

Τι ακριβώς σημαίνει mea culpa όταν απλά χρεώνεις την κοινωνία μισό δις εκλογικά έξοδα μόνο και μόνο επειδή απέτυχε το τσαπατσούλικο και επαρχιακής εμπνεύσεως σχέδιο υπονόμευσης της επομένης εκλογικής αναμέτρησης; Γιατί απέτυχε να δημιουργηθεί ένα πλαστό περιβάλλον χάους από το οποίο αναμένονταν οφέλη, δημιουργώντας μια εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας σα να έβγαινε από την κατοχική εποχή; Πόσο απύθμενη υπεροψία και αφέλεια συνιστά μια τέτοια ιδέα; Πόσο πολύ μπορεί να υποτιμά ένας πολιτικός αρχηγός και μια παράταξη την πραγματικότητα αλλά και τον ορθολογισμό των πολιτών; Ωστόσο, ούτε την ύστατη στιγμή δεν δείχνουν την παραμικρή συναίσθηση ακόμα και απέναντι στην κατάρρευση τους η οποία πολύ πιθανό να ολοκληρωθεί επί τα χείρω στις ερχόμενες εκλογές.

Όχι κύριε Τσίπρα όπως απαξιώσατε την Αριστερά, πετυχαίνοντας ότι δεν κατάφερε το υπόδουλο και βλακωδώς ενοχικό (στην Αριστερά) πολιτικό μας σύστημα τα τελευταία 50 χρόνια, έτσι και τώρα απαξιώσατε και την απλή αναλογική. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές τις αποτυχίες σας της επωμίζεται η χώρα και η κοινωνία και όχι το δωρεάν mea culpa.

Διαβάστε επίσης:

Ο ΣΥΡΙΖΑ κοιμάται όπως έστρωσε!

Δώρον άδωρον οι ρυθμίσεις χρέους

Έσπασε το φράγμα της ανοχής μας!