«Όσο κι αν θέλει, η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει τη μεγάλη αλήθεια. Ότι επί των ημερών της η Ελλάδα είναι  η τελευταία χώρα στην Ευρώπη, τόσο στην ετήσια χρηματοδότηση των λειτουργικών αναγκών των πανεπιστημίων, όσο και στην αναλογία καθηγητών προς φοιτητές», είναι η απάντηση της εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Δώρας Αυγέρη σε όσα υποστήριξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης σχετικά με τη χρηματοδότηση των δημοσίων πανεπιστημίων.

«Ως προς τη χρηματοδότηση, οι ισχυρισμοί του Κυβερνητικού Εκπροσώπου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όσα τεκμηριωμένα έχουν δηλώσει προσφάτως, δημόσια, οι Σύγκλητοι των Πανεπιστημίων.

Το 1 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης αφορά κατά κύριο λόγο στα έργα υποδομής κι όχι στην πρόσληψη διδακτικού προσωπικού.

Η κυβέρνηση της ΝΔ αρνείται να εφαρμόσει τη νομοθεσία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για την προκήρυξη των θέσεων μελών ΔΕΠ. Αυτό και μόνο αποτελεί τρανή απόδειξη των προθέσεών της να «τελειώσει» το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Καλούμε την κυβέρνηση να σταματήσει να παρανομεί και  να επαναφέρει άμεσα τα πανεπιστήμια της χώρας στο μέσο επίπεδο των ευρωπαϊκών.

Να αφήσει τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα ότι δήθεν τα πανεπιστήμια θα βελτιωθούν μέσα από τον ανταγωνισμό τους με τις εκπαιδευτικές επιχειρήσεις, αμφίβολης ποιότητας σπουδών και μηδενικής έρευνας, που επιδιώκει να ιδρύσει για να ικανοποιήσει τους επιχειρηματίες χορηγούς της», καταλήγει η κα Αυγέρη.

Νωρίτερα, ο κ. Μαρινάκης μιλώντας στον ΣΚΑΪ δήλωσε πως «η χρηματοδότηση για τα πανεπιστήμια, όχι μόνο για την Παιδεία – και συνολικά για την Παιδεία έχει αυξηθεί – αυξήθηκε 50% από το 2019 έως το 2023. Από περίπου 90 εκατομμύρια ευρώ, έχει πάει 130 εκατομμύρια ευρώ και θα αυξηθεί περαιτέρω. Ο δε νόμος που θα ψηφιστεί από Υπουργείο Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού τέλος Φεβρουαρίου, προβλέπει ένα δισεκατομμύριο ευρώ συνολικά για τα δημόσια πανεπιστήμια, όχι για τα μη κρατικά. Τα μη κρατικά έχουν ένα άλλο καθεστώς λειτουργίας. Δεύτερον, όταν ξεκινάει μία μεταρρύθμιση είναι, θεωρώ, και θα το δούμε και στην πορεία, στο χαμηλότερο δυνατό σημείο αποδοχής, γιατί ο κόσμος δεν το έχει δει στην πράξη και λογικά έχει μία καχυποψία. Όταν δουν οι Έλληνες πολίτες, όπως έχουμε καθήκον να τους το δείξουμε, ότι θα έχουμε τα πιο αυστηρά, αλλά και δίκαια κριτήρια για τη λειτουργία των μη κρατικών πανεπιστημίων, θα καταλάβουν ότι αυτό είναι προς όφελός τους. Και το τρίτο, για να πάμε και στις κινητοποιήσεις, είναι το εξής: Εδώ πρακτικά συζητάμε για ένα δικαίωμα, με αυστηρούς όρους, Ελλήνων πολιτών και όχι μόνο, και κατοίκων του εξωτερικού που θα έρθουν στην Ελλάδα. Δηλαδή, τι θέλω να πω; Αυτή τη στιγμή ένας Έλληνας απόφοιτος σχολείου αν θέλει, προφανώς και μπορεί, να πάει σε μια άλλη χώρα να σπουδάσει σε ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο, στην Κύπρο για παράδειγμα».

