Σε λίγους μήνες θα συμπληρωθεί μισός αιώνας δημοκρατίας στη σύγχρονη Ελλάδα και θα «συνδυαστεί» με την εκλογική αναμέτρηση για το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γεγονός που θα προσφέρει σε όλους τους συμπολίτες μας ευκαιρία αποτιμήσεων αλλά και πολιτικών επιλογών για τη συνέχεια στην πατρίδα μας και στην Ευρώπη.

Στην αξιωματική αντιπολίτευση του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. ψάχνονται για συγκράτηση των απωλειών του κατακερματισμού που συνετελέσθη το φθινόπωρο και περιμένουν μια κάποια αναστροφή μετά το συνέδριο στο τέλος του Φεβρουαρίου, όμως οι συνθηματολογικές εξάρσεις του κ. Κασσελάκη για «ανατροπή» δεν έχουν αντίκρισμα.

Αλλά και οι πρόσφατες ανοησίες για το «δάνειο» του προέδρου για να στηριχθούν οι εργαζόμενοι στο κόμμα και τα «Μέσα» του είναι ένα ακόμη δείγμα προχειρότητας και παλαιοπροπαγάνδας που έγινε μπούμερανγκ. Με την απλή επανάληψη συνθημάτων και πολεμικών που δεν έδωσαν τίποτα εκλογικά πριν από έναν χρόνο, με πρακτικές επικοινωνιακών φωτοβολίδων και φαντασιώσεις «αδιαμεσολάβητης» προσωπικής ανάταξης δεν πρόκειται να έρθουν εκλογικές ανατροπές.

Στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛΛ η σταδιακή πορεία δημοσκοπικής ενίσχυσης με τον «οδοντωτό» μπορεί να δίνει την επιδιωκόμενη «δεύτερη» θέση αφήνοντας στην «τρίτη» τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως με βεβαιότητα δεν δίνει έως τώρα προοπτικές σοβαρής, μεγάλης ανάκαμψης ώστε να αξιοποιεί τα εκλογικά στρώματα που είναι σε «μετακίνηση».

Τάσεις ενίσχυσης καταγράφει και το ΚΚΕ, που φαίνεται να εξασφαλίζει «επιστροφή» ψήφων από τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνον. Τώρα, γνωρίζοντας τη σταθερή θέση της ηγεσίας του «Περισσού» για μη εμπλοκή στα λεγόμενα… αστικά κυβερνητικά «παίγνια», καταλαβαίνουμε ότι το ιδιότυπο αυτό κοινοβουλευτικό, κομματικό «παρκάρισμα» μόνο σε προσπάθειες πολιτικών αλλαγών δεν συντελεί και μάλλον προσθέτει «πάγο» στο σημερινό τοπίο!

Βέβαια με την ακρίβεια να συνεχίζει εκρηκτικά, να δοκιμάζει σκληρά τις αντοχές ιδιαίτερα των πλέον αδυνάμων, μικρομεσαίων, και την αβεβαιότητα – ανασφάλεια να γίνεται διαρκής κοινωνική ανησυχία (ξεγυμνώνοντας τη βασική κυβερνητική εξαγγελία, δέσμευση, προπαγάνδα), μόνο «παγωμένο» δεν είναι στην πραγματικότητα το πολιτικοκοινωνικό μας τοπίο, το οποίο αντίθετα μας δείχνει ότι οι συμπολίτες μας «περιμένουν» πολλά και ουσιώδη για τη ζωή, την εργασία, το μέλλον όλων και πρωτίστως των νέων. Χωρίς κοινωνική σταθερή γείωση, χωρίς συνδυαστικές αγωνιστικές, πολιτικές, προοδευτικές, οικολογικές πρωτοβουλίες και προτάγματα η «παγωμένη» εικόνα θα «ζεσταίνει» μόνο την εξουσία της Ν.Δ.

Στη σημερινή πραγματικότητα σε Ελλάδα και Ευρώπη δεν χωρούν προπαγανδιστικές μανιχαϊστικές διαιρέσεις, αλλά απαιτούνται προγραμματικές τομές, ριζικές προτάσεις, ακουμπώντας στην κοινωνική δίψα για δημοκρατική ανάταξη, αλληλεγγύη και πρόοδο για όλους μας.

Διαβάστε επίσης:

Ιδιωτικά Πανεπιστήμια: Αλήθειες, κίνδυνοι και αισιόδοξες σκέψεις

Το σημαντικότερο πρόσωπο της χρονιάς είναι ο Άλλος!

Παράταση ζωής