Και πρόσθεσε ότι «Συνεχίζει να έχει το δικαίωμα να μπορεί να πάει στη χώρα μας σε ένα κρατικό, το οποίο ενισχύουμε, αλλά αντί να πηγαίνει, αν θέλει, σε μία άλλη χώρα, να δίνει τα λεφτά του σε μία άλλη χώρα, θα μπορεί και εδώ. Θα σας πω έναν αριθμό. Σαράντα χιλιάδες είναι οι Έλληνες φοιτητές, οι οποίοι σπουδάζουν στο εξωτερικό. Είναι περισσότεροι σε απόλυτο αριθμό από την Ισπανία, που έχει πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό και από το Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν συζητάμε για την Πορτογαλία, δεν συζητάμε για χώρες με ίδιο πληθυσμό. Αυτός ο αριθμός πρέπει να μας προβληματίσει. Δεν σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι, ντε και καλά, θα επιστρέψουν στη χώρα. Και μία παράμετρος πολύ σημαντική: Πόσες δουλειές θα δημιουργηθούν, πόσοι άνθρωποι θα διδάξουν σε αυτά τα πανεπιστήμια και πόσες άλλες σχετικές ειδικότητες θα βρουν δουλειά και πόσα νέα παιδιά, επειδή σπούδασαν στο εξωτερικό, έφυγαν και παρέμειναν για να δουλέψουν στο εξωτερικό. Ανοίγουν διάπλατα μεγάλοι ορίζοντες».

Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «δυστυχώς η Ελλάδα είναι και η τελευταία χώρα σε αυτό τον τομέα, είναι ουραγός όχι μόνο στην Ευρώπη, σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Να πούμε, λοιπόν, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της Κύπρου. Εγώ όταν πήγα στην Κύπρο ντράπηκα. Ήμουν μεν περήφανος γιατί ανήκω σε έναν πολιτικό χώρο που ήταν πάντοτε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με τα λάθη του σε άλλους τομείς, αλλά σ’ αυτόν τον τομέα σταθερά πιστεύαμε σε αυτό το ζήτημα. Αν δείτε μία βιβλιοθήκη οποιουδήποτε δημόσιου πανεπιστημίου στην Κύπρο και τη συγκρίνετε με κάποιες, γιατί το πρόβλημα στα δημόσια δεν είναι οριζόντιο, είναι άλλη η κατάσταση στο κέντρο των Αθηνών, είναι άλλη η κατάσταση σε κάποια περιφερειακά πανεπιστήμια, θα καταλάβετε πόσο αναπτύχθηκε το δημόσιο πανεπιστήμιο από ένα υγιή ανταγωνισμό και από μία, ουσιαστικά, μεγαλύτερη χρηματοδότηση. Εμείς τώρα τι λέμε; Περισσότερη χρηματοδότηση στα δημόσια πανεπιστήμια, γιατί τα μη κρατικά δεν θα χρηματοδοτούνται προφανώς από το Δημόσιο – μέχρι κι αυτό το ακούσαμε ως κριτική – ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου και ενίσχυση του ανταγωνισμού».

Ο κ. Μαρινάκης δεν παρέλειψε να αποδώσει ευθύνες στην κεντροαριστερά και την αριστερά για την υποβάθμιση των δημόσιων Πανεπιστημίων λέγοντας «το γεγονός ότι είμαστε πολλές δεκαετίες πίσω σε επίπεδο μη ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων και υποβάθμισης των δημοσίων Πανεπιστημίων, αυτό φέρει μια ευθύνης ενός συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, του χώρου ευρύτερα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς».

Διαβάστε επίσης:

Κασσελάκης: Οι οκτώ προτάσεις για αγρότες και κτηνοτρόφους – «Είμαστε μαζί σας»

Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα: Χάος με απολύσεις, 48ωρη απεργία και βαριές καταγγελίες από τους εργαζόμενους για κακοδιαχείριση

Όλα τα βλέμματα στην Agrotica και την αγροτική «απόβαση» – Τρέχει να κατευνάσει τα μπλόκα η κυβέρνηση